(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 877

ตอนที่ 877 ภูมิใจ

ในฐานะดาราดังที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในวงการบันเทิงของประเทศจีนอยู่ในขณะนี้ และยังครอบครองบริษัทในนามตัวเองอีกหลายแห่ง มูลค่าทรัพย์สินของลู่เฉินที่สูงเช่นนี้ ไม่มีใครในวงการสามารถเปรียบเทียบได้

และการจัดอันดับความมั่งคั่งของวงการบันเทิงรอบล่าสุด ลู่เฉินได้อันดับที่หนึ่ง มีมูลค่าทรัพย์สินสามพันเจ็ดร้อยล้านหยวน

แต่คนในวงการโดยทั่วไปคิดว่านี่คือการประเมินที่ต่ำเกินไป ทรัพย์สินของลู่เฉินมีอย่างน้อยห้าพันล้านหยวนขึ้นไป และในอนาคตจะพุ่งสู่หมื่นล้านก็ไม่ใช่ปัญหา มีคุณสมบัติครบสามารถเข้าร่วมการแข่งขันจัดอันดับเศรษฐีได้อย่างสิ้นเชิง

เกาเฮ่อถึงแม้จะไม่สามารถเทียบกับลู่เฉินได้ แต่เขาก็มีหุ้นส่วนสิบเปอร์เซ็นต์ในแฮปปี้เอนเตอร์เทนเมนต์ และตอนนี้มูลค่าทรัพย์สินของแฮปปี้เอนเตอร์เทนเมนต์ก็อยู่ที่ประมาณสามพันล้าน สิบเปอร์เซ็นต์ก็คือสามร้อยล้าน

มหาเศรษฐีสองคนกำลังนั่งอยู่ในร้านอาหารเล็กๆ ในโฮ่วเจียที่เต็มไปด้วยกลิ่นน้ำมัน ดื่มเบียร์ซีหูราคาขวดละสามหยวน กินปลาไนต้มผักดองเสฉวนราคายี่สิบแปดหยวน กับเต้าหู้ทรงเครื่องสไตล์เสฉวนราคาสิบหยวน…

แต่กลับมีความสุขเป็นอย่างมาก

“นายรู้ไหม ตอนที่ฉันอยู่เมืองหลวง ฉันมักจะนึกถึงปลาไนต้มผักดองเสฉวนของที่นี่บ่อยๆ…”

ลู่เฉินคีบเนื้อปลานุ่มๆ ชิ้นใหญ่ยัดเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย พูดอู้อี้ไม่ชัดเจน “จากนั้นก็ลองไปหากินที่ร้านอื่น แต่รู้สึกว่าไม่ได้รสชาตินี้!”

ปลาต้มผักดองเสฉวนของร้านอาหารเสฉวนร้านนี้ทำได้ยอดเยี่ยมที่สุด วัตถุดิบสำคัญคือปลาเฉาสดๆ ผักดองที่หมักเอง แล้วก็ยังมีเครื่องปรุงรสต่างๆ กับพริกที่เอามาจากมณฑลเสฉวน ความสด หอม เผ็ด และเปรี้ยวยากที่จะห้ามคนให้อดใจไหว

เมื่อก่อนตอนที่เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเจียงไห่ ลู่เฉินและเพื่อนๆ ร่วมหอมักจะมากินที่นี่เพื่อเซ่นไหว้ฟันเป็นประจำ ปลาต้มผักดองเสฉวนเป็นหนึ่งในเมนูที่ต้องสั่ง

“เป็นสัตว์เหรอ กินเร็วขนาดนี้!”

เกาเฮ่อรีบแย่งหางปลาอย่างรวดเร็ว พลางหัวเราะฮิๆ เอ่ยว่า “อย่างนั้นฉันมีความสุขมากกว่านาย”

ขณะที่พูด เขาก็คีบเนื้อปลาอย่างเร็ว พ่อหนุ่มสองคนที่ทำเงินหลายแสนหยวนต่อนาที กลับทะเลาะกันใช้ตะเกียบแย่งปลาต้มผักดองเสฉวนราคายี่สิบแปดหยวน

ตอนนี้ถือว่าดีมาก หากเป็นเมื่อก่อนสี่คนแย่งอาหารจานเดียวกันเรียกได้ว่าโอเวอร์เหลือเกิน แต่แย่งกันถึงอร่อยที่สุด!

“ไม่…ไม่ทราบว่าคุณคือรุ่นพี่ลู่เฉินหรือเปล่าคะ”

ขณะที่ทั้งสองคนกำลังแย่งกันอย่างสนุกสนาน ทันใดนั้นข้างๆ ก็มีเสียงคนถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ

คนที่ถามเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ เธอจ้องมองลู่เฉินตาไม่กะพริบ ในดวงตาโตเต็มไปด้วยแววตาตื่นเต้นและดีใจ ใบหน้าอมชมพูแดงระเรื่อเล็กน้อย

โต๊ะเดียวกันกับเธอยังมีผู้หญิงอีกสามคน ล้วนทำสีหน้าเหมือนค้นพบดินแดนแห่งใหม่

“แค่กๆ!”

เกาเฮ่อที่กลืนผักดองเข้าไป เกือบจะสำลัก

ถูกคนจำได้แล้วเหรอ

ลู่เฉินอยากจะพูดว่า ‘ผมไม่ใช่ลู่เฉินแค่หน้าตาเหมือนเท่านั้น’ จากนั้นก็หยิบแว่นกันแดดที่วางอยู่บนโต๊ะตัวเล็กขึ้นมาใส่อีกครั้ง

แต่พอคิดว่ายิ่งปกปิดยิ่งชัดเจน ดังนั้นเขาจึงยิ้มเล็กน้อยพูดกับผู้หญิงคนนั้นว่า “สวัสดีครับน้อง”

ในเมื่อเรียกเขาว่า ‘รุ่นพี่’ เช่นนั้นก็ต้องเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเจียงไห่เช่นกัน

“อ๋า!”

ถ้าหากบอกว่าเมื่อครู่ผู้หญิงคนนี้แทบไม่อยากจะเชื่อ อย่างนั้นตอนนี้เธอก็มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว จึงส่งเสียงกรี๊ดดีใจออกมาทันที

พอกรี๊ดขึ้นมาเท่านั้นแหละ ความสนใจของทุกคนที่อยู่ในร้านอาหารล้วนถูกดึงดูดเข้ามาไอรีนโนเวล