NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 188

หวงว่างโก๋กลับเข้าไปในโรงแรม

หลี่ฝางตบบ่าของหวางเห้าเบาๆ: “ช่างเถอะ ในเมื่อชางสู่ไม่ยอมบอกความจริงกับคุณ ต้องเป็นเพราะหวังดีกับคุณแน่นอน”

คำพูดที่หลี่ฝางพูดพวกนี้ หวางเห้าจะไม่เข้าใจได้อย่างไร?

“เพราะผมไม่อยากให้ชางสู่หวังดีกับผมนี่แหละ ครั้งนี้เขาออกไปอย่างเร่งรีบ เห็นได้ชัดว่าเจอกับเรื่องยากลำบากเข้าแล้ว และหวงว่างโก๋พูดออกมาคำหนึ่ง น่าเสียดายแล้ว คำว่าเสียดายนี้หมายความว่าอย่างไร?”

หวางเห้าเป็นห่วงมาก ครั้งนี้ชางสู่จะเกิดเรื่อง

และ ยิ่งชางสู่ปิดบังหวางเห้า ก็ยิ่งแสดงว่าเรื่องนี้มีอันตราย

หวางเห้าอยากไปหาหวงว่างโก๋แล้วถามให้ชัดเจน กลับถูกหลี่ฝางหยุดเอาไว้ หลี่ฝางพูดว่า: “คุณคิดว่าพี่หวงจะบอกคุณเหรอ?”

“ถ้าเขายอมบอก เมื่อกี้ก็บอกกับคุณแล้ว” หลี่ฝางพูด

“ช่างมันเถอะ” หลี่ฝางตบบ่าของหวางเห้าเบาๆ พูดด้วยสีหน้าจนปัญญา

สามารถดูออกได้ว่า ความสัมพันธ์ของหวงว่างโก๋คนนี้กับชางสู่ ก็ดีมากเช่นกัน

ถ้าไม่อย่างนั้น ชางสู่ก็คงจะไม่กินฟรีดื่มฟรีที่โรงแรมว่างโก๋

ความจริงเกี่ยวกับการจากไปของชางสู่ คิดว่านอกจากหวงว่างโก๋แล้ว ก็มีไม่กี่คนที่รู้

หวางเห้าถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ถึงได้ละทิ้งการซักถามไป

หวางเห้ามองดูหลี่ฝาง ถามว่า: “ใช่แล้ว หลิวเหล่าซานคนนั้น เป็นใครกัน?”

“นักต้มตุ๋นน้อย(คนที่โกงตอนเล่นการพนัน)คนหนึ่ง ตอนนี้เป็นเจ้าของห้องคาสิโนอยู่ร้านหนึ่ง ในมือมีลูกน้องอยู่เยอะพอสมควร” หลี่ฝางพูด

หวางเห้ายิ้มออกมาอย่างเหยียดหยาม พูดว่า: “ไป ขึ้นรถ ผมพาคนไปกวาดล้างห้องคาสิโนของเขา”

หลี่ฝางคิดทบทวน ส่ายหน้าแล้วพูดว่า: “ช่างเถอะ ผมคิดว่าหลิวเหล่าซานน่าจะไม่มาหาเรื่องกับผมอีกแล้ว ตอนนี้คุณยังปักธงไม่สำเร็จ ยั่วยุศัตรูให้น้อยดีกว่า”

“เจ้านาย คุณหมายความว่าไง ดูถูกคนใช่ไหม?”

“ก็แค่นักต้มตุ๋นน้อยคนหนึ่งเท่านั้น ผมใช้มือเดียวก็สามารถจัดการเขาได้แล้ว เชื่อไหม?” หวางเห้าพูดอย่างเหยียดหยามมาก

“หลิวเหล่าซานอยู่ในเมืองเอกนานขนาดนี้ ก็ต้องพอมีความสามารถอยู่แน่นอน อย่าไปดูถูกเขา” หลี่ฝางพูด

“คุณรับมือจางกงหมิงโดยเฉพาะดีกว่า ผมได้ยินว่าจางกงหมิงปักธงสำเร็จแล้ว เป็นเรื่องจริงไหม?” หลี่ฝางมองไปที่หวางเห้าแล้วถาม

“ผมกำลังจะบอกคุณอยู่พอดีเลย จางกงหมิงคนนี้ มันโหดมากจริงๆ ในเมืองเหนือแห่งนี้มีคนที่ชื่อห้าวหนานอยู่คนหนึ่ง ในเมืองเหนือ สามารถพูดได้ว่าอยู่ในระดับของลูกพี่ใหญ่ เมื่อคืนจางกงหมิงคนนี้ทำให้ห้าวหนานกลายเป็นคนพิการไป รับช่วงต่อเขตอิทธิพลทั้งหมดของเขาในชั่วข้ามคืน”

“ถือว่าโด่งดังในชั่วข้ามคืนมั้ง ตอนนี้วงการมาเฟียใต้ดินของเมืองเอก รู้จักเขาจางกงหมิงหมดแล้ว”

หวางเห้ายิ้มออกมา พูดว่า: “เจ้านาย ข่าวนี้สำหรับคุณแล้ว เป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่งเลย”

“นี่ถือเป็นเรื่องดีแบบไหนกัน ตอนนี้เขาติดตามมู่เสี่ยวไป๋แล้ว ถือได้ว่าเป็นศัตรูของผมแล้ว” หลี่ฝางกลอกตามองหวางเห้าแวบหนึ่ง พูดด้วยความโกรธ

“คุณคิดดูสิ ห้าวหนานเป็นลูกพี่ใหญ่วงการมาเฟียใต้ดินมาหลายปีขนาดนี้แล้ว ในมือจะไม่มีลูกน้องที่ภักดีและพี่น้องที่ผ่านความยากลำบากและตายแทนกันได้เลยเหรอ? จางกงหมิงทำให้ห้าวหนานกลายเป็นคนพิการ ทำให้เขาต้องใช้ชีวิตที่เหลือนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยเท่านั้น ลูกน้องของพี่ห้าว และพี่น้องของเขา จะปล่อยจางกงหมิงไปเหรอ?”

“มู่เสี่ยวไป๋อย่างมากก็สามารถช่วยให้จางกงหมิงรอดพ้นจากการลงโทษทางกฎหมาย แต่คนในวงการ มู่เสี่ยวหมิงจะสามารถขัดขวางเอาไว้ได้เหรอ อย่างน้อยที่สุดในหนึ่งเดือนนี้ ชีวิตของจางกงหมิง จะไม่สงบสุขแน่”

“แม้แต่การไปห้องน้ำ เขาคงต้องพาบอดี้การ์ดไปด้วย หรือไม่ก็ต้องคอยระวังตัวอย่างดี”

“ปักธง ไม่เคยเป็นเรื่องที่ง่ายเลย” หวางเห้าพูดด้วยสีหน้าจริงจังหนักแน่น

ความจริงวิธีการปักธง ไม่มีอะไรมากไปกว่าสองวิธี

วิธีการแรก นั่นก็คือค่อยเป็นค่อยไปช้าๆ พัฒนาไปทีละก้าว รอให้เขตอิทธิพลของคุณใหญ่พอแล้ว เวลานานไป คนในวงการก็จะรู้ว่าคุณเป็นใคร

วิธีการปักธงวิธีนี้ ช้ามาก แต่คนส่วนใหญ่ ก็ล้วนแต่จะเลือกวิธีนี้กันทั้งนั้น

วิธีการที่สอง นั่นก็คือการเลือกลูกพี่ใหญ่ในวงการมาเฟีย ยิ่งมีชื่อเสียงยิ่งดี จัดการกับเขา แล้วกินรวบเขตอิทธิพลของเขาเสีย

วิธีการปักธงแบบนี้ เร็วมาก เร็วจนสามารถโด่งดังในชั่วข้ามคืน

แต่มันก็ยากมากเช่นกัน อย่างไรเสียลูกพี่ใหญ่ทุกคน ก็ล้วนมีความสามารถและประสบการณ์มากเพียงพอ อยากกำจัดพวกเขาทิ้งมันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด?

ตำแหน่งลูกพี่ใหญ่วงการมาเฟียมากมาย ก็ล้วนแต่ไม่ได้รับอนุญาตให้ไปสั่นคลอนได้

สาเหตุที่จางกงหมิงสามารถทำสำเร็จได้ หนึ่งเพราะมีมู่เสี่ยวไป๋คอยสนับสนุนเขา สองคือตัวของจางกงหมิงเองก็เป็นคนมีความสามารถคนหนึ่ง

“คุณอยากปักธงอย่างไร?”

หลี่ฝางถามหวางเห้า

“ก็ต้องเหมือนกับจางกงหมิงอยู่แล้ว ดึงธงของเจ้าของเดิมออก เสียบธงตัวเองเข้าไป” หวางเห้าเลิกคิ้ว