บทที่ 421 ฉันไม่อยากเห็นฉินวี่เฟยเสียใจ
“นายท่านฉิน คุณกำลังบังคับฉันหรือ?”
หลิงหลงพูดอย่างเย็นชา “หรือคิดว่า ฉันไม่กล้าฆ่าท่าน?”
ใบหน้านายท่านฉิน มีเหงื่อไหลออกมาเยอะ บนช่วงหน้าท้องของเขา มีเลือดไหลออกไม่หยุด
เลือดเป็นหยดๆไหลลงจากร่างของนายท่านฉิน
“เธอกล้าอยู่แล้ว”
“เธอไม่ใช่หลิงหลงคนเดิมอีกต่อไป”
นายท่านฉินส่ายหัวยก ยกปากกาขึ้น และเซ็นชื่อในใบสัญญา
“โอเค”
“หลังจากที่นายฉินเซ็นชื่อเสร็จ ก็พูดว่า “ปล่อยฉันไปได้หรือยัง?”
“นายท่านฉิน ท่านยังคิดว่าว่าฉันยังเป็นเด็กผู้หญิงที่ไร้เดียงสาเหมือนเมื่อสามปีก่อนเหรอ” หลิงหลงหัวเราะเบาๆ
“เธอยังต้องการอะไรอีก?” นายท่านฉินพูดเสียงขรึม
“ใบสัญญานี้คุณเอากลับไป”
“ทรัพย์สินของตระกูลฉิน ไม่ได้อยู่ในมือของคุณทั้งหมด นายท่านฉิน อย่าคิดว่าพวกเราโง่ได้ไหม? สิ่งที่เราต้องการ ไม่ใช่ทรัพย์สิน95% ของคุณ แต่เป็นทรัพย์สิน95%ของทุกคนในตระกูล เข้าใจไหม?” หลิงหลงพูด
ใบหน้านายท่านฉิน ตื่นตระหนกขึ้นมาทันที
หุ้นของตระกูลฉิน เฉพาะนายท่านฉินก็ได้ครอบครอง40%
ส่วนที่เหลืออีก 60% แบ่งครึ่งหนึ่งให้กับตระกูลฉิน และอีกครึ่งหนึ่งให้กับตระกูลมู่หรง
สาเหตุที่ตระกูลฉินสามารถเติบโตขึ้นมาได้นั้น ทั้งหมดเป็นเพราะการสนับสนุนของตระกูลมู่หรง
นายท่านฉินโกรธเล็กน้อย “มีสิทธิ์อะไร? ฉันเป็นหนี้หลอซ่าก็จริง แต่ไม่ได้เป็นหนี้มากขนาดนั้น”
“ถึงแม้ความร่ำรวยมหาศาลของฉันจะได้มาจากการทรยศต่อหลอซ่า แต่ตระกูลฉินของเราแต่ก่อนก็เคยมีธุรกิจที่ยิ่งใหญ่ในเมืองเอก มีสิทธิ์อะไรพอหลอซ่ากลับมา ธุรกิจทั้งหมดของตระกูลฉินของเรา จะต้องคืนเขาหมด?”
“เอาส่วนของฉันให้เขา ยังไม่พออีกเหรอ?”
“เขาก็คงไม่ได้ขาดแคลนเงินใช่มั้ย?”
นายท่านฉินมองไปที่หลิงหลง และถามว่า “เฉพาะสถานที่ตากอากาศและสวนสนุก ก็มีเงินลงทุนมากกว่าสองหมื่นล้าน”
“นอกจากนี้ ฉันได้ยินมาว่า เขามีแผนจะลงทุนในเมืองเอกด้วย ฉันคิดว่าเงินลงทุน จะไม่น้อยกว่าสองหมื่นล้านใช่มั้ย?”
ขณะที่นายท่านฉินพูด เขารู้สึกตกใจเล็กน้อย
การลงทุนเกือบสี่หมื่นล้าน และเป็นการลงทุนด้วยเงินสด
นี่เป็นการลงทุนขนาดใหญ่ คงมีแต่รายชื่อมหาเศรษฐีเท่านั้น ที่มีสิทธิ์ลงทุน?
หลอซ่าหายตัวไปเป็นเวลาสามปี ทำไมถึงกลายเป็นคนที่ร่ำรวยขนาดนี้
สิ่งนี้ทำให้นายท่านฉินไม่กล้าเชื่อ
หลิงหลงหัวเราะเบาๆ และพูดว่า “ขอพูดความจริงกับคุณ ทรัพย์สินแค่นั้นของตระกูลฉิน ลูกพี่ใหญ่ไม่ได้สนใจ เพียงแต่ว่าตอนนั้นคุณเกือบจะทำให้ลูกพี่ต้องตาย หรือคุณคิดว่าไม่สมควรชดใช้เหรอ?”
“เงินทองมันเป็นของนอกกาย นายท่านฉิน ตกลงจะเอาทรัพย์สมบัติแค่นั้นของคุณ เอาไปไว้ในโลงศพจริงๆหรือ?” หลิงหลงพูดด้วยความเยาะเย้ย
ในเวลานี้ ฉินวี่เฟยรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ และวิ่งมา
ทันใดนั้นฉินวี่เฟยก็เห็นเลือดบนพื้น
“คุณปู่!” ฉินวี่เฟยตะโกนเสียงดัง พร้อมกับใบหน้าที่ตกตะลึง
“คุณปู่ ท่านเป็นอะไร?” ฉินวี่เฟยจับแขนของนายท่านฉิน ตกใจมาก และกังวลมาก
“วี่เฟย เธอไปอีกด้านหนึ่ง ปู่มีเรื่องส่วนตัวที่ต้องจัดการ” นายท่านฉินพูดด้วยใบหน้าเย็นชา
ฉินวี่เฟยมองไปที่หลิงหลง และเห็นมีดในมือของหลิงหลง “เธอ เธอกำลังจะทำอะไร?”
ฉินวี่เฟยตกใจกับฉากตรงหน้า
“เธอ… …” มองไปที่หลิงหลง ฉินวี่เฟยไม่รู้จะพูดอะไรดี
ฉินวี่เฟยหยิบโทรศัพท์ และพูดอย่างเย็นชา “ฉันจะแจ้งตำรวจ เธอเป็นใครกันแน่ ทำไมถึงต้องแทงปู่ของฉันด้วย?”
“เธอถามฉันว่าทำไมต้องเอามีดแทงคุณปู่ของเธอ ถ้างั้นเธอต้องถามปู่ของเธอ ได้ทำอะไรที่ผิดศีลธรรมหรือเปล่า” หลิงหลงยิ้มอย่างใจเย็น
หลิงหลงพูดอย่างเฉยชา “สำหรับเรื่องที่เธอจะโทรแจ้งตำรวจ เธอก็โทรแจ้งตำรวจได้ตามต้องการ เพียงแต่ว่า ก่อนที่ตำรวจจะมาถึง ฉันมีเวลาเพียงพอ ที่จะฆ่าปู่ของเธอ”
ในขณะที่พูด หลิงหลงยิ้มอย่างเย็นชา หยิบมีดออกมา แล้วแทงเข้าบนร่างของนายท่านฉินอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง