NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 156

บทที่ 156 ช่วยหลินชิงชิง

เจ้าหัวแบนโทรหาหวางเห้า หวางเห้าก็รีบมาทันที

หวางเห้าคนนี้ ถือเอาเจ้าหัวแบนเป็นไอดอลไปแล้วจริงๆ

แต่หลังจากผ่านไปสิบนาที หลี่ฝางก็แทบรอไม่ไหว เขายืนอยู่หน้า หลี่ฝางได้ยินเสียงชวนดื่มดังขึ้นจากด้านในห้อง พูดตามตรง นี่ไม่ใช่การชวนดื่มแล้ว แต่เป็นบังคับให้หลินชิงชิงดื่ม ไม่ดื่มไม่ได้อะไรประเภทนั้น

หากไม่ใช่เพราะเจ้าหัวแบนหยุดเอาไว้ หลี่ฝางก็แทบอยากจะหยิบมีดเข้าไปสับพวกสุนัขเหล่านี้

จู่ๆ ประตูห้องส่วนตัวก็เปิดออก จากนั้นคนขี้เมาก็เดินออกมาจากด้านใน และชนเข้ากับหลี่ฝาง

ประกอบกับที่หลี่ฝางกำลังโกรธอยู่พอดี เขาเดินเข้าไปหาขี้เมาก่อนจะเตะเขาลงบนพื้น

จากนั้น ในห้องก็มีหลายคนรีบออกมา ทุกคนล้วนมีหน้าตาดุดัน รูปร่างกำยำราวกับหมี และเข้าไปล้อมรอบหลี่ฝาง

ในขณะที่เจ้าหัวแบน ตอนนี้กำลังซ่อนตัวอยู่ในห้องส่วนตัวอื่น กลัวว่าจะถูกคนอื่นจำได้

“แกทำอะไรพี่น้องฉัน?” ชายไอ้หน้าบากถามหลี่ฝาง

หลี่ฝางรู้สึกกลัวอยู่บ้าง แต่เมื่อนึกถึงว่าหลินชิงชิงถูกรังแกโดยคนเหล่านี้ สีหน้าของหลี่ฝางก็จมลง “เขาชนฉันก่อน”

“เจ้าเด็กนี่กล้าดีนี่ พี่น้องฉันดื่มไปเยอะ ก็แค่ชนนายเท่านั้น ถึงกับต้องลงมือเลยหรือไง?” ไอ้หน้าบากยื่นมือออกไปผลักหลี่ฝาง

เสียงปึงดังขึ้น กุญแจรถในกระเป๋าของหลี่ฝางตกลงไปที่พื้น

เมื่อเห็นกุญแจรถเบนซ์ตกอยู่ที่พื้น จู่ๆ ไอ้หน้าบากขมวดคิ้วขึ้นมา “รถเบนซ์G-Class ด้านนอกนั่น ของนาย?”

“เป็นของฉัน ทำไม?” หลี่ฝางตอบกลับ

ไอ้หน้าบากเคร่งเครียดขึ้นมาทันที

หลี่ฝางมองแล้วอย่างมากก็แค่อายุยี่สิบต้นๆ เท่านั้น เด็กอายุขนาดนี้ กล้าขับเบนซ์G-Class ไหนเลยจะเป็นแค่คนธรรมดา?

ทันใดนั้นไอ้หน้าบากก็แสยะยิ้มและพูด “น้องชาย เข้าใจผิดแล้ว เข้าใจผิดแล้ว”

“พี่น้องฉันดื่มมากไป อย่าได้ไปลดตัวยุ่งกับเขาเลย ฉันขอโทษแทนพี่น้องฉันด้วยแล้วกัน” ไอ้หน้าบากกล่าวด้วยรอยยิ้ม

คนอื่น ๆ ล้วนตกตะลึงกันหมด

“พี่หน้าบาก ไม่ใช่ว่าเด็กนี่ควรจะขอโทษพวกเราหรอกหรือไง?”

“นั่นสิ เจ้าเด็กเวรนี่มันอวดดีเกินไป แม้กระทั่งพี่น้องเรายังกล้าลงมือ ไม่ได้รนหาที่ตายหรือไง?”

พี่น้องของไอ้หน้าบากไม่พอใจ

ไอ้หน้าบากเอ่ยเสียงเย็น “ทั้งหมดล้วนหุบปาก”

“กลับไปดื่ม”

หลังจากไอ้หน้าบากเอ่ยขอโทษก็หันหลังกลับไปยังห้องส่วนตัว

หลี่ฝางเหลือบมองไปที่หลินชิงชิง เธอยังคงมีสติอยู่และมองเห็นหลี่ฝาง แต่ไม่ได้ออกมา

แน่นอนว่า หากเมื่อครู่ไอ้หน้าบากลงมือจริงๆ หลินชิงชิงก็จะต้องออกมาอย่างแน่นอน

“พี่หน้าบาก เจ้าเด็กนั่นพี่มีที่มาอย่างไร? ” หลังกลับเข้ามาในห้องส่วนตัว ผู้คนก็เริ่มสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติ

“รถเบนซ์G-Class หน้าประตูนั่น เด็กนั่นเป็นคนขับ”

ไอ้บากหน้าเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “พวกนายใช้สมองหน่อย เด็กหนุ่มวัยยี่สิบต้น ๆ ขับรถหรูสองล้านมา ตัวตนจะธรรมดาไหม? "

“เสี่ยวอู่จือก็แค่ชนเขาเท่านั้น เขาก็ลงมือเตะเสี่ยวอู่จือแล้ว ถ้าเจ้าเด็กนั่นไม่มีเบื้องหลัง นายคิดว่าเขาจะกล้าตีเสี่ยวอู่จือไหม?”

ไอ้หน้าบากเอ่ย “พวกเราออกมาเที่ยวก็กลับไปแบบเที่ยว อย่าได้หาเรื่องให้ลูกพี่เสีย หากไปเตะโดนแผ่นเหล็กเข้า แบบนั้นคงไม่ดี”

“พี่หน้าบากพูดถูก”

“มา ดื่ม” พี่หน้าบากยกแก้วขึ้นและเอ่ย “ชิงชิง เติมเหล้าให้เต็ม พวกเราเพิ่งจะเริ่มนะ”

“รอจนอิ่มแล้ว พวกเราไปเล่นกันที่บาร์หลันกุ้ยฟาง” ก็พี่หน้าบากเอ่ยด้วยรอยยิ้มร่าเริง

สถานที่ที่เรียกว่าบาร์หลันกุ้ยฟางเป็นชื่อของบาร์แห่งหนึ่งในเมืองเอกของจังหวัด

เมื่อได้ยินดังนั้น คนในห้องส่วนตัวต่างก็ตื่นเต้นกันขึ้นมา บาร์หลันกุ้ยฟาง มีทั้งสาวฮอตและสาวสวยมากมาย อีกทั้งยังราคาแพงอย่างมาก โดยปกติแล้วคนเหล่านี้ไม่มีโอกาสที่จะได้ไป

หลี่ฝางขมวดคิ้ว และมองไปที่เจ้าหัวแบน “ทำไม หวางเห้ายังไม่มา?”

เพิ่งพูดจบ เสียงโทรศัพท์ของเจ้าหัวแบนก็ดังขึ้น เป็นหวางเห้าที่โทรเข้ามา

“เขามาแล้ว” หลังจากรับสาย เจ้าหัวแบนก็เอ่ย

หลี่ฝางและเจ้าหัวแบนลงไปชั้นล่างเพื่อหาหวางเห้า

หวางเห้าใส่แว่นกันแดด สวมเสื้อกันลมสีดำและขี่มอเตอร์ไซค์มาคนเดียว

ตอนนี้หลี่ฝางรู้สึกพูดไม่ออกไปแล้ว ดึกดื่นแบบนี้ใส่แว่นกันแดดมา? อยากเท่?

หลี่ฝางเดินไปถามว่า “พี่เห้า ทำไมพี่มาที่นี่คนเดียว?”

ในใจของหลี่ฝาง เยียบเย็นลงทันที คนเดียว จะสามารถเอาชนะคนมากมายได้ยังไง?

หวางเห้าหัวเราะและเอ่ย “พวกเขาอยู่ข้างหลัง กำลังขับรถมา ฉันขี่มอเตอร์ไซค์มา ความเร็วของพวกเขาไม่เร็วเท่าฉัน”