NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 463

บทที่ 463 ตู้เฟยที่น่ากลัว

“พวกนายอย่าเพิ่งด่าฉัน ฉันรู้ว่าที่พวกนายด่าเพราะพวกนายหวังดี แต่พวกนายก็รู้นี่ ฉันชอบไห่เย่น อีกอย่างตระกูลฉันก็ฐานะธรรมดา หน้าตาก็ธรรมดา แต่ไห่เย่นก็ยังหันกลับมาเลือกฉัน ก็ถือว่าลดตัวลงมาเยอะแล้ว”หลี่ซ่วยซ่วยก้มหน้าลง พูดขึ้น

“เธอเลิกกับหยิ่นเหล่ยแล้วเหรอ”หลี่ฝางถาม

“เลิกแล้ว ”หลี่ซ่วยซ่วยพยักหน้า พูดอย่างมั่นใจ “ถ้าเธอไม่เลิก ก็กลับมาหาฉันไม่ได้แน่ พวกนายว่าใช่ไหมล่ะ”

“แล้วตอนนี้พวกเขายังติดต่อกันหรือเปล่า”หลี่ฝางยังคงถามต่อ

หลี่ซ่วยซ่วยลังเลอยู่หลายวิ ค่อยพยักหน้าพูดว่า “พวกเขาเลิกกันด้วยดี ตอนนี้เป็นเพื่อนกัน”

“ยอมแกจริงๆ เลิกกันแล้วจะเป็นเพื่อนกันได้ไง ฉันว่านะหลี่ซ่วยซ่วย สมองนายมีปัญหาแล้ว นายลืมเรื่องที่สถานตากอากาศวันนั้นไปแล้วเหรอ ผู้หญิงคนนี้ดูถูกแกยังไง ยังมีอีกนะ ในป่านั้น ผู้หญิงคนนั้นทำอะไรกับหยิ่นเหล่ย นายไม่เห็นหรือไง”หวางเสี่ยวโก๋กัดฟันพูด

“ฉันไม่แคร์”

สีหน้าของหลี่ซ่วยซ่วย ขรึมไปสักพัก “ใช่แล้ว เสี่ยวโก๋ นายโตกว่าฉัน ในเมื่อไห่เย่นก็กลับมาคืนดีกับฉันแล้ว อีกหน่อยก็อย่าเรียกเธอว่าผู้หญิงคนนั้นคนนี้อีกได้ไหม เธอมีชื่อนะ นายเรียกเธอไห่เย่นก็ได้”

“ชื่อเพราะจริงจริ๊ง”

“ยังมีอีกนะ เรื่องที่ผ่านไปแล้ว ก็ไม่ต้องพูดถึงอีก ใครก็ต้องเคยทำผิดมาก่อน ”

หลี่ซ่วยซ่วยพูด

หวางเสี่ยวโก๋ไร้คำพูดอย่างสิ้นเชิง เขาชี้หน้าหลี่ซ่วยซ่วย ส่ายหัว โกรธจนพูดไม่ออก

หลี่ฝางขมวดคิ้ว รู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่

“ซ่วยซ่วย ตอนแรกมันเป็นปัญหาส่วนตัวของนาย พวกเราไม่อยากยุ่ง แต่พวกเราที่เป็นเพื่อนของเตือนตายคำหนึ่ง ระวังตัวไว้ด้วย ไห่เย่นคนนี้คบอยู่กับหยิ่นเหล่ยดีๆ ทำไมต้องเลิกกัน ”หลี่ฝางถาม “นายถามหรือยัง”

“ฉันไม่ถาม แต่ไห่เย่นบอกกับฉันเมื่อคืน ว่าหยิ่นเหล่ยเอาแต่ใจเกินไป เธอไม่ชอบผู้ชายเอาแต่ใจ ก็เลยเลิกกัน เหตุผลในการเลิกคงเพราะนิสัยเข้ากันไม่ได้”หลี่ซ่วยซ่วยพูด

หวางเสี่ยวโก๋พูดเสียงเย็น “เอาแต่ใจ หยิ่นเหล่ยเพิ่งจะเอาแต่ใจวันสองวันนี้หรือไง นี่ไม่เลิกกัน ตั้งแต่แรก แต่มาเลิกกันเอาป่านนี้ นายโง่หรือไง หลี่ซ่วยซ่วย เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้มีแผนอื่น ”

“จะมาหลอกเอาเงินฉันฉันก็ไม่มีเงิน จะว่าเรื่องหน้าตาฉันก็ไม่หล่อ ไห่เย่นอยากได้อะไรจากฉันล่ะ นอกจากความดีของฉัน ฉันว่านะหวางเสี่ยวโก๋ นายจะอวยพรฉันหน่อยไม่ได้หรือไง”หลี่ซ่วยซ่วยจ้องหวางเสี่ยวโก๋เขม็ง

“ฉันจะอวยพรหาพระแสงอะไร”หวางเสี่ยวโก๋กัดฟันกรอด

“ดูก็รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังหลอกใช้นาย หลอกใช้นายเพื่อเข้าใกล้……”

หวางเสี่ยวโก๋ยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกหลี่ฝางตัดบท “อาจารย์มาแล้ว เสียงเบาหน่อย”

หลี่ฝางส่งสายตาให้หวางเสี่ยวโก๋ เตือนให้เขาอย่าพูด

หลี่ซ่วยซ่วยเอากล่องข้าวเช้าของเขา เดินกลับไปที่นั่งของตัวเอง

ก่อนไป หลี่ซ่วยซ่วยเอ่ยเตือนหวางเสี่ยวโก๋ “หวางเสี่ยวโก๋ นายเป็นเพื่อนฉันก็จริง แต่ถ้านายยังพูดเรื่องไม่ดีของไห่เย่นอีก วันหน้าคงไม่มีทางเป็นเพื่อนกันได้”

“ไอ้บ้านี่”หวางเสี่ยวโก๋โมโหจนกำหมัดแน่น อยากจะชกหน้าหลี่ซ่วยซ่วยจริงๆ

“แม่งโง่จริงๆ”หวางเสี่ยวโก๋พูดอย่างโมโห

“หลี่ฝาง เมื่อกี้นายจะขัดฉันทำไม ไห่เย่นคนนี้เห็นได้ชัดว่ามีแผนอื่น ฉันว่านะ แปดสิบเปอร์เซ็นต์ไห่เย่นต้องรู้สถานะนายแล้วแน่ๆ ถึงได้กลับมาสนใจหลี่ซ่วยซ่วยอีกครั้ง ถ้าไม่อย่างงั้น ก็แค่ผู้หญิงหน้าเงิน จะมาชอบหลี่ซ่วยซ่วยได้ยังไง ”หวางเสี่ยวโก๋แยกแยะ

หลี่ฝางมองหวางเสี่ยวโก๋ พูดว่า “พวกเราไม่มีหลักฐาน จะเดาสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ รอดูก่อนค่อยว่ากัน”

ความคิดของหลี่ฝาง เหมือนกันกับหวางเสี่ยวโก๋

ถ้าหากไห่เย่นกับหยิ่นเหล่ยทะเลาะตบตีกัน ถูกหยิ่นเหล่ยทิ้งขว้าง เธอก็เลยกลับใจ หันกลับมาหาหลี่ซ่วยซ่วยก็คงเป็นไปได้

แต่ว่าตอนนี้ หยิ่นเหล่ยกับไห่เย่นยังเป็นเพื่อนกันอยู่ ทั้งสองไม่ได้บาดหมางอะไรกัน ก็แค่เลิกกันเพราะนิสัยเข้ากันไม่ได้

หลี่ฝางหัวเราะหึหึ จะรอดูสิว่า หยิ่นเหล่ยกับไห่เย่นคิดจะทำอะไรกันแน่

“ตู้เฟยมาแล้ว”

หวางเสี่ยวโก๋ชี้ไปที่ประตู

พอเห็นตู้เฟย ในใจของหลี่ฝาง ก็มีแต่ความช็อก

“ฉันได้ยินมาว่าหลังจากตระกูลหยู่เกิดเรื่อง เจ้าบ้านตระกูลหยู่คนใหม่หยู่เต๋อส่วยก็ไล่ตู้เฟยแม่ลูกออกจากบ้าน”หวางเสี่ยวโก๋พูดเสียงเบา

หลี่ฝางคิดไว้ตั้งแต่แรกแล้ว

ตอนนี้หยู่เต๋อส่วยนับว่าเป็นคนของตนแล้ว ส่วนความบาดหมางระหว่างตนกับตู้เฟย ทั้งตระกูลหยู่ต่างรู้ดี

หยู่เต๋อส่วยหักหลังได้แม้กระทั่งคนในบ้าน แล้วจะนับประสาอะไรกับน้องสาวคนเดียวที่เขาจะละเว้น