NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 422

บทที่ 422 นายท่านฉินฆ่าตัวตาย

นายท่านฉินในเวลานี้ ไม่ต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป เขาต้องการใช้ความตายของตัวเอง เพื่อระบายความโกรธของหลอซ่า และคนอื่นๆ

ความหมายคือ นายท่านฉินต้องการใช้ความตายของตัวเอง เพื่อแลกกับอนาคตของตระกูลฉินทั้งหมด

น่าเสียดาย ที่เขาคำนวณผิด

ตามการวิเคราะห์ที่หลิงหลงพูดเมื่อกี้ แม้ว่านายท่านฉินจะเสียชีวิตไปแล้ว บัญชีแค้นนี้ ก็ยังคงอยู่

นายท่านฉินถอนหายใจ และมองไปที่หลิงหลง “ต้องการจะทำลายล้างให้มันสิ้นซากจริงๆหรือ?”

น้ำเสียงของนายท่านฉิน ทำให้หลี่ฝางรู้สึกถึงคำอ้อนวอนเล็กน้อย

นี่คือนายท่านฉิน ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในเมืองเอก

และเป็นคนใหญ่คนโตระดับนี้ ถึงขนาดขอความเมตตาด้วยเหรอ?

โดยเฉพาะกับหลิงหลง!

หากหลี่ฝางจำไม่ผิด หลิงหลงคนนี้ เป็นเพียงพนักงานประจำในบาร์เท่านั้น

ทุกคืนวันอาทิตย์ของหลิงหลง จะไปร้องเพลงในบาร์ แต่เธอได้รับความนิยมสูงมาก ขณะเดียวกันเธอเป็นคนเย่อหยิ่งเย็นชา และไม่เคยสนใจลูกค้ารายใดเลย

หลี่ฝางเคยได้ยินถังหยู่ซวนพูด มีลูกค้ายินดีจ่ายเงินหนึ่งล้าน เพื่อให้หลิงหลงไปทานอาหารกับเขาหนึ่งมื้อ

แต่เมื่อถังหยู่ซวนมาบอกกับหลิงหลง หลิงหลงตอบถังหยู่ซวนคำเดียว คุณคิดว่ามันแค่ทานข้าวมื้อหนึ่งจริงๆหรือ?

ฉันขายงานศิลปะเท่านั้น ไม่ขายตัว

ในเวลานั้นถังหยู่ซวนก็รู้สึกว่า หลิงหลงคนนี้ เป็นผู้หญิงที่มีบุคลิกพิเศษ

คุณบอกว่าเธอไม่ขาดแคลนเงินใช่ไหม? แล้วมาทำงานที่บาร์ทำไม?

คุณบอกว่าเธอขาดแคลนเงินใช่ไหม? แล้วทำไมไม่รับทิปจากลูกค้า แม้ว่าจะเป็นทิปที่ไม่มีจุดประสงค์ใดๆก็ตาม หลิงหลงก็ไม่ต้องการ เธอบอกว่าเธอไม่ต้องการรับทานจากคนอื่น

หลิงหลงยิ้มให้นายท่านฉิน “ทำลายล้างให้สิ้นซากเหรอ? ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลฉิน อย่างน้อยก็น่าจะมีสามถึงห้าพันล้าน แม้ว่าจะเป็น1%ก็ตาม มันจะไม่ทำให้ลูกหลานของตระกูลฉินต้องอดตายบนท้องถนนใช่ไหม?”

“อีกอย่าง ยังมีอีก5%”

หลิงหลงมองไปที่คราบเลือดที่ไหลไม่หยุดบนร่างของนายท่านฉิน และส่ายหัว “นายท่านฉิน คุณไม่อยากมีชีวิตอยู่จริงๆหรือ?”

ร่างกายของนายท่านฉิน ถูกแทงเป็นรูสี่จุด และทั้งสี่รูนี้ ยังคงมีเลือดไหลออกตลอด

ฉินวี่เฟยร้องไห้ เธอจับแขนของนายท่านฉิน และลากออกไปข้างนอก

ฉินวี่เฟยต้องการพานายท่านฉินไปโรงพยาบาล แต่ร่างกายของนายท่านฉินเหมือนถูกมัดอยู่กับที่

“ชีวิตของฉัน บวกกับทรัพย์สินของตระกูลฉิน 40% ฉันคิดว่า มันเพียงพอที่จะชำระหนี้”

(“ฉันแค่วาดรูปของตัวเองไว้!”)

นายท่านฉินพูดอย่างไม่เต็มใจ “หนึ่งชีวิตบวกกับทรัพย์สินเกือบสองพันล้าน มันเทียบไม่ได้กับภาพวาดหนึ่งภาพเลยหรือ?”

หลิงหลงส่ายหัว “มันเทียบไม่ได้แน่นอน”

คำพูดของหลิงหลง แทบจะทำให้นายท่านฉินหายใจไม่ออกจนแทบจะเป็นลม

“ถ้ารู้จะมีวันนี้ แล้วทำไมตอนนั้นต้องทำเช่นนั้น?”

หลิงหลงยิ้มอย่างดูถูก โบกมือและพูดว่า “นายท่านฉิน แม้คุณอยากจะตาย ก็อย่าทำให้ร้านกาแฟของฉันเลอะ”

“ถ้าคุณตายอยู่ที่นี่ ร้านกาแฟของฉันยังเปิดได้หรือเปล่า?”

“อย่าทำให้ฉันเดือดร้อน มิเช่นนั้น คุณจะตายตาไม่หลับ”

ในขณะที่หลิงหลงพูด ใบหน้าของเธอเย็นชา “รถของคุณอยู่ข้างนอก ไปตายในรถของคุณ”

“คุณเสียเลือดมากเกินไป แม้ว่าจะไปโรงพยาบาลแล้ว คุณก็คงจะตายบนถนนเท่านั้น” คำพูดของหลิงหลง ดูเหมือนจะประกาศการตายของนายท่านฉิน

นายท่านฉินดูสบายๆ “ในชีวิตนี้ ความสุขที่ควรมี ก็มีแล้ว ถึงตายก็ไม่เสียดาย”

ในขณะที่พูดเช่นนี้ นายท่านฉินก็ลูบผมของฉินวี่เฟย

“ฉันเป็นคนที่ไม่มีความรักมาโดยตลอด ในใจของฉัน ผลประโยชน์และคุณค่านั้น ยิ่งใหญ่กว่าความรักในครอบครัว… …ฉันคิดผิด วี่เฟย ช่วยฉันขอโทษพี่สาวของเธอด้วย ถ้าไม่ใช่ฉัน เธอคงจะมีชีวิตที่มีความสุขใช่ไหม” นายท่านฉินยิ้มอย่างขมขื่น และพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่แน่ใจ

ประโยคนี้ เหมือนคำสั่งเสียมากกว่า

ในขณะนี้ฉินวี่เฟยยิ่งร้องไห้เสียใจมากขึ้น

“คุณปู่… …” ฉินวี่เฟยร้องไห้หนักและจับแขนของนายท่านฉิน “คุณตายไม่ได้ ฉันจะเรียกรถพยาบาลเดี๋ยวนี้”

ฉินวี่เฟยกำลังจะกดหมายเลข แต่ถูกนายท่านฉินห้ามไว้

“เด็กโง่ ฉันไม่มีทางรอดแล้ว… …ถ้ารถฉุกเฉินมาถึง ฉันคิดว่าฉันอาจหมดลมหายใจแล้ว”

“อย่าเสียเวลาเลย”

นายท่านฉินรู้ดีว่า คนที่เป็นศัตรูกับหลอซ่า คือตัวเอง