NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 783

หมาป่าขาวใช้มือกดไปที่หน้าอกของตัวเอง ดูเหมือนจะเจ็บปวดสุดๆ

สักพัก หมาป่าขาวก็ยังไม่ได้ยืนขึ้นมาจากพื้น เหยโก่วในตอนนี้ บ้าคลั่งขึ้นมาทันที อ้าปากแยกเขี้ยวออกมา เข้าไปกัดที่ลุงเฉียน ลุงเฉียนหลบได้ทัน แต่ก็ยังถูกเหยโก่วกัดผิวหนังขาด

“แม่เอ๊ย คุณนี่มันชิงหมาเกิดจริงๆ”

ลุงเฉียนมองเหยโก่ว ด่าไปด้วยความโมโห

“ผมจะฆ่าคุณ”

ที่จริงคู่ต่อสู้ของเหยโก่วคือลุงเฉียน แต่เวลานี้ เขากลับไม่สนใจลุงเฉียน เห็นหมาป่าขาวถูกหลี่ฝางทำร้ายแบบนี้ เหยโก่วก็เหมือนกับคนบ้า

ถึงแม้ปกติเหยโก่วกับหมาป่าขาวจะตีกันทะเลาะกัน แต่ความรู้สึกของทั้งสองคน ที่จริงแล้วกลับก้าวผ่านความเป็นความตายไปด้วยกันแล้ว

เหยโก่วรีบถลาเข้ามา หลี่ฝางไม่กล้าปล่อยไปอย่างง่ายดาย ยังไงพลังของเหยโก่ว หลี่ฝางก็เข้าใจเพียงเล็กน้อย

ส่วนชีซากับโหจื่อ ก็ยิ่งเข้าสู่สภาวะอันร้อนระอุ สู้กันอย่างแยกออกยาก

ชีซายิ่งต่อยไป ยิ่งโหจื่อก็ยิ่งตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดมากขึ้น ส่วนชีซาก็ยิ้มออกมา:“คิดไม่ถึงว่า บนโลกนี้จะมีสมบัติอันล้ำค่าอย่างนี้ เมื่อกี้คุณไร้ประโยชน์อย่างเห็นได้ชัด แต่แป๊บเดียว ขวดยานั้นก็สามารถฟื้นฟูได้ถึงสภาวะสูงสุดของร่างกายมนุษย์ได้ในทันที นี่มันยาวิเศษชัดๆ”

วันนี้ชีซาดีใจมาก เขาได้รู้จักปาฏิหาริย์ทั้งหมดสองสิ่ง เป็นสิ่งที่เขาคิดว่าชีวิตนี้จะไม่ได้เห็น

อย่างแรก ก็คือหลี่ฝางฝึกกำลังภายในได้

สิ่งที่เป็นเรื่องเพ้อฝันอย่างกำลังภายใน เดิมทีชีซาคิดว่า นี่ก็แค่การมีอยู่ของตำนาน ไม่มีใครที่จะฝึกออกมาได้

แต่ว่า การปรากฏตัวของหลี่ฝาง ก็ล้มล้างความคิดนี้ของเขา

เมื่อกี๊ชีซายังไม่เชื่อ แต่ตอนที่เขาเห็นหลี่ฝางจัดการหมาป่าขาวจนกระอักเลือดออกมาอย่างง่ายดาย ชีซาก็เชื่อโดยสิ้นเชิง

ถึงแม้จะเป็นเขาชีซา ก็ไม่อาจใช้พลังหมัด ทำหมาป่าขาวเป็นสภาพนี้ได้

แต่ว่า หลี่ฝางกลับทำได้

อย่างที่สอง ก็คือโหจื่อดื่มยาไปขวดหนึ่ง แล้วทันใดนั้นก็กลายเป็นปรมาจารย์ ทำให้ชีซามีความสุขมาก ของล้ำค่าสองสิ่งนี้ ไม่ว่าจะได้อันไหนมา ชีซาก็รู้สึกว่าตัวเองจะสามารถอยู่ยงคงกระพันได้

ยังไง ชีซาก็เป็นคนในสามคนพี่น้อง อายุน้อยที่สุด แต่ทักษะนั้นสูงที่สุด

ชีซาค่อยๆโชว์พลังที่แท้จริงของตัวเอง ในฐานะหนึ่งในเจ้าสำนักขององค์กรนักฆ่าอันดับต้นๆของประเทศ ความแข็งแกร่งของชีซา ที่จริงแล้วอยู่ห่างไกลโหจื่อ

หลังจากชีซาโชว์ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของตัวเอง ไม่ว่าโหจื่อจะพยายามแค่ไหน ก็ตามไม่ทัน

กระทั่งว่า สุดท้ายโหจื่อก็ถูกบีบจนหมดหนทาง อยากจะใช้ปืน

ถ้าใช้ปืน ชีซานี้ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโหจื่อเลย

แค่โหจื่อใช้ปืนแอบโจมตี ถึงแม้จะเป็นส้าวส้วยก็มีความเป็นไปได้ที่จะถูกฆ่า

แต่จากจุดนี้ ถ้าโหจื่อใช้ปืน งั้นมือปืนของฝ่ายตรงข้าม ก็ยิงปืนเป็น นอกจากมือปืนพวกนี้แล้ว ก็ยังมีพลซุ่มยิงที่อยู่บนเขา ถ้าพวกเขายิงปืนพร้อมกัน งั้น ไม่ว่าจะเป็นหลี่ฝางหรือว่าลุงเฉียน ใครจะมีชีวิตรอดล่ะ？

ถึงหลี่ฝางจะฝึกกำลังภายในได้ แล้วยังไงล่ะ สุดท้ายก็ยังเป็นมนุษย์

แค่เป็นมนุษย์ จะไปชนะลูกกระสุนได้ยังไงล่ะ？

“ผมจะสู้กับคุณ”

เหยโก่วไม่หยุดอ้าปากแยกเขี้ยวใส่ เข้ามากัดที่หลี่ฝาง บางทีนี่อาจจะเป็นเทคนิคพิเศษของเขา แค่ถูกเขากัด เนื้อจะต้องหลุดแน่

แต่ว่า หลังจากที่ลุงเฉียนเข้ามาช่วยหลี่ฝาง เหยโก่วถูกโจมตีทั้งด้านหน้าและด้านหลัง แล้วจะรับมือได้อย่างไร

ถึงแม้ความเร็วเหยโก่วจะไว ลงมือได้โหด แต่หลังจากที่ถูกโจมตีด้านหน้าและหลัง ก็ตื่นตระหนกขึ้นมาทันที

ลุงเฉียนปล่อยหมัดไปที่ตัวเหยโก่วแรงๆหลายหมัด จนเกือบจะทำให้เหยโก่วกระอักเลือด

และตอนที่หลี่ฝางถือโอกาสที่ลุงเฉียนโจมตีเหยโก่ว ก็แอบโจมตีไปด้วย เวลานี้ หมาป่าขาวที่เดิมทีถูกหลี่ฝางโจมตีจนยืนขึ้นมาไม่ได้ แต่ ตอนที่เขาเห็นเหยโก่วถูกรังแก เขาก็กระโดดขึ้นมาอย่างทันที ใช้กำลังสุดท้าย คว้าไปที่คอของลุงเฉียน รัดเขาไว้

“เหยโก่ว！”

หมาป่าขาวตะโกนไปทางเหยโก่ว

นี่คือหนึ่งในเทคนิคพิเศษของหมาป่าขาว นอกจากเขาจะปาลูกดอกได้แล้ว ก็ยังมีความสามารถพิเศษอีกอย่าง ก็คือล็อกคนไว้ ให้เขาอาจขยับได้

แน่นอนว่า ปรมาจารย์อย่างชีซา เขาล็อกไว้ไม่อยู่ แต่คนอย่างลุงเฉียนนี้ หมาป่าขาวสามารถทำได้

แค่เวลาเพียงชั่วขณะ เหยโก่วก็กระโดดเข้าไป กัดไปที่ผิวหนังที่ตัวลุงเฉียนส่วนหนึ่งโดยตรง