NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1091

เสียงดังกึกก้องดังขึ้นจนแทบจะคล้ายเสียงระเบิด ปราณมีดแต่ละสายๆพุ่งเข้าใส่ปราณสีแดง มีบางสายที่หักออกและบางสายที่ถูกกระทบจนหักไป

ในขณะทีปราณนั้น ในเวลานี้ก็ถูกฟันจนเกิดเป็นรอยลึกระดับต่างๆ และซ่อมแซมตัวเองอย่างรวดเร็ว

ปราณมีดขนาดเล็กตกลงไปบนพื้นโดยรอบ ทันใดนั้นก็ตัดพื้นออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที

ในที่สุด ปราณมีดทั้งหมดก็หายไป ขณะที่ปราณของหลี่ฝางไม่ได้พังทลายลงอย่างสมบูรณ์

หลี่ฝางเองในตอนนี้ก็ทำการสลายออร่า และนั่งลงไปบนพื้นทันที

โทชิโอะ คามิยะยกดาบขึ้นอีกครั้งและถามอย่างนุ่มนวล "กระบวนท่าเดิม คุณยังสามารถหยุดยั้งเอาไว้ได้เป็นครั้งที่สองไหม?”

เขามงออกว่า ตอนนี้หลี่ฝางเป็นดั่งม้าตีนปลายแล้ว กำลังภายในของเขาถูกใช้ไปจนหมด แม้ว่าเขาจะบีบเคล้นมันออกมายังไง ก็ยากที่จะบีบกำลังภายในออกมาเพื่อหยุดการโจมตีได้แล้ว

บางที เขาอาจจะเหลือแค่เพียงผลลัพธ์สุดท้ายแล้วจริงๆ

หลี่ฝางมองไปที่ดาบในมือของโทชิโอะ คามิยะ ราวกับกำลังคิดว่าเมื่อไหร่ดาบนั่นจะตกลงมา

จริงอยู่ ตอนนี้สภาพเข้าน่าเศร้าอย่างยิ่ง กำลังภายในก็เหลือแค่เพียงเล็กน้อย กำลังกายก็ยิ่งอ่อนแรงลงไปเรื่องๆ แต่ว่าแล้วยังไงกัน?

โทชิโอะ คามิยะต้องการจะฆ่าเขา เขาไม่สามารถยืนนิ่งๆและปล่อยให้คนอื่นฆ่าเขาได้ เขาทำได้แค่ต่อสู้และต่อสู้เท่านั้น แม้ว่าเขาจะต้องตายไปในที่สุด ก็ยังดีกว่าต้องถูกคนฆ่าไปง่ายๆ

เมื่อคิดเช่นนี้ หลี่ฝางก็ค่อยๆ ลุกขึ้นและระดมกำลังภายในของเขาขึ้นมาอีกครั้ง

เมื่อเห็นจิตวิญญาณการต่อสู้ของหลี่ฝางยังคงลุกโชน โทชิโอะ คามิยะก็อดถอนหายใจอย่างชื่นชมไม่ได้ เขาเอ่ย “ท่านหลี่ รอให้คุณตายไปแล้ว ผมจะให้คนนำร่างของคุณกลับสู่ประเทศของคุณ ไม่มีทางให้ใครได้ผ่าศพคุณเป็นอันขาด”

จิตวิญญาณการต่อสู้อันไม่ย่อท้อของหลี่ฝาง ชนะความเคารพจากโทชิโอะ คามิยะ

อย่างไรก็ตาม ความเคารพก็คือความเคารพ ฆ่าก็ยังคงต้องฆ่า

วินาทีต่อมา เงาทั้งสองก็พัวพันกันอย่างดุเดือด

ความเร็วของคนทั้งสอง ทำให้คนถึงกับตาพร่ามัว และแทบจะไม่มีใครมองออกว่าร่างของใครเป็นใคร

ในสายตาของคนทั่วไป หลี่ฝางและโทชิโอะ คามิยะเปรียบเสมือนดวงไฟสองดวงที่มีสีต่างกัน พุ่งเข้าชนกัน แยกออกจากกัน และชนกันอีกครั้ง

สนามรบของพวกเขาค่อยๆ แผ่ขยายออกไปยังพื้นที่ขนาดใหญ่ใกล้ๆ ทุกที่ที่ผ่านไป ล้วนกลายเป็นฉากแห่งการทำลายล้างแบบต่างๆ

เฉพาะผู้ชมที่นี่เท่านั้นที่ไม่ได้รับผลกระทบอะไรเพราะทั้งคู่ตั้งใจที่จะออกห่างๆ

ในที่สุด เมื่อทั้งสองหยุดลงอีกครั้ง ผลลัพธ์ก็เห็นได้อย่างชัดเจนในพริบตา

หลี่ฝางยืนพิงกำแพงที่ถูกทำลายไปครึ่งหนึ่งอย่างเงียบๆ บนตัวเต็มไปด้วยเลือด แม้กระทั่งลมหายใจก็ยังอ่อนแรง ดูเหมือนว่าความตายจะอยู่ห่างไปจากเขาอีกไม่ไกลแล้ว

ขณะที่โทชิโอะ คามิยะซึ่งยืนอยู่ต่อหน้าหลี่ฝาง แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บมากมาย แต่ก็ยังมีเรี่ยวแรงเหลือเฟือ เป็นใครก็สามารถมองออกได้ว่า ฉากการสู้รบครั้งนี้เป็นโทชิโอะ คามิยะที่ชนะ