NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 350

บทที่350 เยี่ยมมู่เสี่ยวไป๋

หวางเฉินทำผิดไปเรื่องหนึ่ง ก็คือเอาจากสวีเถิงเฟยไปสามแสน

นั่นคือเงินที่ชุนเซิงเอามาช่วยชีวิตย่าตัวเอง แต่ถูกหวางเฉินเอาไป ตอนนี้ ชุนเซิงจะไม่แค้นได้ไง？

พูดถึง ชุนเซิงก็เสเพลกับหวางเฉินมานานหลายปี ก็ยังมีความเป็นเพื่อนกันอยู่ แต่หลังจากที่หวางเฉินเอาสามแสนนั่นของชุนเซิงไป ชุนเซิงรู้สึกต่อหวางเฉิน เหลือเพียงแค่ความแค้น

“เจ้านาย ผมไม่ได้หักหลังหวางเฉิน หวางเฉินต่างหากที่หักหลังผม หวังว่าคุณจะไม่เข้าใจผิด ผมไม่ใช่คนทรยศ ใครดีต่อย่าผม ก็ถือว่าดีต่อผม คุณช่วยย่าผม ชีวิตของผมนี้คือของคุณ”ชุนเซิงพูดตอบไป กลัวว่าหลี่ฝางจะเข้าใจเขาผิด

“ถึงผมจะถูกจับได้จริงๆ แต่หวางเฉิน สวีเถิงเฟยตายแล้ว ผมก็ไม่มีอะไรต้องเสียใจ หวังแค่ว่าเจ้านายจะให้เงินย่าผม หลังจากที่เธอออกจากโรงพยาบาล ไม่ต้องมาก แสนหนึ่งก็พอแล้ว ย่าผมอายุมากแล้ว ไม่มีชีวิตอยู่มากแล้ว ปกติเธอก็ไม่ค่อยใช้เงินนัก ถึงเธออยู่อีกสามถึงห้าปี ก็ใช้ไม่ถึงแสน เจ้านาย ผมรู้ว่าคุณรวย แสนหนึ่งนั้น สำหรับคุณแค่เม็ดฝน”

“ผมหวังว่าคุณจะไม่เหมือนหวางเฉิน……ใช่ไหมครับ？”ชุนเซิงมองหลี่ฝางอย่างกังวลหน่อยๆ

ชุนเซิงกลัวมาก กลัวตัวเองจะตาย ย่าของตัวเองไม่มีคนดูแล

ถึงบอกว่าชุนเซิงมีอา แต่อาเขาก็เป็นผีดูเลือด แค่เดือนหนึ่งชุนเซิงไม่ให้เงินเธอ เธอก็จะไม่ดูย่าให้ชุนเซิง

หลี่ฝางหัวเราะเหอะๆ มองชุนเซิง：“เงินช่วยเหลือครอบครัวเหรอ？นี่มันน้อยไปมั้ง？เมื่อกี๊ไม่ได้บอกคุณเหรอ？ชีวิตคุณไม่ถูกขนาดนั้น อย่าดูถูกตัวเอง”

“ขายชีวิตให้ผมแล้วเสียชีวิตไปถึงเอากับผมหลายแสน？ชุนเซิง ผมว่าคุณด่าผมใช่ไหมเนี่ย”

ส่งบุหรี่ให้ชุนเซิง หลี่ฝางพูดขำๆ：“คุณขายอวัยวะของคุณไปสักสองชิ้นก็ไม่ใช่แค่เงินเท่านี้ รู้ไหม？แค่ตสองข้างของคุณนี้ อย่างน้อยก็ต้องสองสามแสน”

“ไตไม่บกพร่องนะ？”หลี่ฝางตบไปที่ไตของชุนเซิงสองที

“ไม่บกพร่อง”

“เหอะเหอะ ไม่ล้อเล่นกับคุณแล้ว อย่างแรก ผมไม่ให้คุณตาย อย่างที่สอง ถ้าคุณเกิดอะไรที่คาดไม่ถึงจริงๆ ผมก็จะรับย่าคุณมาที่สถานตากอากาศ ดูแลปรนนิบัติอย่างดี จ้างแม่บ้านให้เธอ……ให้เธอดูแลย่าคุณ”หลี่ฝางจุดบุหรี่ให้ชุนเซิง พูดขำๆ

ชุนเซิงดูดเข้าไป ไม่ทันระวังก็สำลัก

“ทำไม ไม่ต้องดูดแล้ว ทำไมต้องดูดเร็วขนาดนี้？”หลี่ฝางพูด

“เจ้านาย ขอบคุณนะ คุณคือคนดี ผมมันก็แค่ไอ้สวะจริงๆ ไปฟังคำพูดของหวางเฉินกับสวีเถิงเฟย จนเกือบจะไปฆ่าคนดีๆเข้าให้ ……ยังดีที่เจ้านายเป็นคนดีเทวดาคุ้มครอง จึงรอดไปได้”ชุนเซิงพูดอย่างรู้สึกตื้นตัน

“ผมรู้ว่าคุณไม่ได้หลอกผม แค่ห้องผู้ป่วยที่ผมกับย่าผมพัก ก็ล้วนแต่เป็นห้องชุดส่วนตัวที่ดีที่สุด จากจุดนี้ ผมเชื่อคุณ”

“คนจนอย่างพวกเรา ที่จริงไม่จำเป็นต้องพักห้องดีขนาดนั้นหรอก”

“โอเค เจ้านาย คำพูดแถๆพวกนี้ผมไม่พูดมากแล้ว ไม่มีเวลา คุณส่งผมไปที่ถนนชิงหลงได้ไหม”ชุนเซิงเอาก้นบุหรี่ในมือเขี่ยออกในที่เขี่ยบุหรี่ แล้วก็พูด

“ยังยืนยันคำเดิม ผมไม่แนะนำให้คุณไป ฆ่าหวางเฉินกับสวีเถิงเฟย ยังมีโอกาสอยู่”หลี่ฝางถามชุนเซิง：“ไม่งั้น คุณลองคิดดู？”

“เจ้านาย คุณเป็นคนดีจริงๆ”ชุนเซิงหัวเราะออกมา ออกไปจากห้องคนไข้

เห็นชุนเซิงตัดสินใจดีแล้ว หลี่ฝางก็ไม่ได้ขัดต่อ

“เบนซ์G-Class ดีจัง ที่บ้านผมมีแบบของเบนซ์G-Classคันหนึ่งด้วย”ชุนเซิงขึ้นรถของหลี่ฝาง แล้วก็คลำ

หลี่ฝางมองชุนเซิง เลิกคิ้ว：“ชอบเหรอ？”

“เบนซ์G-Class ใครไม่ชอบบ้างล่ะ？นี่เป็นความฝันของผู้ชายทุกคน”ชุนเซิงถอนหายใจ

“ถ้าคุณฆ่าสวีเถิงเฟยกับหวางเฉินได้ เบนซ์G-Classคันนี้ ผมจะให้คุณ”หลี่ฝางพูดอย่างใจกว้าง：“คันนี้ซื้อมาเดือนกว่า ถือว่าใหม่อยู่”

ชุนเซิงส่ายหน้า ปฏิเสธ

ชุนเซิงรู้ดี เขาฆ่าคน จะต้องหลบหนี จะหนีได้หรือไม่ คือปัญหานี้ จะมีชีวิตขับG-Classคันนี้ได้ไงกันล่ะ？

พอส่งชุนเซิงที่ถนนชิงหลง ชุนเซิงก็ลงจากรถ

“เจ้านาย……หวังว่าเราจะได้เจอกันอีก”ชุนเซิงยืนตรงหน้ารถ มองหลี่ฝางสีหน้าด้วยใบหน้าหม่น

หลี่ฝางหัวเราะเหอะๆ：“คุณยังมีโอกาสเสียใจ”

“ไม่มีอะไรต้องเสียใจ ไม่ช้าก็เร็วผมต้องทำตามเส้นทางนี้”ชุนเซิงพูด：“ถ้าผมถอนตัวกลางคัน คงจะเสียหน้า และก็ทำให้ผิดหวังที่คุณดีต่อผมกับย่าผมขนาดนั้น ……”

“เจ้านาย ผมไปแล้ว”ทักทายเสร็จ ชุนเซิงก็หมุนตัวออกไป

ชุนเซิงห่างจากหลี่ฝางไกลเรื่อยๆ หลี่ฝางส่ายหน้า ถอนหายใจ

ใครว่าชีวิตไม่มีมูลค่าสูงหรือต่ำ？

ในสายตาของชุนเซิง ชีวิตของเขา บางทีอาจจะไม่เคยมีค่าเลย

เพื่อสามแสนก็กล้าฆ่าคน ถึงตัวเองตาย ก็ยังจะเอาเงินช่วยเหลือครอบครัวไม่กี่แสนจากหลี่ฝาง？

พอคิดถึงตรงนี้ หลี่ฝางรู้สึกต่อชุนเซิง ล้วนแต่เป็นคาวมเห็นอกเห็นใจ

ระหว่างที่ขับรถเมื่อกี๊ หลี่ฝางคิดอยากจะปล่อยชุนเซิงด้วยซ้ำ ให้เงินก้อนหนึ่งชุนเซิง ให้เขากับย่าเขาใช้ชีวิตที่มีความสุข

แต่สุดท้ายหลี่ฝางก็ไม่ได้พูด หลี่ฝางคิดว่า เห็นใจคนอื่น ไม่ใช่เรื่องดีอะไร

มากไปกว่านั้น ชุนเซิงก็ทำผิดที่ตัวเขา เขาสมควรที่จะจ่ายหนี้ของตัวเอง

เรื่องใหญ่โต ไม่ควรจะใจอ่อนอย่างผู้หญิง บางครั้งเป็นคนเลวทราม ชีวิตถึงจะอยู่ได้ยั่งยืน

หยิบกล้องส่องทางไกลมา หลี่ฝางเห็นชุนเซิงเข้าไปในร้านชาเล็กๆแห่งหนึ่ง ร้านชานั้นทรุดโทรมมาก ดูแล้วเปิดมาหลายปี

เวลานี้เอง ประตูรถก็ถูกเปิด ส้าวส้วยเดินออกมาจากด้านใน

หลี่ฝางตกใจ：“ห่า คุณมาได้ไง？”

“เจ้านาย ช่วงนี้อ่อนไหวง่ายนะ หมาทิเบตันกับเสี่ยวโจวจับตาดูคุณอยู่ ผมไม่ตามคุณไป จะได้ไง？โดยเฉพาะอย่างยิ่งหมาทิเบตัน ถ้าให้เขาจับคุณได้ เขาเอาคุณตายแน่นอน”ส้าวส้วยใช้สายตากังวลส่งให้หลี่ฝาง พูดอย่างเป็นห่วง

หลี่ฝางตอบอืม รู้ความหวังดีของส้าวส้วย

ยังไงก็เป็นช่วงเวลาพิเศษ ตัวเองออกมา ก็อันตรายจริงๆ มีส้าวส้วยอยู่ข้างกายตัวเอง กลับสบายใจกว่า