“อืม หลักนั้นคือสถานตากอากาศของลูกพี่ใหญ่ แต่ช่วงนี้เขาไม่ค่อยกลับมาพักที่สถานตากอากาศ เวลาส่วนมากถ้าไม่ได้ออกไปทำภารกิจก็อยู่กับวี่เฟยพี่สะใภ้……เอ่อ……ผมหลุดปาก พี่สะใภ้คิดซะว่าไม่ได้ยินแล้วกัน”
ไท่ซางกำลังทะเลาะกับหวางซีเหยาอย่างดุเดือด เมื่อได้ยินคำของหยางฉงก็พูดออกมาโดยไม่ทันคิด สุดท้ายถึงรู้ตัวว่าพูดผิดไป ประหม่าจนไม่รู้ว่าวางมือเอาไว้ตรงไหนดี
“ไท่ซาง! ฉันอยากจะเย็บปากนายจริงๆ เลย!”
หวางซีเหยาที่เห็นสายตาหม่นหมองของหยางฉง ใช้ศอกกระทุ้งเอวของไท่ซางอย่างดุดัน กัดฟันพูดเสียงแผ่ว ก่อนที่จะเผยรอยยิ้มเอาใจหยางฉง
“คือว่า เสี่ยวฉง สถานตากอากาศที่นี่ไม่เลวเลย เราจะเดินเล่นก่อนแล้วค่อยไปหาหลี่ฝางกันดีไหม?”
หยางฉงเองก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร พอเธอท้องก็ค่อนข้างคิดมากเศร้าโศก ทั้งๆ ที่ยอมรับเรื่องของหลี่ฝางและฉินวี่เฟยแล้วแท้ๆ แต่ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อได้ยินเรื่องราวที่เกี่ยวกับพวกเขาก็รู้สึกเจ็บปวดใจขึ้นมาทุกที
“พี่สะใภ้ สถานตากอากาศที่นี่สนุกมากเลยนะ ลูกพี่ใหญ่สร้างสถานบันเทิงเอาไว้เยอะมากเลย เดี๋ยวผมจะพาไปเล่น”
ไท่ซางเห็นหยางฉงใบหน้าเศร้าโศก จึงรีบเอาใจ
ล้อเล่นอะไรกัน ตอนนี้ในท้องของหยางฉงตั้งครรภ์ลูกของหลี่ฝางอยู่ หากเธอเศร้าเพราะคำพูดของเขา เกิดผลกระทบต่อเด็กในท้อง ถ้าหลี่ฝางรู้ต้องฆ่าเขาแน่?
แม้ก่อนหน้านี้หลี่ฝางจะตัดสินใจเลิกกับหยางฉงแล้ว แต่ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้ท้องแล้วไม่ใช่หรือไง? ใครจะไปรู้จะอีกหน่อยหลี่ฝางจะเห็นแก่ลูกเลือกที่จะอยู่กับหยางฉง
เพราะงั้นไท่ซางคิดว่าเขาควรจะเอาใจหยางฉงไว้ก่อน
“พอได้แล้ว พวกเธอไม่จำเป็นต้องระมัดระวังกับฉัน ฉันไม่เป็นอะไร” เมื่อเห็นความตื่นเต้นของหวางซีเหยาและไท่ซาง หยางฉงควบคุมอารมณ์ของตนเอง เผยรอยยิ้มออกมาอีกครั้ง
ยังไงซะเธอก็มาแล้ว บางเรื่องที่ควรเผชิญหน้ายังไงก็ต้องเผชิญหน้า ไม่ว่าจุดจบจะเป็นยังไง เธอก็ล้มไม่ได้ ต่อให้สุดท้ายหลี่ฝางเลือกฉินวี่เฟยเธอก็ไม่สน เธอยินดีเดิมพลันและยอมรับผลพ่าย
“อ้าว นี่ไท่ซางไม่ใช่หรือไง? แกกลับมาได้ยังไง? สาวสวยสองท่านนี้คือใคร? แฟนใหม่หรือ?” ส้าวส้วยกลับมาจากข้างนอกพอดี เห็นไท่ซางกับผู้หญิงสองคนยืนอยู่ที่ทางเข้านิ่ง จึงรีบจอดรถทักทาย
“แกพูดบ้าอะไร! นี่เป็นผู้หญิงของลูกพี่ ฉันก็แค่ผู้ติดตาม คำพูดแกถ้าลูกพี่มาได้ยินเข้า แกโดนดีแน่”
คำพูดของส้าวส้วยทำให้ไท่ซางตกใจแทบแย่ จึงรับชี้ไปที่หยางฉงพร้อมอธิบาย
ให้ตายเขานอนกับผู้หญิงของใครก็ไม่กล้านอนกับผู้หญิงของหลี่ฝางหรอก! แม้ประโยคของโหจื่อจะไม่ได้เจตนา แต่ก็พูดมั่วซั่วไม่ได้
“ผู้หญิงของลูกพี่ใหญ่? ลูกพี่ใหญ่คนไหนกัน?” ส้าวส้วยไม่ทันไหวตัวว่าคนที่ไท่ซางพูดถึงคือใครกันแน่ เพราะหลังจากที่หลี่ฝางฟื้นความจำก็ไม่ได้กลับมาที่สถานตากอากาศ พวกเขาจึงไม่รับรู้การมีอยู่ของพี่สะใภ้อย่างหยางฉง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง