บทที่ 150 รสชาติของการถูกหักหลัง
เจอเจ้าหัวแบนที่นี่ หลี่ฝางก็แปลกใจไม่น้อย
โดยเฉพาะเห็นเจ้าหัวแบนเดินตามหลังของมู่เสี่ยวไป๋นั้น หลี่ฝางยิ่งแปลกใจมาก
เมื่อเข้าประตูมาแล้ว เจ้าหัวแบนและมู่เสี่ยวไป๋ก็เห็นหลี่ฝางแล้ว
มู่เสี่ยวไป๋เดินไปข้างหน้า มองไปที่หลี่ฝาง: “อ้อ อีกาตัวนี้กลายเป็นหงส์แล้วเหรอ? เพียงแค่รู้จักถังหยู่ซวน ก็สามารถมาร่วมงานปาร์ตี้ของพวกเราได้”
คำพูดของมู่เสี่ยวไป๋ จะมากจะน้อยก็แฝงไว้ด้วยความเยาะเย้ย
“ครั้งที่แล้วยังโดนไม่พอใช่มั้ย รู้ทั้งๆ ที่รู้ว่าเป็นถิ่นของถังหยู่ซวน นายยังกล้ามาอีก?” หลี่ฝางก็ไม่ได้ยอมมู่เสี่ยวไป๋ รีบสวนกลับไปทันที
เป็นเช่นนั้น เมื่อหลี่ฝางพูดออกมา สีหน้าของมู่เสี่ยวไป๋ก็มืดมนลงทันที
ตั้งแต่เล็กจนโต ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิตของมู่เสี่ยวไป๋ที่โดนต่อย
เรื่องนี้ ถึงเป็นเรื่องด่างพร้อยในชีวิตของมู่เสี่ยวไป๋ไปแล้ว
หลี่ฝางนั้นเจ๋งมาก แค่เปิดปากก็จี้โดนปมของมู่เสี่ยวไป๋เลย
ในเวลานี้ นอกวิลล่าดังได้ดังขึ้นด้วยเสียงโห่ร้อง
“ฉินวี่เฟยมาแล้ว”
“คิดไม่ถึงจริงๆ เลย ฉินวี่เฟยมาร่วมงานปาร์ตี้นี้ด้วย น่าจะเป็นครั้งแรกมั้ง?”
“สาวงามอันดับหนึ่งในตงไห่ ในที่สุดวันนี้ก็มีโอกาสได้เจอ”
เธอว่าฉินวี่เฟยคนนี้รีสอร์ตเชิญเขามา? หรือว่าเธอมาด้วยตัวเอง?
“หากเป็นเมื่อก่อน ฉันต้องเข้าใจว่าฉินวี่เฟยนั้นน่าจะถูกรีสอร์ตเชิญมา แต่เมื่อเห็นเรื่องเมื่อกี้แล้ว ก็ถือว่าฉันได้เห็นแล้ว คุณท่านหลี่คนนี้ ไม่ได้เห็นพวกเราอยู่ในสายตาเลย”
“ดังนั้นฉันเดา ฉินวี่เฟยน่าจะมาด้วยตัวเอง” คุณชายคนหนึ่งกล่าวอย่างมั่นใจ
ยืนอยู่ตรงหน้าประตูวิลล่า หลี่ฝางก็ยืนมองไปสักพัก
เห็นฉินวี่เฟยสวมชุดเดรสสีขาว เพชรพลอยบนชุด สะดุดตามาก
เดรสสีขาวช่วงอกเปิดเล็กน้อย ให้ความรู้สึกที่งดงามดั่งผู้หญิงถือพิณบังหน้าเอาไว้
ขณะที่ฉินวี่เฟยเดินผ่านหลี่ฝางนั้น หลี่ฝางพบว่าตัวเองนั้นเตี้ยกว่าผู้หญิงคนนี้เสียอีก
ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา หรือรูปร่าง หรือสง่าราศี ฉินวี่เฟยนั้นล้วนมีมากกว่าคุณหนูไฮโซคนอื่นอยู่หนึ่งขั้น
ไฮโซทุกคนทุกคนชื่นชมฉินวี่เฟยราวกับดาวที่ล้อมเดือน มีแต่มู่เสี่ยวไป๋ กลับพูดอย่างดูถูก: “แม่งเอ๊ยวางท่าเก่งจัง เมื่อขึ้นเตียงแล้ว ก็แรดทั้งนั้นแหละ”
หลี่ฝางก็เห็นด้วย ไม่ว่าฉินวี่เฟยตอนนี้จะแสดงออกมาดูดีมีสง่าราศีเพียงใด จะงดงามดั่งเทพธิดามากแค่ไหน เมื่ออยู่บนเตียง จะยังสงวนท่าทีแบบนี้ไว้อีกเหรอ?
หากเป็นเช่นนั้น ก็เท่ากับปลาตายแล้ว
ถูกขนานนามว่าเป็นสาวงามอันดับหนึ่งของตงไห่ ไม่เพียงแต่รูปร่างหน้าตาที่สวยอย่างเดียว เชื่อว่าฐานะทางบ้านของฉินวี่เฟย ก็ต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
มู่เสี่ยวไป๋แตะไปที่ก้นของหลี่ฝางหนึ่งที แล้วถาม: “ช่วงนี้ชิงชิงได้ติดต่อนายบ้างหรือเปล่า?”
ถีบนี้ถึงแม้จะไม่รุนแรงอะไร แต่ก็ทำให้หลี่ฝางเคืองอยู่บ้าง
หลี่ฝางพูดในใจ ตรงนี้มันถิ่นของตัวเองนะ เย็ดแม่นายมาถีบใครเนี่ย?
ดีที่ถีบนี้คนอื่นมองไม่เห็น หลี่ฝางจึงไม่ได้ถือสามากนัก เพียงแต่ส่ายหัวแล้วตอบ: “ไม่ได้ติดต่อ”
พูดจบ หลี่ฝางจึงเดินไปอีกฝั่ง
“หนีแม่งอะไรกัน กูไม่ได้จะตีมึงสักหน่อย” มู่เสี่ยวไป๋ตามไป
“นายพูดความจริงมา ชิงชิงติดต่อนายหรือเปล่า?” มู่เสี่ยวไป๋ไม่ค่อยจะเชื่อ
ไม่ได้ติดต่อ หลี่ฝางส่ายหัวอย่างไม่อยากจะพูด มู่เสี่ยวไป๋นี้เกิดปีจอป่ะ ทำไมถึงกัดไม่เลิกเลย
“ฉันไม่เชื่อ เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันเช็คดูบันทึกการโทรเข้าโทรออกหน่อย” มู่เสี่ยวไป๋ยื่นมือออกไปโดยตรง ขอตรวจโทรศัพท์ของหลี่ฝาง
หลี่ฝางถลึงตาใส่มู่เสี่ยวไป๋: “มู่เสี่ยวไป๋ นายจะแย่งเหรอ!”
หลี่ฝางกับมู่เสี่ยวไป๋ทะเลาะกัน ก็ได้ดึงดูดความสนใจของคนไม่น้อย
“หลี่ฝางคนนี้มันยังไงกันแน่เนี่ย เหมือนเขาจะรู้จกคุณชายมู่ด้วยนะ” เห็นยืนอยู่ด้วยกันกับคุณชายมู่ ผู้คนยิ่งสงสัยฐานะของหลี่ฝางเข้าไปอีก
มู่เสี่ยวไป๋หัวเราะฮ่าๆ : “แย่งมือถือนายแล้วจะทำไม? หากมึงไม่เชื่อฟัง กูก็จะแย่งแฟนมึงไปด้วย เชื่อมั้ย?”
ขณะที่พูด มู่เสี่ยวไป๋ใช้นิ้วมือชี้ไปที่ลู่หลุ่ย: “เธอก็คือแฟนนายใช่ป่ะ?”
จริงๆ แล้วหลี่ฝางกับลู่หลุ่ยยังไม่ได้ยืนยันความสัมพันธ์กัน แต่เวลานี้ หากบอกว่าไม่ใช่มู่เสี่ยวไป๋ก็คงไม่เชื่อ
ลู่หลุ่ยไม่ได้ปฏิเสธ หลี่ฝางก็ขี้เกียจจะปฏิเสธ
มู่เสี่ยวไป๋มองลู่หลุ่ย แล้วกล่าว: “คนสวย ฉันว่าเธอมันตาบอดหรือเปล่า ไอ้หมอนี่ทั้งจนทั้งไม่มีเงิน เธอชอบมันได้ยังไง”
“รีบเลิกกับมันเลย ฉันจะแนะนำคนหล่อให้เธอ” มีเงินด้วย มู่เสี่ยวไป๋กล่าว
หลี่ฝางโมโหขึ้นมาทันที จ้องมองมู่เสี่ยวไป๋ มู่เสี่ยวไป๋: “นายหาเรื่องเหรอ!”
“หาเรื่องแล้วจะทำไม? ทำไม นายจะต่อยฉันอีกเหรอ?” มู่เสี่ยวไป๋หัวเราะอย่างดูถูก: “มา นายลองเข้ามาสิ”
“คิดว่าฉันไม่กล้าเหรอ?”
พูดจบ หลี่ฝางก็กำหมัดขึ้น ชกไปที่หน้าของมู่เสี่ยวไป๋
แต่ว่าหมัดยังไม่ทันโดนหน้าของมู่เสี่ยวไป๋ ก็ถูกเจ้าหัวแบนขวางเอาไว้แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง