(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 695

ตอนที่ 695 พลังความแค้นของเหล่าแฟนคลับ

ความมืดค่อยๆ คืบคลานเข้ามา ดวงดาวส่องประกายระยิบระยับท่ามกลางท้องฟ้าสดใส ภายในสนามกีฬาหวงหลงที่สามารถบรรจุผู้ชมได้เจ็ดหมื่นห้าพันคนเต็มทุกที่นั่ง จากนั้นภาพวิดีโอได้ปรากฏขึ้นบนหน้าจอหลัก เสียงโห่ร้องราวกับน้ำที่ล้นทะลักออกมา

ถึงแม้ยังเหลืออีกหนึ่งชั่วโมงก่อนที่จะเริ่มคอนเสิร์ตเดอะวอยซ์อย่างเป็นทางการ แต่ผู้ชมส่วนใหญ่ได้มาถึงหน้างานล่วงหน้าแล้ว โดยเฉพาะพวกแฟนๆ ต่างชูป้ายไฟและแท่งไฟที่ตัวเองพกมาอย่างอดใจรอไม่ไหว พวกเขาและพวกเธอแสดงความกระตือรือร้นของตัวเองในแบบเฉพาะตัวของพวกเขา

หากทอดมองลงไป ภายในสนามกีฬาแห่งนี้มีป้ายไฟชื่อของลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์เยอะที่สุด ถัดมาคือซือฟาง

ดาราล้วนมีแฟนคลับ ไม่มีแฟนคลับคอยติดตามนั่นไม่ใช่ดารา แฟนคลับยังแบ่งออกเป็นหลายประเภท แฟนคลับทั่วไป แฟนคลับขาจร แฟนคลับคลั่งรัก แอนตี้แฟน…และยังมีแฟนคลับมืออาชีพ

แฟนคลับมืออาชีพไม่ใช่ความลับอะไรในวงการบันเทิงนานแล้ว ทว่าทุกคนไม่เคยเป็นฝ่ายพูดถึงหัวข้อที่ค่อนข้างอ่อนไหวนี้ เพราะบริษัทของศิลปินดาราหลายคนได้จ้างแฟนคลับมืออาชีพเหล่านี้มาช่วยสร้างกระแสให้ตัวเอง

ที่มักปรากฏให้เห็นบ่อยๆ ในเว็บบอร์ดข่าวบันเทิงหรือกระทั่งเว็บบอร์ดข่าวสังคมว่า แฟนคลับดาราต่อยคนหรือไม่ก็ถูกต่อย หรือไม่ก็ไล่ตามดาราจนบ้าเสียสติ หรือไม่ก็นั่งเฝ้าอยู่หน้าประตูสามวันสามคืน ไม่ขออะไรขอแค่ได้เจอหน้าก็ร้องไห้เป็นลม เป็นต้น อันที่จริงแปดเก้าในสิบส่วนเป็นการกระทำของแฟนคลับมืออาชีพ…พวกเขาหากินด้วยอาชีพนี้

เหตุผลเดียวกัน งานคอนเสิร์ตของดารา นั่นยิ่งเป็นพื้นที่ของแฟนคลับมืออาชีพ แฟนคลับมืออาชีพไม่เพียงแต่ได้บัตรฟรี แถมยังได้ค่าจ้างเป็นจำนวนมาก หน้าที่ของพวกเขาหรือพวกเธอก็คือสร้างบรรยากาศ ชักนำจังหวะของแฟนคลับทั่วไป สร้างบรรยากาศคึกคักมีชีวิตชีวาให้ดาราได้รับความนิยมอย่างเด่นชัด

โดยเฉพาะคอนเสิร์ตรวมที่ได้รับความสนใจสูง แฟนคลับมืออาชีพของดาราแต่ละคนที่ถูกว่าจ้างให้มาร่วมคอนเสิร์ตมักจะเกิดการแข่งขันปะทะกันบ่อยครั้ง เหตุการณ์ตบตีกันเลือดตกยางออกมีให้เห็นอยู่เป็นประจำ

แต่ลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์ หรือซือฟางกับเลี่ยวเจี่ยกลับไม่เหมือนกัน ทั้งสี่คนหรือจะพูดให้ถูกต้องคือบริษัทที่ทั้งสี่คนเซ็นสัญญาไม่เคยจ้างสิ่งที่เรียกว่าแฟนคลับมืออาชีพมาสนับสนุน คนที่มางานล้วนเป็นแฟนคลับตัวจริง!

อย่างเช่นลู่เฉิน ถึงแม้เขาเพิ่งเดบิวต์ได้เพียงสองปีเท่านั้น แต่แฟนคลับต่างสร้างกลุ่มขึ้นมาเอง จากนั้นจึงควบรวมเป็นกลุ่มแฟนคลับสนับสนุนซึ่งมีมากกว่าสามสิบกลุ่ม นี่ยังไม่นับกลุ่มเล็กกลุ่มน้อยอีกจำนวนมาก

ลำพังแค่สมาชิกกลุ่มแฟนคลับสนับสนุนรวมกัน สนามกีฬาหวงหลงสิบแห่งก็ยังจุไม่ไหว!

เพราะฉะนั้นแค่พลังดึงดูดของลู่เฉินคนเดียว ก็สามารถเหมาบัตรคอนเสิร์ตเดอะวอยซ์ได้อย่างไม่มีปัญหา แต่นี่ยังมีเฉินเฟยเอ๋อร์ ซือฟาง และเลี่ยวเจี่ยมารวมกลุ่มอีก

ได้ยินว่าในอินเทอร์เน็ต บัตรธรรมดาของเดอะวอยซ์ถูกโก่งราคาเป็นหกเจ็ดร้อยหยวน!

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ใครยังต้องการแฟนคลับมืออาชีพที่เหมือนกับนักแสดงตัวประกอบอีก

ที่สำคัญที่สุดคือ ความกระตือรือร้นที่ระเบิดออกมาจากแฟนคลับตัวจริง ใช่ว่าแฟนคลับมืออาชีพจะสามารถทำได้เทียบเท่า และไม่รู้ว่าใครเป็นคนเริ่ม ตะโกนชื่อของลู่เฉินเสียงดัง จากนั้นเหมือนกับติดโรคระบาดแพร่กระจายไปทั่วงานอย่างรวดเร็ว

“ลู่เฉิน!”

เสียงตะโกนจากอ่อนแรงเล็กน้อยเปลี่ยนเป็นดังขึ้น จากวุ่นวายสู่ความเป็นระเบียบ รวมตัวกลายเป็นท้องทะเลแห่งเสียง ความพลุ่งพล่านที่เกิดขึ้นภายในสนามกีฬาขนาดใหญ่แห่งนี้ ทำให้คนที่อยู่ที่นี่ต่างก็รู้สึกเลือดลมพุ่งกระฉูดขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

“ลู่เฉิน!” “ลู่เฉิน!” “ลู่เฉิน!”

เสียงร้องตะโกนของเหล่าแฟนคลับคึกคักยิ่งนัก กระทั่งทะลุฉากกั้นหนาๆ ผ่านเข้าไปในโซนพักผ่อนหลังเวที

ลู่เฉิน เฉินเฟยเอ๋อร์ ซือฟาง และเลี่ยวเจี่ยต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก

เลี่ยวเจี่ยผู้มีประสบการณ์เยอะกว่า ยิ้มเอ่ยว่า “นี่คือการก่อกบฏเหรอ ลู่เฉินนายผิดมากที่สุด!”

ลู่เฉินกระอักกระอ่วน “นี่ก็โทษผมเหรอครับ”

พวกแฟนๆ กระตือรือร้นมากเกินไป จะมาโทษเขาคงไม่ได้ใช่ไหมล่ะ หรือต้องให้เขาทำเรื่องไม่ดีเสียหน่อยเพื่อให้คนเลิกเป็นแฟนคลับ?

เฉินเฟยเอ๋อร์พูดอย่างจริงจัง “นี่คือความผิดของนาย นายพูดมาสิ นายออกมาสองอัลบั้มแล้ว เคยจัดคอนเสิร์ตสักครั้งไหม”

ลู่เฉินเงียบพูดไม่ออกทันที

เขาเดบิวต์สองปี ออกอัลบั้มเดี่ยวสองอัลบั้ม แต่ยังไม่เคยจัดคอนเสิร์ตของตัวเองเลยสักครั้งจริงๆ