ในเวลานี้ ลุงเฉียนนั่งอยู่บนเก้าอี้โซฟา ดูสงบและผ่อนคลาย แต่จริงๆ แล้วเขาแป็นกังวลมาก
ระยะเวลาทั้งคืน ลูกชายของท่านลู่ ลู่เฟย น่าจะถึงเมืองหลวงแล้ว?
ไอ้คนที่ชื่อลู่เฟยคนนี้ ไม่ใช่บุคคลธรรมดา
ตระกูลลู่เป็นเพราะมีลู่เฟยอยู่ ตระกูลลู่ถึงสง่าขนาดนี้ได้ ตลอดทั้งวันใช้ชีวิตอิทธิพลมืดที่สโมสรเจียงหนาน เพลิดเพลินกับชีวิตที่แสนสุขและผ่อนคลาย
สำหรับตระกูลลู่ที่ใหญ่ขนาดนี้ ลู่เฟยไม่เพียงควบคุมดูแลได้อย่างเป็นระเบียบ และยังทำให้ตระกูลลู่พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ได้อย่างมั่งคง
“มีข่าวดี?”
ได้ยินว่ามีข่าวดี สายตาที่เหนื่อยล้าของลุงเฉียน สว่างขึ้นทันที
“ลูกพี่ใหญ่กับส้าวส้วยจะกลับมาแล้ว?”
เวลานี้สำหรับลุงเฉียน ข่าวดีเรื่องเดียว น่าจะเป็นการกลับมาของหลอซ่ากับส้าวส้วย
โหจื่อส่ายหัว แล้วพูดขึ้นว่า: “ไม่ใช่เรื่องนี้”
ได้ยินแบบนั้น สายตาที่สว่างของลุงเฉียนหายไปทันที สิ่งที่เข้ามาแทน คืออาการเดิมก่อนหน้านั้น
“แล้วยังมีข่าวดีอะไรอีกเหรอ?”
ลุงเฉียนพูดออกมาอย่างหมดแรง
“หรือนายจะมาบอกฉัน นายหารักแท้เจอแล้ว?” ลุงเฉียนเหลือบไปมองโหจื่อ แล้วพูดออกมา
ใบหน้าของโหจื่อ พูดอะไรไม่ออก: “เหล่าเฉียน ลุงทำแบบนี้ก็ไม่มีความหมายสิ แอบฟังเรื่องส่วนตัวของคนอื่นได้ไง!”
“ยังจะเรื่องส่วนตัวอีก?นายลืมไปแล้วเหรอ ทั้งรีสอร์ต นอกจากห้องน้ำแล้ว ทุกที่เต็มไปด้วยกล้องวงจร ดังนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในรีสอร์ต ไม่รอดพ้นสายตาของคนแก่อย่างฉันคนนี้หรอก” ลุงเฉียนพูดออกมา: “ฉันก็ไม่อยากดู,ก็แค่……”
“พอแล้ว ฉันกับคุณหนู่ใหญ่ตระกูลฉิน ก็แค่เล่นๆ เท่านั้นเอง เมื่อคืนฉันช่วยเหลือเธอ เธอตอบแทนฉัน ก็แค่นั้นเอง”
“ลุงเฉียน อย่าคิดมาก”
โหจื่อมองไปที่ลุงเฉียน แล้วอธิบายออกมา
“เคอๆ คิดมากอะไรกัน ถึงแม้พวกนายจะอยู่ด้วยกัน ก็ไม่เห็นมีอะไรไม่ดี” ลุงเฉียนพูดแล้วยิ้มออกมา
“ทำแบบนั้นไม่ได้ อย่าว่าแต่ฉินหยีหรันเป็นภรรยาของมู่หรงฉางเฟิงเลย ถึงแม้เธอจะเป็นสาวโสด ฉันก็คบกับเธอไม่ได้ อย่าลืมสิ องค์หญิงYavin ยังรอฉันอยู่”
โหจื่อพูดออกมา
ลุงเฉียนเหลือบไปมองโหจื่อแล้วพูดขึ้นว่า: “นายอย่าฝันเลย องค์หญิงYavinจะแต่งงานกับนายได้ยังไง นายอย่าเพ้อฝันไปเองฝ่ายเดียวเลย”
“ช่างมันเหอะ เรามาคุยเรื่องจริงจังกันเถอะ รีบพูดให้ฉันฟังสิ ขาวดีของนาย มันคืออะไรกันแน่?” มองไปที่โหจื่อ ลุงเฉียนถามออกมา
โหจื่อหัวเราะเหะๆ แล้วเดินสองสามก้าวเพื่อไปหาลุงเฉียน: “พูดออกมา ลุงต้องไม่เชื่อแน่นอน”
“เมื่อคืน ลุงทายดูสิว่าฉันเจอใคร?” โหจื่อมองไปที่ลุงเฉียนเพื่อให้เขาทาย
ลุงเฉียนมองไปที่โหจื่ออย่างสนใจ แล้วถามออกมาว่า: “เจอใครเหรอ?”
“ฉันเจอฟีนิกซ์”
โหจื่อหรี่ตาลงแล้วพูดขึ้นว่า: “ฉันไม่คิดไม่ฝันเลย ว่าเมื่อคืนจะเจอเธอ”
“เมื่อคืนฉันตามคุณชายเล็กไปช่วยสองพี่น้องตระกูลฉิน ฟีนิกซ์ออกมาขัดขวางกลางทาง และบีบฉันไปถึงทางตัน ทำให้แผนการช่วยเหลือของฉันชะงัดและล้มเหลวไปชั่วคราว ยังดีที่มู่หรงฉางเฟิงประมาท เลยตกอยู่ในมือของฉัน สุดท้าย ฉันใช้มู่หรงฉางเฟิงเป็นตัวประกัน แลกคุณหนูทั้งสองคนของตระกูลฉินกลับมาได้
หลังจากที่โหจื่อพูดจบ ลุงเฉียงขมวดคิ้วเข้าหากัน พูดออกมาอย่างไม่พอใจว่า: “นี่คือข่าวดีที่นายจะมาบอกฉันอย่างนั้นเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง