(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 72

ตอนที่ 72 ผู้จัดการส่วนตัว

สำหรับคำพูดของลู่เฉิน ลู่ซีไม่เชื่อแม้แต่นิดเดียว

เพราะเธอรู้ดีว่าหนี้ที่ครอบครัวต้องชดใช้มีจำนวนเท่าไร โดยปกติแล้วทั้งครอบครัวอาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิตถึงจะชดใช้หมด จึงต้องขยันทำงานหาเงินเป็นอย่างมาก

เว้นเสียแต่ว่าเกิดปาฏิหาริย์หรือไม่ก็ถูกลอตเตอรี่

ลู่ซีไม่เคยซื้อลอตเตอรี่ เธอไม่เคยฝากความหวังไว้กับความโชคดีที่มีน้อยนิดแบบนี้

ฟางอวิ๋นลังเลพักหนึ่ง แล้วจึงพูดออกไป “เสี่ยวซี เสี่ยวเฉินเพิ่งเอาเงินมาให้หนึ่งล้าน เขาหาเงินมาได้จากการร้องเพลง เขาไม่ได้พูดเหลวไหล”

ไม่มีแม่คนไหนไม่รู้จักลูกตัวเอง เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง ฟางอวิ๋นเข้าใจความคิดของลู่เฉินเป็นอย่างดี

ลู่เฉินอยากให้ลู่ซีเรียนต่อ

“แม่!”

ลู่ซีเบิกตาโตแทบไม่อยากจะเชื่อ พูดว่า “ทำไมแม่ถึงพูดไร้สาระไปกับเขาด้วย”

ร้องเพลงได้เงินหนึ่งล้าน ลู่เฉินกลายเป็นซูเปอร์สตาร์ไปตั้งแต่เมื่อไร

เหมือนกับนิยายพันหนึ่งราตรีชัดๆ!

และตอนนี้ลู่ซีก็เหมือนจะนึกอะไรได้ ไม่นานก่อนหน้านี้ลู่เฉินโอนเงินมาที่บ้านสามแสน

เธอจึงหุบปากอย่างช่วยไม่ได้

“ว้าว!”

ลู่เสวี่ยร้องขึ้นมา ทำท่าทางเลื่อมใส “พี่ใหญ่สุดยอดจริงๆ!”

เธอเชื่อมั่นลู่เฉินร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ที่สำคัญที่สุดคือลู่เฉินหาเงินมาได้ ดังนั้นการซื้อโน้ตบุ๊กเครื่องนี้ให้เธอจึงไม่มีปัญหา

“พอแล้ว อย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้เลย…”

ฟางอวิ๋นไม่อยากให้ลูกสาวคนโตของตัวเองต้องเสียหน้า “เสี่ยวซี ลูกไปช่วยแม่ทำกับข้าวเถอะ”

ลู่ซีมีนิสัยดื้อรั้นหัวแข็ง ดังนั้นบางเรื่องสองแม่ลูกต้องพูดคุยกันเป็นการส่วนตัวจะดีกว่า

ฟางอวิ๋นลากลู่ซีไปเตรียมทำอาหารกลางวัน ลู่เฉินหยิบเสื้อผ้าออกมาจากกระเป๋าเดินทางแล้วไปอาบน้ำ ลู่เสวี่ยอุ้มโน้ตบุ๊กเครื่องใหม่ไปเล่นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม บ้านหลังเล็กๆ อบอวลไปด้วยบรรยากาศอบอุ่นของการอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน

กับข้าวร้อนๆ หอมกรุ่นแต่ละจานวางอยู่บนโต๊ะ ถึงแม้จะไม่มีอาหารรสเลิศราคาแพง แต่ลู่เฉินก็ทานอย่างเอร็ดอร่อยเป็นพิเศษ เพราะนี่คือรสชาติของอาหารที่บ้าน ไม่ว่าที่ไหนก็หาทานไม่ได้

ตอนที่ทานใกล้อิ่มแล้ว ลู่เฉินถามว่า “พี่ครับ พี่มีใบอนุญาตที่ปรึกษาทางการเงินใช่ไหม”

ตระกูลลู่สามคนพี่น้อง ลู่ซีเป็นเด็กเรียนเก่งที่สุด ตอนที่สอบเอนทรานซ์เธอป่วยหนักจึงทำให้สอบตกไปสองวิชา ไม่อย่างนั้นจะสอบเข้ามหาวิทยาปักกิ่งหรือมหาวิทยาลัยชิงหวาก็ไม่มีปัญหาเลย

ทว่าลู่ซีก็ไม่ได้เรียนซ้ำและสอบใหม่ เธอเข้าไปเรียนคณะการเงินในมหาวิทยาลัยเจียงไห่โดยตรง ตอนที่ใกล้จบเธอยังเตรียมไปสอบปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง แต่เนื่องจากความเปลี่ยนแปลงของครอบครัวจึงต้องทิ้งการเรียนไป

ลู่เฉินรู้ว่าช่วงที่เธอเรียนมหาวิทยาลัยได้สอบใบรับรองวิชาชีพไม่น้อย ดังนั้นจึงลองถาม

ลู่ซีตอบว่า “มี นายอยากจะเอาไปทำอะไร”

หลังจากการโน้มน้าวและอธิบายของฟางอวิ๋น ในที่สุดเธอจึงมีท่าทีดีกับลู่เฉินมากขึ้นไม่น้อย

แต่ความอคติที่มีมาเมื่อก่อน ไม่สามารถเปลี่ยนได้ง่ายขนาดนั้น

ลู่เฉินเล่าเรื่องสัญญาใหม่ที่เพิ่งเซ็นกับ ‘จิงอวี๋ทีวี’ ให้ฟังอีกครั้ง สุดท้ายจึงพูดว่า “เดิมทีผมอยากได้ค่าเซ็นสัญญาหนึ่งล้าน แต่คุยไปคุยมาเหลือแค่หกแสนห้าหมื่น รู้สึกเสียหน้าเหมือนกันครับ”

ลู่ซีตกตะลึง “นายบอกว่าสัญญาที่คุยกัน จากหนึ่งล้านเหลือแค่หกแสนห้าหมื่นเหรอ”

ลู่เฉินพยักหน้าหัวเราะอย่างขมขื่น

เรื่องจริงไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แต่เพื่อทำให้ลู่ซีหวั่นไหว เขายอมแบกรับความผิดนี้ไว้

“ทำไมนายถึงโง่ขนาดนี้!”

ลู่ซีโกรธจริงๆ “อย่างนายเนี่ย ถูกคนขายก็ยังไม่รู้ตัว!”

จากหนึ่งล้านเหลือหกแสนห้าหมื่น ห่างกันตั้งสามแสนห้าหมื่น เธอต้องลำบากนานแค่ไหนถึงจะหาเงินได้เท่านี้

ลู่เฉินจึงถือโอกาสนี้พูดว่า “ดังนั้นผมถึงอยากให้พี่มาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของผม ต่อไปพี่ก็เป็นคนไปคุยเรื่องสัญญาแทน ผมเตรียมจะเปิดสตูดิโอที่ปักกิ่ง จำเป็นต้องมีคนคอยช่วยเหลือ”

เขาต้องการผู้จัดการที่น่าเชื่อถือสักคน และก็อยากจะเปิดสตูดิโอด้วยจริงๆ

ถึงแม้จะมีบริษัทมีเดียด้านบันเทิงสองสามแห่งมาหาเขา อยากให้เขาเซ็นสัญญาด้วย แต่หลังจากผ่านการพิจารณาแล้ว ลู่เฉินยอมทิ้งเส้นทางความโด่งดังตามธรรมเนียมปฏิบัติอย่างการเซ็นสัญญา ฝึกอบรม โปรโมท และสร้างกระแสแบบนั้น

เพราะมีข้อจำกัดทั้งในด้านตัวบุคคลและผลประโยชน์เป็นอย่างมาก

ความคิดของเขาก็คือการเปิดสตูดิโอ อย่างนั้นก็ต้องหาบริษัทหรือไม่ก็คนมาร่วมลงทุน เพื่อขยายผลประโยชน์ของตัวเองให้กว้างขึ้น นอกจากนี้ยังมีสิทธิในการครอบครองอิสระด้วยตัวเอง

ตอนนี้มีดาราดังมากมายที่เปิดสตูดิโอเป็นของตัวเอง เหตุผลก็คล้ายๆ กัน

หากลู่เฉินเทียบกับพวกเขา ถึงแม้ตอนนี้จะยังไม่มีชื่อเสียง แต่เขาก็ครอบครองความมั่งคั่งของโลกแห่งหนึ่งไว้อยู่แล้ว!

เมื่อมีความทรงจำอันล้ำค่าเหล่านี้ ต่อไปก็มีแต่คนอยากจะร่วมงานกับเขา

แน่นอนว่านี่คือความคิดเบื้องต้นของลู่เฉินเท่านั้น ยังมีงานอีกหลายขั้นตอนที่ต้องทำถึงจะสำเร็จ