NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 660

“เกิดอะไรขึ้น?” หลี่ฝางถามด้วยใบหน้าที่ร้อนรน

“ทำไมถึงถูกเจอตัวได้ล่ะ?” ใบหน้าของหลี่ฝางเต็มไปด้วยความร้อนรน

ฉินวี่เฟยเองก็ร้อนรน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความไม่มั่นใจ “ฉันเองก็ไม่รู้ หลังจากที่พวกเราวางสาย ฉันก็ได้ข้อความมาหนึ่งฉบับ ในข้อความเขียนไว้ว่า มือถือของฉันถูกดักฟัง บอกให้ฉันรีบหนีไป”

“รู้ไหมว่าใครส่งมา?”

“ไม่รู้ คนที่ส่งมาไม่ได้บอกชื่อ......” ระหว่างที่พูดอย่าง ฉินวี่เฟยก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ แล้วพูดว่า “เขาส่งข้อความมาหาฉันอีกแล้ว”

“รีบดูสิ” หลี่ฝางซักถาม

หลังจากที่ฉินวี่เฟยได้เห็นข้อความ สีหน้าก็เปลี่ยนไปในทันที “เป็น......เป็นที่อยู่ที่พวกเราอยู่”

“เขาบอกให้ฉันรีบหนี ถ้ายังไม่หนีล่ะก็ อาจจะหนีไม่ทัน”

“สถานที่ที่เธออยู่ นอกจากฉันแล้ว ได้บอกใครอีกไหม?” หลี่ฝางถาม

“ไม่มี ฉันเพิ่งมาถึง แม้แต่พ่อของฉันก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน”

ตอนที่ฉินวี่เฟยพูด มือก็สั่นไปด้วย

คนในสาย ได้ยินเสียงอของ ฉินหยีหรันดังขึ้นมา “คงจะเป็นหลี่ฝางที่ขายพวกเรา”

หลี่ฝางพอได้ยินประโยคนี้ โกรธจนไม่รู้จะทำยังไง ไอ้โง่ฉินหยีหรันเอ๊ย ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะตัวเอง ตอนนี้เธอก็กลายเป็นสาวรับใช้ของคนอื่นไปแล้ว”

ตัวเองอุสาห์ช่วยเธอ เธอกลับมาสงสัยตัวเองสักได้

“อย่าเพิ่งร้อนรน ต่อให้พวกเขาจะรู้ที่อยู่ของพวกเธอ ก็ต้องใช้เวลาสักพัก พวกเธอลองไปหาที่หลบซ่อนก่อน ดูว่าข้างๆมีสถานที่ไหนที่ปลอดภัยบ้าง”

“อีกเดี๋ยว พวกเราค่อยติดต่อกันทางวีแชท”

มือถือนี้สามารถดักฟังได้ แต่คงจะไม่สามารถดักฟังวีแชทได้ใช่ไหม?

หลังจากที่วางสาย ก็ไม่รอช้า หลี่ฝางรีบดึกตัวโหจื่อ วิ่งออกมาจากสถานตากอากาศ แล้วขึ้นไปข้างในรถ

โหจื่อมองหน้าหลี่ฝาง พูดล้อพร้อมหัวเราะไปว่า “ผมว่านะคุณชาย ตกลงคุณชอบคนไหนกันแน่ เป็นแฟนของคุณตอนนี้ลู่หลุ่ย หรือว่าคุณหนูของตระกูลฉินกันแน่?”

“แน่นอนว่าลู่หลุ่ย” หลี่ฝางตอบทันทีด้วยไม่ต้องคิด

โหจื่อส่ายหัว แล้วพูดว่า “มันก็ไม่แน่หรอกนะ แค่ดูจะสีหน้าของคุณที่ร้อนรนใจเพื่อคุณหนูตระกูลฉิน ก็มองออกว่า ข้างในใจของคุณ มีเธออยู่ข้างในอย่างแน่นอน”

“ได้ยินมาว่านอกจากคุณหนูตระกูลฉินแล้ว ยังมีหลินชิงชิงอีกหนึ่งคน”

โหจื่อยินอย่างชั่วร้าย “เจ้านาย คนช่างมีบุญสักจริง”

“เหลวไหล”

หลี่ฝางมองหลี่ฝางด้วยหางตา แล้วพูดว่า “มีบุญแล้วมีประโยชน์อะไร ประเทศนี้มีกฎอยู่ สุดท้ายฉันก็แต่งกับผู้หญิงได้แค่คนเดียว”

“อีกอย่าง ผู้หญิงที่ฉันจะแต่งด้วยในอนาคต แปดสิบเปอร์เซนต์เป็นลู่หลุ่ย”

“ฉินวี่เฟยและหลินชิงชิง เรียกได้ว่าเป็นคนที่มีช่วงเวลาชีวิตร่วมกันก็เท่านั้นเอง รอให้พวกเธอเจอคนที่ต้องการแล้ว ฉันก็จะหายไปจากชีวิตของพวกเธอ “หลี่ฝางพูดด้วยความลังเล

เอาตรงๆนะ หลี่ฝางอยากจะแต่งกับผู้หญิงทั้งสามคนเลย?

อย่างไงซะ ผู้หญิงทั้งสามคนนี้ ล้วนอยู่ในหัวใจของตัวเอง

อีกอย่าง พวกเธอล้วนชอบตัวเอง

แต่ว่า มันก็ทำได้แค่คิด

“เรื่องนี้ไม่เห็นจะยาก คนอย่างพวกเรา ไม่จำเป็นต้องทำตามกฎหมาย อย่างมากก็เคยออกไปจากประเทศนี้ ไปที่เกาะเล็กๆแห่งนึง ถึงเวลานั้น คุณอยากจะแต่งสักกี่คน ก็แต่งได้ ตอนที่ผมอยู่ที่ต่างประเทศ ข้างกายมีเมียอยู่สามคน สี่คนใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน รักกันจะตาย ฉันยังสอนพวกเธอเล่นไพ่นกกระจอกด้วยกันเลย”

“เพราะงั้น ขอแค่ระหว่างพวกเธอ สามารถยอมรับซึ่งกันและกันได้ เจ้านายก็สามารถแต่งได้ทั้งสามคนเลย” โหจื่อพูด

“แต่ปัญหาอยู่ที่ แฟนของฉันในตอนนี้ลู่หลุ่ย เป็นคนขี้หึง อย่าว่าแต่สามคนเลย ต่อให้มีสองคน เธอก็คงจะฆ่าฉันแล้ว” หลี่ฝางถอดหายใจ แล้วพูดว่า “ช่างเถอะ อย่าเพิ่งคุยเรื่องพวกนี้เลย รีบขับรถเถอะ”

“ฉันส่งข้อความทางวีแชทไปหาฉินวี่เฟยไปตั้งหลายครั้ง แต่ไม่ตอบกลับมาเลย”

หลี่ฝางพูดด้วยหน้าที่ตึงเครียด “ใจของฉันในตอนนี้ จู่ๆก็รู้สึกไม่ดี”

“กลัวทำไม? ไม่ว่าจะยังไง พวกเธอล้วนเป็นคุณหนูของตระกูลฉิน ต่อให้ถูกจับไป ก็ไม่มีอันตรายถึงชีวิต อีกอย่าง เจ้าฉินหยีหรันไม่ยอมรับน้ำใจของพวกเรา ทำไมพวกเราต้องไปช่วยเธอด้วย ให้เธอถูกมู่หรงฉางเฟิงจับไปซะก็สิ้นเรื่อง”