NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 43

บทที่43 การฆ่าครั้งใหญ่ของหลี่ฝาง

ตู้เฟยตะลึงเล็กน้อย： “ครูใหญ่ สับสนอะไรหรือเปล่าครับ？”

“ผมสับสนไปชั่วขณะ ไม่งั้นจะไล่หลี่ฝางนักเรียนดีเด่นแบบนี้ออกไปได้ไงล่ะ” ครูใหญ่พูด

“ครูใหญ่ หมายความว่าไงครับ？” ตู้เฟยขมวดคิ้ว โกรธเล็กน้อย： “คุณเอาเงินผมไปแล้วนะ”

ครูใหญ่หยิบบัตรช้อปปิ้งออกมา คืนให้ตู้เฟย： “งั้นตอนนี้ผมก็จะเอาเงินคืนคุณ”

ใบหน้าตู้เฟยนิ่งตะลึงไปทันที ครูใหญ่เกิดอะไรขึ้น ไม่เอาเงินแล้ว？

“หลี่ฝาง โทษครูใหญ่ที่โลภชั่วขณะ ตามคำพูดของตู้เฟย เลยไล่คุณออก ตอนนี้ผมคิดๆ ดูแล้ว เป็นความผิดผมเอง ผมไม่ควรรับสินบน แล้วก็ยิ่งไปกว่านั้นไม่ควรไล่นักเรียนดีเด่นอย่างคุณออกจากมัธยมด้วย ไล่คุณออก สำหรับมัธยมตงไห่ของพวกเราแล้ว ถือว่าเป็นการเสื่อมเสียหนักมาก”

ครูใหญ่มองหลี่ฝาง ทำการอธิบายและประจบ

“นักเรียนหลี่ฝาง ครูใหญ่ขอโทษคุณอย่างสุดซึ้งในที่นี้ ขอโทษนะ” ครูใหญ่ทำการก้มหัวขอโทษหลี่ฝาง ต่อหน้าตู้เฟยและคนอื่นๆ

เวลานี้ ทุกคนต่างตกใจ แม้แต่นักเรียนที่ผ่านไปมาต่างหยุดฝีเท้าลง มองมาทางนี้！

พวกเขาอาจจะไม่รู้จักหลี่ฝาง แต่ในฐานะนักเรียนทุกคนของมัธยมตงไห่ ใครบ้างไม่รู้จักฉางหลิน？

ฉางหลินที่เป็นถึงครูใหญ่ของโรงเรียน กลับก้มหัวให้นักเรียน

ฉากนี้ทำทุกคนต่างตกใจ

“ตาลายหรือเปล่าเนี่ย ครูใหญ่ขอโทษนักเรียนคนหนึ่งเนี่ยนะ？”

“ห่า นี่มันสุดยอดไปแล้ว？”

นี่ถือว่าตั้งแต่ที่ฉางหลินเป็นครูใหญ่มา เป็นครั้งแรกที่ยอมขอโทษคน

ยังไงเจ้านายเขา ก็คือฝ่ายสำนักงานการศึกษา ให้คำสั่งเขามาว่า ถึงต้องยอมคุกเข่า ก็ต้องทำให้หลี่ฝางยกโทษให้ ให้เขากลับไปเรียนต่อที่มัธยมตงไห่

ถ้าเชิญกลับไปไม่ได้ เขาก็ต้องพ้นจากตำแหน่งครูใหญ่

ฉางหลินใช้เวลาทั้งชีวิต กว่าจะได้ตำแหน่งครูใหญ่มัธยมตงไห่มา นี่คือความเพียรพยายามทั้งชีวิตของเขา

หลิวเฉียวเฉียวอดไม่ไหวมองหลี่ฝางอย่างตกใจ เธอคิดไม่ถึงเลย ที่หลี่ฝางพูดเมื่อกี๊จะเป็นจริงได้ ครูใหญ่จะเชิญเขากลับไปจริงๆ

“อยากให้ผมกลับไป ได้สิ”

หลี่ฝางมองครูใหญ่นิ่งๆ พูด： “แต่ผมมีหนึ่งเงื่อนไข”

เขาพูดจบ ทุกคนต่างตะลึง ไม่ง่ายเลยที่ครูใหญ่จะพูดให้เขากลับไป คุณยังจะเสนอเงื่อนไข บ้าหรือเปล่า？

“หลี่ฝาง คุณบ้าหรือเปล่า？ครูใหญ่ให้คุณกลับไปเรียนต่อแล้ว คุณยังคิดอะไรอีก！” หลิวเฉียวเฉียวดึงปกเสื้อหลี่ฝาง โน้มน้าวเขา

“โอเค คุณพูดมา” ครูใหญ่พยักหน้า อย่าว่าแต่เงื่อนไขเดียว สามเงื่อนไข เขาก็ไม่กล้าปฏิเสธ！

“เงื่อนไขของผมง่ายมาก ก็คือไล่ตู้เฟยออก！” หลี่ฝางชี้ไปที่ตู้เฟย

หลิวเฉียวเฉียวกลัวที่สุด ก็คือหลี่ฝางเสนอความต้องการอะไรที่มากเกินไป

ไล่ตู้เฟยออก？เงื่อนไขนี้ไม่ง่ายเลย！

ครูใหญ่จะไล่ตู้เฟยออกได้ไง ใครไม่รู้บ้างว่าหนังสือในห้องสมุด คอมในห้องคอม ต่างเป็นของพ่อตู้เฟยบริจาคให้โรงเรียน

และลับหลัง ครูใหญ่ก็ยังได้รับประโยชน์ไม่น้อยจากพ่อตู้เฟย

“หลี่ฝาง แกบ้าไปแล้วเหรอ？” ตู้เฟยกัดฟันมองหลี่ฝาง： “ไม่ใช่หลินชิงชิงครอบคลุมคุณหรือไง？อย่างคุณจะไปเจ๋งอะไร！”

“ครูใหญ่ ใช่หลินชิงชิงโทรมาข่มขู่คุณหรือเปล่า คุณบอกผมมา ผมจะให้พ่อผมจัดการให้คุณ！” ตู้เฟยคิดอยู่นาน ก็คิดความเป็นไปได้แค่อย่างเดียว

สาเหตุว่าครูใหญ่กลับใจ ให้หลี่ฝางกลับไปเรียน มีความเป็นไปได้แค่อย่างเดียว นั่นก็คือได้รับการข่มขู่จากหลินชิงชิง

“ผมไม่รู้จักหลินชิงชิงอะไรนั่น แล้วก็ยิ่งไม่ได้รับการข่มขู่ใดๆ ด้วย” ครูใหญ่พูด

ครูใหญ่คิดอยู่นาน สุดท้ายก็มองตู้เฟยอย่างทำอะไรไม่ถูก พูด： “ตู้เฟย คุณถูกไล่ออกแล้ว！”

“อะไรนะ？！” สมองตู้เฟยเบลอ เหมือนรู้สึกว่าถูกฟ้าผ่า！

ตู้เฟยมองครูใหญ่อย่างมาอยากจะเชื่อ： “ครูใหญ่ คุณพูดอะไรนะ จะไล่ผมออก？”