NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 227

บทที่ 227 หลี่ต๋าคางมาแล้ว

หลี่ฝางเลิกคิ้ว มองถิงถิงด้วยสีหน้าได้ใจ

ถิงถิงมองหลี่ฝาง แล้วกลืนน้ำลาย

ตอนนี้ ในใจของถิงถิงได้ยินเสียงกลองปิดศาลดังขึ้น

หรือว่า หลี่ฝางจะเป็นเจ้าของ Recalling the past ตัวจริง

ถ้าเป็นอย่างนั้น เธอก็ทำผิดมหันต์กับคุณชายที่สูงส่งแล้วไม่ใช่เหรอ

“เธอเป็นใบ้ไปแล้วหรือไง รีบถามสิ”จ้าวเสี่ยวตาวอดไม่ได้ที่จะด่าถิงถิงออกไป

จ้าวเสี่ยวตาวในตอนนี้ ลืมตัวไปว่าว่าที่ภรรยาของตนเองก็อยู่ข้างๆ

ได้ยินเจ้าวเสี่ยวตาวด่าคน เฉียนเป่าเอ๋อก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

ถิงถิงเพิ่งจะเอ่ยปากถาม “รบกวนสอบถามว่า เจ้าของบาร์ของพวกคุณชื่ออะไร ใช่หลี่ฝางหรือเปล่า ”

หลังจากนั้นหนึ่งนาที ถิงถิงก็วางสายโทรศัพท์

จ้าวเสี่ยวตาวถามถิงถิงทันที “อีกฝ่ายว่ายังไง”

“หลี่ฝางเป็นเจ้าของ Recalling the past จริง ”พูดจบ ถิงถิงก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

“ฮึ ชั้นนึกไว้แล้วเชียว หลี่ฝางต้องเตรียมกับถังหยู่ซวนไว้ก่อนแล้วแน่ๆ จงใจหลอกพวกเรา”จ้าวเสี่ยวตาวพูดเสียงเย็น

จ้าวเสี่ยวตาวยังคงสงสัย “หลี่ฝาง โทรศัพท์สายเมื่อกี้ นายโทรหาถังหยู่ซวนใช่หรือเปล่า”

“คุณชายจ้าว พวกเขาคงไม่ได้ร่วมมือเตรียมการหลอกเรา”ไม่รอให้หลี่ฝางตอบ

ถิงถิงพูดขึ้นเสียงเบา

“เธอรู้ได้ยังไง”จ้าวเสี่ยวตาวถลึงตาใส่ถิงถิง

ถิงถิงชะงักไปสักครู่ ก่อนจะพูดว่า “เพราะอีกฝ่ายบอกว่า พรุ่งนี้จะให้คนของบาร์ส่งเอกสารสิทธิ์ โฉนดของบาร์ ทั้งหมดมาที่คฤหาสน์บ้านซาน”

“ไม่ได้มีเพียงแต่บาร์เท่านั้นที่เป็นของหลี่ฝาง ยังรวมถิงสิทธิ์ในการครอบครองบาร์ก็เป็นของหลี่ฝาง”ถิงถิงพูด

เมื่อได้ยิน สมองของจ้าวเสี่ยวตาวก็เกิดเสียงอื้ออึงขึ้น

คำหลอกลวงสามารถสร้างขึ้นได้ แต่ใบอนุญาต สัญญาหุ้นส่วนต่างๆ ไม่สามารถปลอมได้

ในเมื่อพวกเขากล้าพูดว่าจะส่งมาให้ นั่นแสดงว่า นี่คือเรื่องจริง

“จ้าวเสี่ยวตาว จนถึงตอนนี้แล้วทำไมยังไม่เชื่อหลี่ฝางอีก ถ้าบาร์ไม่ได้เป็นของเขา เขาจะกล้ารูดบัตรทีเดียวสี่สิบหกล้านเลย เพื่อเป็นเงินดาวน์ได้ยังไง”เฉียนเป่าเอ๋อกลอกตาให้กับจ้าวเสี่ยวตาว

“ปัญญาอ่อนจริงๆ ”เฉียนเป่าเอ๋อจนคำพูดแล้ว

จ้าวเสี่ยวตาวคนนี้ ทำไมถึงไม่มีสมองนะ

หลี่ฝางเดินไปตรงหน้าจ้าวเสี่ยวตาว พูดว่า “พรุ่งนี้ผมจะทำเรื่องเอกสารทุกอย่างให้เรียบร้อย ถึงตอนนั้น คุณก็เรียกพ่อแม่คุณมาได้เลย”

สมองของจ้าวเสี่ยวตาว อื้ออึงขึ้นอีกครั้ง

เขาเกือบจะลืมการพนันกันเมื่อครู่ไปแล้ว

ตัวเองแพ้แล้วเหรอ

และยังลากพ่อแม่ของตัวเองเข้ามาในเกมส์ด้วย

เวลานี้ จ้าวเสี่ยวตาวมองหลี่ฝางด้วยแววตาเย็นๆ ราวกับบื้อไปแล้ว“บาร์จะเป็นของนายได้ยังไง ”

“นายเป็นใครกันแน่”

“นายกับคุณท่านหลี่ เป็นอะไรกันแน่”

หลี่ฝางตบหน้าจ้าวเสี่ยวตาวเบาๆ พูดว่า “ทำไม เรื่องมาถึงตอนนี้ ยังคิดไม่ออกเหรอว่าผมเป็นใคร”

“เมื่อกี้ผมเตือนคุณแล้วนะ รถปอร์เช่918ของถังหยู่ซวน ผมให้เขาเอง”หลี่ฝางพูดเรียบๆ

จ้าวเสี่ยวตาวเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว มองหลี่ฝาง

ที่ทุกคนต่างก็เข้าใจไปว่าถังหยู่ซวนเป็นหลานชายของหลี่เจียเฉิน ก็เพราะรถปอร์เช่918คันนั้น

ถ้าหากว่ารถ918คันนั้นเดิมทีเป็นของหลี่ฝาง

นั่นก็แสดงว่า

หลี่ฝางต่างหากที่เป็นหลานของหลี่เจียเฉิน

จ้าวเสี่ยวตาวตกใจจนผงะถอยหลังไปหลายก้าว สะดุดล้มลงบนพื้น

หลี่ฝางหัวเราะ พูดว่า “จำไว้ อย่าบอกกับใครเด็ดขาดว่าผมเป็นใคร”

จ้าวเสี่ยวตาวใบหน้าขาวซีด ตกใจจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว

เขาเพียงแต่พยักหน้าให้กับหลี่ฝาง

“อย่าลืมบอกกับพ่อแม่คุณด้วยนะ พรุ่งนี้บ่ายสาม มารายงานตัวให้ตรงเวลาด้วย”หลี่ฝางพูดเสียงเย็น

จ้าวเสี่ยวตาวมองหลี่ฝางราวกับร้องขอชีวิต “หลี่ฝาง ฉันผิดไปแล้ว”

“ขอร้องล่ะปล่อยพ่อแม่ฉันไปเถอะ พ่อกับแม่ฉัน ปกติก็ยุ่งแต่กับงานที่บริษัท พวกเขาจะเอาเวลาที่ไหนมาดูแลบ้าน ทำความสะอาดให้นาย”จ้าวเสี่ยวตาวร้องขอความเมตตากับหลี่ฝาง

“นายรู้จักคำว่ายอมเดิมพันรับความพ่ายแพ้หรือเปล่า”

หลี่ฝางส่ายหน้า พูดว่า “แพ้ก็คือแพ้ แพ้ก็ต้องจ่ายค่าตอบแทน”