NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 619

เมื่อครู่ หลี่ฝางเคยกังวลปัญหานี้จริงๆ ปกติคนที่รักความมั่งคั่ง จะหักหลังง่ายที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ฟังคำพูดเมื่อกี๊ หรุ่ยเหวินเจ๋เป็นคนที่เห็นเงินสำคัญยิ่งกว่าชีวิต

ดีที่ ประโยคสุดท้ายของหรุ่ยเหวินเจ๋ ทำลายความกังวลในใจของหลี่ฝาง

หลี่ฝางหัวเราะเหอะเหอะ พูดว่า：“อยากมั่งคั่งนั่นเป็นเรื่องดี แต่เพราะเงิน อย่าไปทำได้ทุกอย่าง เรื่องที่หักหลังเพื่อน หักหลังลูกพี่ ทำไม่ได้เด็ดขาด เข้าใจไหม？”

“ผมรู้ มาเป็นอันธพาล ต้องมีน้ำใจต่อสหาย”หรุ่ยเหวินเจ๋พยักหน้าพูด

“โอเค งั้นผมไปแล้ว ต้องการอะไร ก็โทรหาผม”หลี่ฝางเอาเบอร์โทรของตัวเอง ทิ้งไว้ให้หรุ่ยเหวินเจ๋

สีหน้าของหรุ่ยเหวินเจ๋ตะลึงหน่อยๆ แล้วก็หัวเราะ：“ผมคิดว่าตัวละครเล็กๆอย่างผมนี้ ชีวิตนี้จะไม่มีโอกาสได้คุยกับคุณชายแบบคุณแล้ว คิดไม่ถึงว่า คุณจะเข้าถึงง่ายแบบนี้ แล้วยังเอาช่องทางติดต่อให้ผมอีก”

“ไม่มีอะไรนี่ ทุกคนล้วนแต่เป็นคนธรรมดาทั้งนั้น พวกดาราก็ยังต้องขับถ่ายเหมือนเรา อย่ามองใครก็ตาม สูงส่งจนเอื้อมไปถึงเกินไป”หลี่ฝางหัวเราะเบาๆ โบกมือ แล้วพูด：“ไปละ”

เดินไปได้ไม่กี่ก้าว จูเปิ่นก็ตามไป

“มีอะไร？”มองจูเปิ่นที่หอบเหนื่อย หลี่ฝางเลิกคิ้วถาม

“คุณชายหลี่ ผมรู้ว่าพวกเราเป็นลูกน้อง บางคำก็ไม่ควรถาม แต่เพื่อนผมตายแล้ว กลางใจของพวกเพื่อนๆ ล้วนแต่อัดอั้นความโมโหไว้ อย่าเห็นว่าใบหน้าพวกเรานั้นหัวเราะร่า เหมือนคนไม่เป็นไร ที่จริงพวกเราอยากร้องไห้ แต่พวกเรารู้ว่า เพื่อนที่ตายไปนั้น ไม่ได้หวังที่จะเห็นพวกเราร้องไห้แน่”

“ความหมายของผมกับเพื่อนๆก็คือ ก่อนครบเจ็ดวันตาย จะแก้แค้น”

จูเปิ่นมองหลี่ฝาง สูดลมหายใจเข้า แล้วพูด：“ผมไม่รู้ว่าแผนของคุณคืออะไร แต่แผนการของพวกเรา ก็คือแก้แค้น และยิ่งเร็วก็ยิ่งดี”

“ก่อนครบเจ็ดวันตาย ถ้าคุณชายหลี่ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ งั้นพวกเราก็คิดจะแก้แค้นเอง หวังว่าถึงตอนนั้น คุณชายหลี่อย่าว่าพวกเราล่ะ ยังไงคนนั้นที่ตาย ก็เป็นเพื่อนรักที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับพวกเรา”

หลี่ฝางพยักหน้า พูดว่า：“ผมจัดการเอง”

ที่จริงถึงเป็นจูเปิ่นไปแก้แค้นเอง หลี่ฝางก็ไม่มีอะไรต้องตำหนิ

“งั้นก็ต้องขอบคุณคุณชายหลี่แล้ว”จูเปิ่นมองหลี่ฝางด้วยใบหน้าขอบคุณ แล้วพูด

ฆาตกรคือชางสู่ เกี่ยวกับชื่อของคนนี้ หลี่ฝางได้ยินมาหลายครั้งแล้ว

พี่น้องร่วมสาบานของหวางเห้า บุคคลที่มีอิทธิพลแห่งยุคสมัยของมวยใต้ดิน แต่สำหรับตัวเขาเองแล้ว หลี่ฝางเคยเจอแค่ครั้งเดียว

คิดถึงการกลับมาของเขา ก็นำพาความปวดหัวมาให้หลี่ฝางไม่น้อย

อย่างแรกต้องขับไล่หวางเห้า จากนั้นก็หลบหนีที่อยู่ตรงหน้าของตัวเองอีกครั้ง

โทรศัพท์ในกระเป๋า ยังคงดังไม่หยุด ล้วนแต่เป็นเบอร์ไม่เหมือนกันที่มู่เสี่ยวไป๋เปลี่ยนแล้วโทรมา หลี่ฝางตัดสินใจปล่อยวางเขาก่อน

ไปถึงหน้าประตู หลังจากทักทายกับเฉินฝูเซิงเสร็จ หลี่ฝางก็ไป

“พรุ่งนี้ผมโทรหาคุณ”หลี่ฝางพูดกับเฉินฝูเซิง

ใบหน้าของเฉินฝูเซิงอมทุกข์มาก：“คุณชายหลี่ ผมไม่เข้าใจเลย คุณไม่ให้ผมลงมือ และก็ไม่ให้ผมพูด จะให้ผมไปทำไม？”

“ขู่ให้เขากลัว”

หลี่ฝางมองเฉินฝูเซิง แล้วพูด：“คุณรู้ไหมอะไรคือการที่คนเราถึงโมโหอยู่แต่ก็ต้องข่มไว้ให้ดูดี？”

“นั่นก็คือคุณต้องยืนอยู่หลังผม ไม่ต้องพูดอะไร มู่เสี่ยวไป๋เห็นคุณ ก็จะรู้สึกกลัว”

“มู่เสี่ยวไป๋เข้าใจนิสัยของคุณดี ยิ่งคุณไม่แสดงอาการอะไร เขาก็จะยิ่งอ่านคุณไม่ออก”

“แล้วก็ ในมือเขามีหลักฐานที่คุณทำผิดอยู่ แต่ผมรู้สึกว่า เขาน่าจะไม่กล้าเอาคุณเข้าไป ยังไม่ต้องพูดถึงที่คุณสองตระกูลมีธุรกิจไปมากัน ถึงไม่มี เขาจะกล้าเหรอ？เขาเอาคุณเข้าคุก พ่อคุณจะต้องไม่ปล่อยตระกูลมู่แน่”

หลี่ฝางพูด：“เป้าหมายของมู่เสี่ยวไป๋คือผม ไม่ใช่คุณ ถ้าเอาคุณเข้าไป สำหรับเขาแล้ว ไม่คุ้มกับการสูญเสีย”

เฉินฝูเซิงยังคงพูดอย่างไม่พอใจ：“เพื่อนผมตายไปคนหนึ่ง เพื่อนคนอื่นๆก็ถูกทำให้พิการ บัญชีนี้จะคิดยังไง ผมได้ยินว่า ข้างกายของมู่เสี่ยวไป๋ มีผู้ชายคนหนึ่งชื่อชางสู่มา เป็นคนที่โหดมาก ผมอยากจะเจอเขาหน่อย”

“คนๆนั้นจัดการได้ยาก แต่ผมจะจัดการให้”หลี่ฝางพูด

พอกลับไปที่รถ หลี่ฝางจึงหยิบโทรศัพท์มา รับสายของมู่เสี่ยวไป๋

“นี่ใช้ความพยายามมากเหลือเกินนะ โทรหาผมเป็นร้อยกว่าสาย เป็นยมทูตมาเอาชีวิตหรือไง”พอติดต่อได้ หลี่ฝางก็ด่าไปอย่างเซ็งๆ

“คุณคิดยังไงบ้าง？”มู่เสี่ยวไป๋ถาม

“คิดยังไงอะไรเหรอ？คุณพูดอะไรทำไมผมไม่เข้าใจ”หลี่ฝางพูดอย่างแกล้งทำเป็นโง่

“เรื่องแม่แบบ สรุปคุณจะขายไหม หลี่ฝาง คุณอย่าลืมล่ะคุณยังมีจุดอ่อนอยู่ในมือของผมน่ะ”มู่เสี่ยวไป๋พูดอย่างเย็นชา

“เหอะเหอะ คุณหมายถึงเฉินฝูเซิงเหรอ ถ้าคุณกล้าล่ะก็ ก็เอาที่อัดนั่นส่งตำรวจสิ คุณก็รู้ ที่อัดนั่นเอาผมตายไม่ได้ อย่างมากที่สุดก็คือทำให้เฉินฝูเซิงตายได้”หลี่ฝางพูดเบาๆ

“เหอะเหอะ หลี่ฝาง คุณแกล้งทำเป็นใจเย็นให้มันน้อยๆหน่อย ลูกน้องในมือของคุณมีผู้ช่วยสำคัญกันสักกี่คน ชางสู่ติดตามผม หวางเห้าคุณน่าจะไม่กล้าใช้ต่อไปแล้วสินะ？”

“ถ้าคุณไม่มีเฉินฝูเซิงอีก ก็เหลือแค่หวางเสี่ยวหยวนแล้ว ถึงตอนนั้น คุณยังจะสู้กับผมยังไงอีก？”มู่เสี่ยวไป๋หัวเราะเบาๆ

“ใช่ ก็แค่ คุณกล้าทำลายเฉินฝูเซิงไหม？”หลี่ฝางถามกลับ

“ถ้าคุณกล้าล่ะก็ ก็ไปทำได้เลย ผมเชื่อว่าคุณยังมีความสามารถนี้”หลี่ฝางหัวเราะเหอะเหอะ：“อยากได้แม่แบบ ได้สิ น้องสาวของจูเฟิ่งปิน บวกกับที่อัดไว้ส่วนนั้น การตายของพี่หวางต้อง ก็ยกเลิกได้หมด”

“น้องสาวของจูเฟิ่งปิน？คุณต้องการเขาทำไม？คุณได้แม่แบบไปแล้ว และก็ได้ที่อยู่ของโรงงานแล้ว ยังจะสนใจน้องสาวของจูเฟิ่งปิน？”

“น้องสาวของจูเฟิ่งปินจะเป็นหรือจะตาย ตอนนี้ผมไม่รู้หรอก ผมจะโทรถามแล้วบอกคุณละกัน”

หลี่ฝางกังวลหน่อยๆ พูดว่า：“ถ้าน้องสาวของจูเฟิ่งปินตายแล้ว งั้นการแลกเปลี่ยนนี้ก็ยกเลิก”

“หลี่ฝาง คุณนี่มันโง่จริงๆแม่เอ๊ย สังคมนี้ เป็นคนดีมีประโยชน์ตรงไหน？”มู่เสี่ยวไป๋โกรธจนด่าไป แล้วรีบโทรหาชางสู่ทันที

“ผู้หญิงคนนั้นเป็นไง？ยังไม่ได้จัดการใช่ไหม”มู่เสี่ยวไป๋ถามอย่างร้อนรน