NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 692

เห็นคนของแมงป่องพุ่งเข้ามาที่เคเอฟซี หวางเหมียวกับหลี่ฝาง ก็ตื่นตระหนกขึ้นมา

คนกลุ่มนี้พุ่งมาที่หลี่ฝาง หรือว่าพุ่งมาที่หวางเหมียว？

คนนำหน้า คือชายวัยกลางคนที่ผมบาง

“พี่เจ๋！”หวางเหมียวเห็นชายคนนี้ ตัวก็สั่นทันที

“สารเลว ผมหาคุณอยู่ทั้งวัน คุณดันมาแอบกินโค้กอยู่นี่ แม่เอ๊ย ดูสิผมจะตัดขาคุณให้ได้เลย！”

“พี่เจ๋ พี่เจ๋ เดี๋ยวผมจะมีเงินคืนพี่แล้ว”

ทั้งหน้าหวางเหมียวมีแต่ความหวาดกลัว เสียงก็สั่นเครือ

ชายวัยกลางคนที่ผมบางนี้ ชื่อสวีเจ๋ เป็นคนที่ทวงหนี้ร้านชาซินซินโดยเฉพาะ คนๆนี้ทำอะไรก็โหดมาก นอกจากนี้แล้ว ยังสูญเสียไม่น้อย

“มีเงินแล้ว？”

สวีเจ๋ค่อยๆเข้ามาที่หวางเหมียว ใบหน้ายิ้มนิดๆ

“ใช่ ใช่ พี่เจ๋ เดี๋ยวผมก็จะมีเงินแล้ว คุณให้เวลาผมอีกวัน ผมรับรองว่าจะเอาเงินที่ติดคุณ แล้วก็ดอกเบี้ยมาคืนคุณ”

หวางเหมียวเห็นสวีเจ๋หัวเราะ ในใจก็โล่งอก

หลายปีมานี้ หวางเหมียวกลัวจะเจอคนหนึ่งที่สุด ก็คือสวีเจ๋

สวีเจ๋หัวเราะเหอะเหอะ มาตรงหน้าของหวางเหมียว:“เงินล่ะ？”

พูดไป จู่ๆสีหน้าสวีเจ๋ก็เปลี่ยน ดึงคอเสื้อของหวางเหมียว จากนั้นก็กดไปที่โต๊ะของเคเอฟซี

เสียงดังปัง ส่วนหัวของหวางเหมียว ชนไปที่โต๊ะของเคเอฟซี

“แม่เอ๊ย ยังคิดจะหลอกผม เห็นผมเป็นเด็กสามขวบเหรอ เงินที่ติดนั่น บอกว่าจะให้ทันที ก็ให้ทันที”

สวีเจ๋พูดถึงหวางเหมียว ปล่อยทีละหมัดไปที่หน้าของเขา ไม่ออมมือสักนิด

ทันใดนั้น ใบหน้าของหวางเหมียว ก็บวมแดงขึ้นมา

จากนั้น สวีเจ๋ก็โบกมือให้ลูกน้องของตัวเอง จากนั้น ลูกน้องเขาก็เอาสัญญาฉบับหนึ่งมา

“ลงชื่อเขา”

สวีเจ๋มองหวางเหมียว หัวเราะหึหึ:“แค่คุณลงชื่อของคุณไป บัญชีระหว่างเราสองคน ก็จะยกเลิก”

หวางเหมียวมองสัญญาแวบหนึ่ง แล้วถาม:“นี่คืออะไร？”

“สัญญาโอนบ้าน ตอนนี้ในมือของคุณ ไม่มีอะไรที่คุ้มค่าแล้ว ผมคำนวณให้คุณแล้ว ที่ตัวคุณมีของสองสิ่งที่ล้างหนี้ได้ หนึ่งคือภรรยากับลูกสาวคุณ อีกอย่างคือ บ้านหลังนี้”

สวีเจ๋หัวเราะเหอะเหอะ พูดว่า:“หวางเหมียว คุณเลือกมาอย่างหนึ่ง”

“ดูนอกหน้าต่างสิ”

เวลานี้สวีเจ๋หยิบโทรศัพท์ออกมา โทรศัพท์ออกไป แป๊บเดียว ในรถสีดำด้านนอก ก็มีคนออกมาสองสามคน สองคนในนั้น เป็นผู้หญิง

คนหนึ่งดูแล้วแค่สิบเจ็ดสิบแปด เพิ่งจะเป็นสาว หน้าตาดูมีเอกลักษณ์มาก ตัวตนก็ดูดี

ที่สำคัญที่สุดคือ ใบหน้าที่ดูใสซื่อนั้น ตอนนี้กลับถูกจับ ที่ปากถูกเทปกาวปิดไว้

ส่วนอีกคน ดูสามสี่สิบปี ถึงแม้อายุจะเยอะหน่อย แต่ก็ดูบำรุงอย่างดี แต่งตัวทันสมัย มองไปไกลๆ เหมือนกับกุลสตรี มีมาดมาก

และเธอ ก็ถูกจับไว้ ที่ปากก็ถูกปิดด้วย

“เห็นยัง？”สวีเจ๋ถามหวางเหมียว

ผู้หญิงสองคนที่อยู่ด้านนอก น่าจะเป็นภรรยากับลูกของหวางเหมียว เห็นภรรยากับลูกของตัวเองจับมาไว้ที่นี่ หวางเหมียวที่มองไปแล้วอ่อนแออย่างมาก จู๋ๆก็วิ่งออกมา

เขายืดตัวขึ้นมาทันที ไม่อ่อนแอเช่นเมื่อกี๊อีก แล้วก้มตัวลง กอดสวีเจ๋ไว้ แล้วยกขึ้นไป

หวางเหมียวอ้วนมาก แรงจึงไม่น้อย เขาแบกสวีเจ๋อยู่ แบกออกไปไกลหลายเมตร

ในปากของหวางเหมียว ก็มีเสียงร้องโหยหวนตามมา สวีเจ๋นี้ เห็นได้ชัดว่าสะกิดต่อมโมโหของหวางเหมียวเข้าแล้ว ทำให้เขาบ้าขึ้นมา

สวีเจ๋อยู่ที่หลังของหวางเหมียว ทุบติดไปหลายหมัด แต่ไม่มีประโยชน์

“แม่เอ๊ย ยังตะลึงอะไร รีบช่วยสิ！”