(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 805

ตอนที่ 805 เลือก

“นายไม่ต้องกังวล…”

ลู่เฉินยิ้มแล้วตบไหล่ชายหนุ่ม พลางพูดว่า “พวกเรามาฝึกกันไหม”

ฝึก? กับลู่เฉิน?

เมิ่งหู่ไม่กล้าที่จะเชื่อหูของตัวเอง และสงสัยว่าหูแว่วไปหรือเปล่า เขาได้แต่ยืนอึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง

วั่นหย่งตบที่ไหล่ของเขาอย่างเจ็บใจที่ไม่สามารถหลอมเหล็กให้กลายเป็นเหล็กกล้าได้ “นายมัวแต่อึ้งอะไรอยู่”

อย่างคำที่ว่าคนนอกจะสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนกว่าผู้ที่เกี่ยวข้องนั้นเป็นเรื่องจริง วั่นหย่งรู้ว่าลู่เฉินก็สนใจเมิ่งหู่และต้องการที่จะให้โอกาสเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

โอกาสแบบนี้ถ้าไม่รีบคว้าเอาไว้ให้แน่นๆ ละก็ จะต้องโดนฟ้าลงโทษอย่างแน่นอน!

แม้ว่าเมิ่งหู่จะดูมึนๆ งงๆ แต่ในสายตาของวั่นหย่ง เด็กหนุ่มวัยสิบแปดปีคนนี้เป็นคนที่ซื่อสัตย์และเต็มใจที่จะอดทนต่อความยากลำบาก นอกจากนี้ยังมีพรสวรรค์ที่ดีมาก เป็นคนที่คู่ควรแก่การฝึกฝนอย่างแน่นอน

ด้วยรูปร่างหน้าตาและนิสัยของเมิ่งหู่ เขาอาจจะไม่สามารถเป็นดาราดังที่ฝูงชนให้ความสนใจได้ แต่เขาก็มีคุณสมบัติมากเกินพอที่จะเป็นนักศิลปะการต่อสู้ ทีมตระกูลลู่ต้องการเด็กใหม่ที่เต็มไปด้วยพลังและความมีชีวิตชีวาแบบนี้เนี่ยแหละ!

การตบที่ไหล่ของวั่นหย่งเรียกสติของเมิ่งหู่ให้กลับคืนมา ใบหน้าของเขาแดงขึ้นทันที กลืนน้ำลายและกำหมัดคารวะพร้อมกับพูดว่า “อาจารย์ลู่ ได้โปรดชี้แนะด้วยครับ!”

หากเป็นศิลปินดาราคนอื่น ถึงแม้เมิ่งหู่จะเคารพและเกรงกลัวมากแค่ไหนก็ไม่มีทางพูดออกไปแบบนั้นแน่ เพราะความสามารถในการต่อสู้ของเขาอยู่ในอันดับต้นๆ ในหมู่นักเรียนของโรงเรียนศิลปะป้องกันตัวหนานเยวี่ยเหิงซาน เขามีคุณสมบัติมากพอที่จะแข่งขันกับอาจารย์ได้เลย

จะมีศิลปินดาราสักที่คนที่สามารถแข่งกังฟูกับครูสอนศิลปะการต่อสู้ได้?

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับลู่เฉิน เมิ่งหู่กลับขอคำแนะนำอย่างอ่อนน้อมถ่อมตนด้วยความจริงใจ เพราะเขาเคยดูวิดีโอที่มียอดวิวหลายพันล้านของลู่เฉินมาหลายคลิป เขารู้ว่าลู่เฉินนั้นมีความแข็งแกร่งมากเพียงใด

เมิ่งหู่กำลังจะได้ฝึกซ้อมกับลู่เฉินแล้ว!

โดยได้รับการอนุญาตจากครูฝึก เหล่านักเรียนในพื้นที่ฝึกซ้อมต่างรวมตัวกันอย่างรวดเร็วรอบสนามประลองเพื่อรับชมการแลกเปลี่ยนความรู้ในครั้งนี้

เมื่อมองไปที่เมิ่งหู่ที่เพิ่งสวมอุปกรณ์ป้องกัน ทุกคนต่างก็รู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก

ลู่เฉินเองก็สวมอุปกรณ์ป้องกันอย่างง่ายๆ เขาขยับกล้ามเนื้อสองสามครั้งแล้วถามเมิ่งหู่ว่า “พร้อมหรือยัง”

เมิ่งหู่พยักหน้าตอบรับ ท่าทางของเขายังคงดูประหม่าเป็นอย่างมาก

วั่นหย่งทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสินให้ทั้งสองฝ่าย เขายืนตรงกลางระหว่างทั้งสองคน ยกมือขวาขึ้นสูงแล้วกระแทกลงอย่างแรง

เริ่มได้!

เมื่อการแข่งขันได้เริ่มขึ้น เมิ่งหู่ก็ไม่ได้ดูประหม่าอีกต่อไป ความสนใจทั้งหมดจดจ้องไปที่ลู่เฉิน ดวงตาจดจ่ออยู่ที่หัวไหล่ แขน เอว ท้อง ขา สะโพก และส่วนอื่นๆ ของลู่เฉิน ราวกับเสือโคร่งที่เฝ้าดูทุกการเคลื่อนไหวของเหยื่อ

ลู่เฉินลอบพยักหน้ากับตัวเอง มีนักกีฬาประเภทหนึ่งที่เรียกกันว่าผู้เล่นสายแข่งขัน ในเวลาปกติจะดูธรรมดาไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ แต่เมื่อเข้าสู่การแข่งขันกลับมีความสามารถที่โดดเด่น และแสดงทักษะในระดับที่ไม่ธรรมดาออกมา

เมิ่งหู่จะต้องเป็นคนแบบนี้อย่างไม่ต้องสงสัย วั่นหย่งไม่เคยมองคนพลาด!

ในขณะที่ลู่เฉินกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ทันใดนั้นเมิ่งหู่ก็ก้าวเข้าไปข้างหน้าสองก้าวประชิดตัวลู่เฉินในทันที ยกขาของตัวเองอย่างรวดเร็วและเตะเข้าที่ด้านข้างของลู่เฉินด้วยความดุร้ายและทรงพลัง

“อ้า!”

เกิดความโกลาหลรอบๆ สนาม ใครจะไปคิดว่าเมิ่งหู่จะกล้าหาญขนาดนี้ กล้าถึงขนาดที่ลงไม้ลงมือโจมตีลู่เฉินได้

เขาไม่กลัวว่าการทำให้ลู่เฉินบาดเจ็บจะทำให้ผู้คนไม่พอใจ หลังจากนั้นก็จะโดนไล่ออกเลยหรือไง

หากฉลาดสักนิด ในการแข่งขันครั้งนี้ควรจะต่อสู้กับลู่เฉินอย่างดุเดือดก่อนสักสองสามรอบ แล้วค่อยยอมพ่ายแพ้ไปถึงจะถูก

ลู่เฉินไม่ได้เป็นแค่เถ้าแก่ของเฉินเฟยมีเดียเท่านั้น แต่ยังเป็นดาราดังระดับโลกด้วย เขาใช่คนที่คิดอยากจะตีก็ตีได้ง่ายๆ ไหมล่ะ

เมิ่งหู่เป็นคนโง่ที่กล้าหาญอย่างแท้จริง!

ปัง!

ลู่เฉินยิ้มและตบไหล่ของเขา พูดว่า “เชื่อฉันเถอะ นายไม่ได้แย่ขนาดนั้น!”

หลังจากหยุดไปชั่วขณะหนึ่ง ลู่เฉินก็ถามเขาว่า “เมิ่งหู่ ฉันมีสองทางเลือกให้นายในตอนนี้ หนึ่งคือนายจะมีส่วนร่วมในรายการ ‘ชุมนุมยอดมือปราบ’ ต่อไป อีกหนึ่งทางเลือกคือถอนตัวออกจากรายการและอยู่ที่นี่เพื่อฝึกฝนต่อไป นายลองไปคิดดูก็แล้วกัน”

เมิ่งหู่เป็นหนึ่งในต้นกล้าใหม่ที่โดดเด่นที่วั่นหย่งเลือกเอาไว้ การแสดงออกของเขาตลอดการฝึกสามวันนี้ จริงๆ แล้วลู่เฉินมองเห็นอยู่ในสายตา เรียกได้ว่าเขาเป็นคนที่คู่ควรแก่การฝึกฝนคนหนึ่ง

ดังนั้นลู่เฉินจึงมอบสองทางเลือกให้แก่เขา

หากเป็นนักเรียนคนอื่นที่อยู่ในสนามแห่งนี้ บางทีอาจจะลังเลเมื่อต้องเผชิญกับทางเลือกดังกล่าว โดยไม่รู้ว่าจะเลือกอย่างไรถึงจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุด หรือแม้กระทั่งเกิดความคิดอื่นๆ มากมาย

แน่นอนว่าการอยู่ที่นี่เพื่อฝึกซ้อมต่อก็ไม่ใช่เรื่องแย่อะไร แต่เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับโอกาสที่จะได้ออกรายการเพื่อสร้างชื่อเสียงของตัวเองแล้วนั้น…

ไม่ว่าใครก็คงลังเลใช่ไหมล่ะ

แต่เมิ่งหู่กลับไม่ลังเลเลยสักนิด เขาตอบกลับไปทันทีอย่างไม่ต้องคิดว่า “อาจารย์ลู่ ผมยินดีที่จะออกจากรายการและมาฝึกที่นี่ครับ!”

เขาชอบศูนย์ฝึกศิลปะการต่อสู้จิงอู่ ชอบบรรยากาศของที่นี่ ชอบการสอนของที่นี่ ดังนั้นเขาเลยชอบที่จะอยู่ที่นี่!

ลู่เฉินและวั่นหย่งต่างมองหน้ากันและกัน อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

วั่นหย่งพยักหน้าแล้วพูดว่า “งั้นนายก็อยู่ที่นี่ต่อเถอะ…”

ความจริงแล้วสิ่งที่เขาหมายถึงจริงๆ ก็คือ การเตรียมตัวทำให้เมิ่งหู่กลายมาเป็นสมาชิกที่แท้จริงของทีมตระกูลลู่ เพราะเมิ่งหู่ได้ผ่านทั้งการทดสอบและการทดลองมาแล้ว และเขาได้ส่งคำตอบที่มีคุณภาพแสนยอดเยี่ยมกลับมา

เมิ่งหู่เกาศีรษะและยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

เด็กหนุ่มวัยสิบแปดปีที่มาจากโรงเรียนศิลปะป้องกันตัวหนานเยวี่ยเหิงซาน เด็กจากหมู่บ้านชนบทในเจียงซีใต้คนนี้ ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าการตัดสินใจของเขาในตอนนี้นั้นสำคัญมากแค่ไหน และจะมีความสำคัญที่ส่งผลกระทบต่ออนาคตของเขามากเพียงใด

ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ได้เดินในเส้นทางที่แตกต่างออกไป เรื่องราวน่ามหัศจรรย์ของเขาเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น!

…………………………………………………………………………