NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1237

ในขณะที่หัวของหลี่ฝางเต็มไปด้วยคำถาม ประตูห้องลับเปิดออกกะทันหัน บุคคลสามคนค่อยๆ เดินเข้ามาจากข้างนอก

“แคทเธอริน อาคาอู ปันปู ทำไมพวกเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้? มาช่วยผมหน่อยสิ ผมขยับไม่ได้เลย!” เมื่อมองเห็นผู้ที่มาใหม่ชัดเจน หลี่ฝางรู้สึกดีใจ เขาไม่คิดเลยว่าจะเป็นพวกแคทเธอริน

แต่ดีใจได้ไม่กี่เท่าไหร่ รอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่ฝางก็ต้องแข็งทื่อ จับจ้องทั้งสามที่สีหน้าไร้ปฏิกิริยาใด หัวใจของเขาหล่นวูบ

“แคทเธอริน ทำไมเธอต้องทำแบบนี้ด้วย?”

หากเดาไม่ผิด การที่เกิดการหายตัวไปอย่างลึกลับเมื่อสักครู่นี้ เป็นฝีมือของแคทเธอริน อาคาอู และปันปู

สาเหตุที่พวกเขาทำแบบนี้ เป็นไปได้สูงมากว่าหลี่ฝางจะเป็นลูกหลานของเทพอ้าน

ทีแรกหลี่ฝางปฏิเสธการรับพลังของเทพอ้าน ต่อหน้าแคทเธอรินยอมรับ แต่ความเป็นจริงเธอไม่เคยล้มเลิกความคิดนี้เลย ตอนนี้การที่พาเขามาที่สถานที่แห่งนี้โดยลำพัง คงจะบีบบังคับด้วยกำลัง ให้เขารับการสืบทอดพลังของเทพอ้าน

“หลี่ฝาง ฉันรู้ว่าการทำแบบนี้มันขี้โกง แต่ทุกสิ่งนี้ก็เพื่อตัวนายเอง ท่านเทพอ้านมีพลังแห่งสวรรค์ หากนายสืบทอดต่อพลังของเขา ต่อให้ไม่มีหินคริสทัล นายก็จะมีชีวิตดั่งเทพสว่าง”

แคทเธอรินเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของหลี่ฝาง เอื้อมมือลูบไล้ใบหน้าของเขาอย่างอ่อนโยนพร้อมกล่าว

การกระทำของเธอทำให้หลี่ฝางอึดอัด โดยเฉพาะสายตาที่แคทเธอรินมองเขา ที่แฝงไปด้วยความรักใคร่ ราวกับว่าหลี่ฝางเป็นคนรักของเธออย่างไรอย่างงั้น

“แคทเธอริน เธอตั้งสติหน่อย ผมคือหลี่ฝาง ไม่ใช่เทพอ้าน ผมรู้ว่าเธอมีเจตนาที่ดี ผมไม่โทษเธอหรอกนะ เธอปลดมนต์สะกดในตัวของผมก่อน เราแก้แค้นอาซาโทสก่อนได้ไหม?”

แม้จะไม่รู้ว่าแคทเธอรินเป็นอะไรไป แต่ลางสังหรณ์ของหลี่ฝางบอกเขาว่า จิตใต้สำนึกของแคทเธอรินเป็นไปได้สูงมากว่าจะถูกคนอื่นครอบงำแล้ว ส่วนคนที่ควบคุมเธอ คงจะเป็นแม่มดที่ตายไปตั้งแต่เมื่อพันปีก่อน

และบ่อน้ำเลือดนั่นทำให้หลี่ฝางรู้สึกไม่สบายใจ พลังของเทพอ้านจะตื่นขึ้นไม่ได้ หากตื่นขึ้นมา จะเกิดภัยพิบัติขึ้นอีกระลอก

“อือ……หลี่ฝาง……ฉัน ร่างกายของฉันควบคุมไม่ได้แล้ว ทำไม……หุบปาก! แกรู้ไหมว่าฉันรอวันนี้มานานแค่ไหน? เพื่อฟื้นคืนชีพให้เทพอ้านฉันยอมขายดวงวิญญาณให้กับจอมมาร ตอนนี้เหลือเพียงก้าวสุดท้ายเท่านั้น ใครก็อย่าคิดที่จะขัดขวางฉัน!”

เมื่อแคทเธอรินได้ยินเสียงเรียกของหลี่ฝางสายตาของเธอส่ายอย่างมึนมัว ใบหน้าเล็กเผยความเจ็บปวด แต่ได้สติเพียงแค่ชั่ววูบเท่านั้น ไม่ทันที่เธอจะได้กล่าวจบสมบูรณ์ดี สติสัมปชัญญะของเธอถูกแม่มดครอบงำอีกครั้ง

แม่มดจ้องมองหลี่ฝางอย่างดีใจ ก่อนที่จะออกคำสั่งกับอาคาอูและปันปูที่อยู่อีกด้าน “พวกแกสองคนจับมันโยนลงไปที่บ่อเลือด!”

เมื่อจ้องมองปฏิกิริยาที่แข็งกระด้างของทั้งสอง หลี่รู้ได้ทันทีว่าอาคาอูและปันปูถูกแม่มดควบคุมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สถานการณ์ตอนนี้ที่ไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากใครได้ หลี่ฝางนอกจากยอมรับชะตากรรมแล้วดูเหมือนว่าจะไร้หนทางอื่นอีกแล้ว