NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 550

บทที่ 550 นี่เป็นแผนเหรอ?

พวกหล่อนอาศัยอยู่ในคฤหาสน์มาระยะนึงแล้ว และก็รู้ว่าเจ้านายที่อยู่หลังม่านเป็นใคร

ถึงแม้โจวหยางจะดูแลทุกอย่างบนแพลตฟอร์ม แต่พวกนักข่าวก็รู้ ว่าเจ้านายที่แท้จริง ที่จริงแล้วก็คือคุณชายหลี่แห่งบ้านพักตากอากาศ

ตอนที่เหยาเหยาเรียกว่าคุณชายหลี่ ทุกคนจึงงุนงงอยู่ครู่

ชายที่แต่งตัวเชยๆ ที่อยู่ตรงหน้า คงไม่ใช่คุณชายหลี่ที่พูดต่อๆ กันมาหรอกนะ?

ทุกคนไม่ค่อยอยากจะเชื่อ แล้วมองไปทางเหยาเหยา

เหยาเหยาเข้าไปต้อนรับหลี่ฝาง แล้วพูด: “พวกพี่สาวน้องสาว พวกเธอวันๆ เอาแต่บ่นว่าเมื่อไหร่คุณชายหลี่จะมา นี่ก็มาแล้ว ทำไม ดูเหมือนว่าพวกเธอ เหมือนกับไม่อยากจะต้อนรับซะงั้น?”

“ท่านก็คือคุณชายหลี่?”

จากการยืนยันของเหยาเหยา นักข่าวที่อยู่ในห้องนี้ ทุกคนต่างวิ่งกรูไปทางหลี่ฝาง

ทันใดนั้น หลี่ฝางก็ถูกกลุ่มนักข่าวสาวสวยล้อมไว้

การเข้าประชิดทุกรูปแบบ เกือบจะเบียดจนเนื้อลาย่างในมือของหลี่ฝางหล่นลงพื้น หลี่ฝางรีบพูดขึ้น: “เอาล่ะ เอาพอประมาณ”

“ทำอะไรนะ พวกเธอ ใครหอมฉัน!”

“เชี่ย ปล่อยมือฉันนะ กลางวันแสกๆ พวกเธออยากจะล่วงเกินฉันหรือไง?”

เมื่อได้ยินชั้นหนึ่งเสียงดังโหวกเหวกโวยวาย หลินชิงชิงที่ยืนอยู่ชั้นบน ก็กระแอมเสียงดัง: “พอแล้ว พวกเธอเป็นนักข่าว ไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว สำรวมหน่อย”

เมื่อหลินชิงชิงตะคอกเสียงดัง พวกนักข่าวสาวสวยถึงได้ปล่อยหลี่ฝาง

ตอนเด็กๆ หลี่ฝางมักจะเพ้อฝันถึงว่าจะมีสาวสวยๆ มารายล้อม แต่ว่าเมื่อถึงวันที่ต้องมาเจอเข้าจริงๆ หลี่ฝางกลับปวดหัวซะงั้น

หลี่ฝางมองหลินชิงชิง แล้วรีบวิ่งขึ้นไปด้านบน

หลินชิงชิงมองหลี่ฝางอย่างเย็นชา แล้วพูด: “ดูเวลาสิ นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว”

“สายไปนิด แต่เธอจะโทษฉันก็ไม่ได้นะ” หลี่ฝางเข้าไปใกล้หลินชิงชิง แล้วพูด: “วันนี้ตอนเช้า ฉันช่วยชีวิตคุณพ่อตาไว้”

“คุณพ่อตา?” หลินชิงชิงชะงักอยู่ครู่

หลี่ฝางมองหลินชิงชิง: “ทำไมเธอไม่ได้อ่านวีแชทเหรอ?”

“เปล่า ทำไมเหรอ?” หลินชิงชิงพลางสงสัย พลางเปิดวีแชทดู หลังจากที่ฟังเสียงข้อความที่ฝากไว้สองข้อความ หลินชิงชิงก็มองหลี่ฝางอย่างแปลกๆ : “นี่หมายความว่ายังไง?”

“นี่เป็นความต้องการของพ่อเธอ พ่อของเธอคะยั้นคะยอให้ฉันเรียกเขาว่าคุณพ่อตา ฉันไม่มีทางเลือก จึงทำได้แค่เรียก นี่พี่ชิงชิง ดูสิ พ่อพี่ยินยอมแล้วนะ พวกเราเมื่อไหร่จะจัดงานแต่งล่ะ?” หลี่ฝางถามลองเชิง

“ใครจะไปแต่งงานกับคนหลายใจอย่างนายกัน”

“ดูโชคเรื่องผู้หญิงของนายสิ เห็นสาวสวยข้างล่างนั่นมั้ย? รูปร่าง หน้าตา แต่ละคนระดับท็อปทั้งนั้น พวกหล่อนอยากจะแต่งเข้าตระกูลเศรษฐีทั้งนั้น นายรีบไปขอพวกหล่อนเถอะ”

หลินชิงชิงหรี่ตามองหลี่ฝาง แล้วพูด: “ใช่แล้ว วันนี้นายบังเอิญเจอพ่อฉัน?”

หลี่ฝางพยักหน้า แล้วพูด: “ใช่แล้ว ไม่ใช่แค่บังเอิญ เจอคุณพ่อตา แถมยังเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดเล็กน้อย”

สีหน้าของหลี่ฝาง เข้มขึ้น: “มานี่ ฉันจะเล่าให้ฟังอย่างละเอียด”

หลี่ฝางรู้ว่าเรื่องนี้ปิดบังหลินชิงชิงไม่มิด บอกเธอเร็วหน่อย ให้เธอได้คิดเตรียมตัว ก็คือว่าเป็นเรื่องดี

หลินชิงชิงรับเนื้อลาย่าง มาจากมือของหลี่ฝาง แล้วพูด: “พ่อฉันเกิดเรื่องอะไรขึ้น มีปัญหามั้ย?”

หลี่ฝางพูดอืม: “บอกให้เธอฟังก่อนเรื่องนึง หมาจื่อหักหลังพ่อของเธอ ไม่ใช่แค่หมาจื่อ ยังมีฉางชิง หม่าเชา พวกเขาทุกคนรวมหัวกันหักหลัง”

“อะไรนะ?” หลินชิงชิง เขวี้ยงเนื้อลาย่างในมือทิ้ง สีหน้าเปลี่ยนเป็นโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที: “พ่อของฉันดีกับพวกมันสามคนขนาดนั้น พวกมันกลับ......”

หลี่ฝางคว้าแขนของหลินชิงชิงไว้ แล้วพูด: “เธออย่าเพิ่งร้อนใจ พวกเขาหักหลัง เบื้องหลังมีคนชักใยอยู่”

“ใครเป็นคนชักใย” หลินชิงชิงถามต่อ

“ผู้ชายคนนึงชื่อว่าป๋ายหม่า เหมือนเขาจะร้ายกาจกว่าพ่อของเธอ” หลี่ฝางพูดขึ้น

“นี่อาจจะเป็นโชคชะตามั้ง พี่เป็นโชคดีของคุณพ่อตาจริงๆ เนื้อลาย่างหนึ่งอัน กลับช่วยชีวิตพ่อของพี่ได้” หลี่ฝางหัวเราะเหอะๆ

ในตอนนั้น ส้าวส้วยก็เดินขึ้นมาที่ชั้นสอง แล้วมองหลี่ฝางกับหลินชิงชิง

ส้าวส้วยมองหลี่ฝาง แล้วพูดอย่างอดไม่ได้: “เจ้านาย ฉันไม่ได้อยากจะมารบกวนพวกนายคุยกัน แต่แค่ ฉันอดไม่ได้ที่จะยืนยันเรื่องอะไรสักหน่อย”

“ยืนยันเรื่องอะไร?” หลี่ฝางมองส้าวส้วยแล้วถาม

ส้าวส้วยมองไปที่หลินชิงชิงที่ก้มหน้า แล้วถามขึ้น: “ฉันถามจะถามหน่อย ทำไมจู่ๆ เธอถึงให้เจ้านายของพวกเราไปซื้อเนื้อลาย่างให้ตอนดึกดื่น จากเมืองเอกถ่อไปถึงตงไห่ แล้วจากตงไห่ถ่อกลับมา ก็เพื่อซื้ออาหารเช้าที่เธอชอบกิน”

“หลินชิงชิง เธอไม่ใช่ผู้หญิงขี้อ้อน ปกติจะไม่ทำเรื่องแบบนี้”

“บอกฉันได้มั้ยว่าทำไม?” ส้าวส้วยถามด้วยน้ำเสียงซักถามพลางมองหลินชิงชิง

หลี่ฝางขมวดคิ้ว มองส้าวส้วยพลางพูด: “นายลงไปเถอะ ฉันเชื่อใจพี่ชิงชิง”

ความหมายของส้าวส้วย เห็นได้ชัดว่าสงสัยหลินชิงชิง สงสัยว่าเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ทั้งหมด เป็นการวางแผนไว้

ส่วนหลี่ฝาง กลับเชื่อหลินชิงชิงอย่างสนิทใจ ว่าหล่อนไม่มีทางจะร้ายตน หรือแม้แต่ใช้อุบายกับตน ก็ไม่มีทาง

“เจ้านาย” ส้าวส้วยมองหลี่ฝาง พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ไม่ต้องพูดแล้ว นี่ยังไงก็เป็นบังเอิญ” หลี่ฝางจ้องส้าวส้วยตาเขม็ง

หลินชิงชิงเห็นได้ถึงความผิดปกติ จึงรีบพูดขึ้น: “หมายความว่าไง พวกนายกำลังสงสัยฉันเหรอ?”

“ใช่แล้ว” ส้าวส้วยตอบกลับตามตรง: “ฉันกำลังสงสัยว่าเธอวางแผนใช้เจ้านายฉัน”

ส้าวส้วยพูดอย่างไม่เกรงใจ นี่ทำให้หลี่ฝางไม่พอใจแล้ว หลี่ฝางขมวดคิ้ว พลางมองส้าวส้วย: “ฉันบอกแล้ว ว่าฉันเชื่อใจพี่ชิงชิง นายฟังที่ฉันพูดไม่เข้าใจใช่มั้ย?”

“หรือบางที เธออาจจะถูกหลอกใช้ล่ะ?” ส้าวส้วยมองหลินชิงชิงจู่ๆใบหน้าก็แสดงให้เห็นถึงความคับข้องใจและโมโห แล้วพูดขึ้นอีกครั้ง: “ทำไมจู่ๆ ถึงได้อยากกินเนื้อลาย่าง”

“เพราะว่าเจ้าของร้านนั้นโทรหาฉันเมื่อคืน บอกว่าพวกเขาจะย้ายร้านแล้ว วันนี้จะเปิดร้านเป็นวันสุดท้าย”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง