(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 888

ตอนที่ 888 เกมใหม่

“ฉันกลับมาแล้ว!”

ซือข่ายผลักประตูห้องเข้ามาด้วยความดีใจ พร้อมกับตะโกนใส่เพื่อนๆ ที่กำลังนั่งอยู่ในห้องรับแขก

หมิ่นเหวินหลินเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งของเขากำลังเล่นเกมอยู่ พูดกับเขาโดยไม่หันหน้ามามอง “ทำไมกลับมาช้า กินข้าวเย็นมาหรือยัง ในครัวยังเหลือกับข้าวอยู่ นายไปอุ่นเองนะ”

เพื่อนร่วมห้องอีกคนหนึ่งหัวเราะเอ่ยว่า “เร็วๆ หน่อย รอนายมาลงดันเจี้ยนด้วยกัน!”

“ดันเจี้ยนอะไร…”

ซือข่ายแสยะยิ้มเอ่ยว่า “ฉันไม่อยากเล่นเกมเซียนกระบี่แล้ว อยากจะเปลี่ยนเกม”

“อะไรนะ”

เพื่อนร่วมห้องทั้งสามคนตกใจมาก ต่างหันไปมองซือข่าย หมิ่นเหวินหลินถึงกับลุกขึ้นยื่นมือไปแตะหน้าผากของซือข่าย “นายไม่ได้ป่วยใช่ไหม”

‘เซียนกระบี่พิชิตมาร’ เป็นเกมออนไลน์ตัวหนึ่งของบริษัทเรนสตรอมที่มีชื่อเสียง ซึ่งเปิดตัวในประเทศเมื่อปีที่แล้ว เป็นเกมประเภทอาร์พีจีแฟนตาซี และด้วยการผลิตอย่างประณีตจึงเอาชนะใจผู้เล่นได้กลุ่มหนึ่ง

ซือข่ายคือผู้สนับสนุน ‘เซียนกระบี่พิชิตมาร’ คนหนึ่ง ตอนที่เพิ่งเปิดเซิร์ฟเวอร์ก็เริ่มเล่นแล้ว นับว่าเป็นผู้เล่นมากประสบการณ์ของ ‘เซียนกระบี่พิชิตมาร’ เลยทีเดียว ปัจจุบันเลเวลเจ็ดสิบสอง จัดเป็นกองทัพอันดับหนึ่งของทั้งเซิร์ฟเวอร์

ที่สำคัญคือ เพื่อนร่วมห้องทั้งสามคนเล่นเกม ‘เซียนกระบี่พิชิตมาร’ ภายใต้การนำของซือข่าย แต่ตอนนี้จู่ๆ ซือข่ายกลับบอกว่าจะไม่เล่น ‘เซียนกระบี่พิชิตมาร’ และเปลี่ยนไปเล่นอย่างอื่นแทน แล้วพวกเขาจะไม่ตกใจได้อย่างไร

“ออกไปๆๆ!”

ซือข่ายหลบมือหมูเค็ม[1]ของหมิ่นเหวินหลิน แล้วพูดอย่างรังเกียจว่า “แกสิทำเป็นลวนลาม!”

เขานั่งลงบนเก้าอี้คอมพิวเตอร์ของตัวเอง แล้วหยิบการ์ดเกมสี่ใบออกมาจากในกระเป๋าที่ถือกลับมาเมื่อครู่ ก่อนจะยิ้มเอ่ยว่า “พวกเรามาเล่น ‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’ ด้วยกันเถอะ!”

ซือข่ายเป็นช่างเทคนิคของบริษัทออนไลน์แห่งหนึ่งในซานเฉิง หลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัยก็ทำงานที่ซานเฉิงได้ประมาณสามปี เพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน เขาได้เช่าห้องชุดนี้กับเพื่อนร่วมงานในบริษัทนี้อีกสามคน

ทุกคนอายุใกล้เคียงกัน ความสัมพันธ์โดยปกติถือว่าดีมาก และสิ่งที่หาได้ยากก็คือทุกคนชอบเล่นเกมเหมือนกัน ดังนั้นจึงมักดาวน์โหลดเกมมาเล่นด้วยกันเป็นประจำ ถือว่าเป็นการพักผ่อนที่ยากจะหาได้ในชีวิตประจำวัน

เนื่องจากมีทักษะการเล่นเกมสูง ซือข่ายจึงกลายเป็นพี่ใหญ่ที่คอยชักนำในหมู่พวกเขาสี่คน

“กระบี่เย้ยยุทธจักร?”

หมิ่นเหวินหลินหยิบการ์ดเกมใบหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะคอมพิวเตอร์ แล้วถามอย่างลังเลว่า “สนุกไหม”

‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’ เขารู้จักเกมนี้ ช่วงก่อนหน้านี้ได้รับความนิยมมาก แต่ตอนนี้มีเกมใหม่ออกมามากมาย บวกกับเขากำลังเล่น ‘เซียนกระบี่พิชิตมาร’ ดังนั้นจึงไม่ค่อยได้ติดตามนัก

ซือข่ายหยิบแก้วน้ำชามาดื่มคำใหญ่ แล้วค่อยเอ่ยว่า “รองประธานสหภาพแรงงานของพวกเราได้แนะนำฉันมา ตอนที่เปิดเซิร์ฟเวอร์ 1 เขาเคยเข้าไปทดลองเล่น รู้สึกว่าไม่เลวเลยทีเดียว ประเด็นสำคัญคือตอนนี้มาตรฐานการเก็บเงินออกมาแล้ว ยุติธรรมมาก!”

เพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งตกใจ “เก็บเงินเหรอ”

‘เซียนกระบี่พิชิตมาร’ เป็นเกมฟรี

ซือข่ายหัวเราะพลางเอ่ยว่า “เก็บเงินถึงจะดี ของฟรีแม่งงกทั้งนั้น อย่าง ‘เซียนกระบี่พิชิตมาร’ เลเวลของพวกเราก็นับว่าสูงแล้วใช่ไหม เมื่อวานยังถูกนักรบเหรินหมินปี้[2]เข้ามาเอาเปรียบแทบตายไม่ใช่เหรอ”

เพื่อนร่วมห้องทั้งสามคนพยักหน้าเริ่มคล้อยตาม

พวกเขาเหมือนกับซือข่าย ต่างมาจากครอบครัวธรรมดา ค่าใช้จ่ายในซานเฉิงถึงแม้จะไม่สูงมากนัก แต่ค่าใช้จ่ายสำหรับอาหาร เครื่องนุ่งห่ม และที่พักอาศัยในชีวิตประจำวันก็ไม่น้อย ดังนั้นในชีวิตสามารถประหยัดได้ก็ประหยัด

ตอนแรกที่เล่นเกม ‘เซียนกระบี่พิชิตมาร’ ตามซือข่าย ก็เพราะเห็นว่าเป็นเกมฟรี ตอนที่เพิ่งตกหลุมเกมนี้ก็ยังพอใช้ได้ แต่ตอนนี้ทางฝ่ายบริหารคิดแต่จะหาเงิน ปล่อยไอเทมที่เก็บเงินแบบต่างๆ นานาออกมา