NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 822

“ไป? เธอจะไปไหนกัน?”

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของคุณชายหยางจู่ๆ ก็มีรอยยิ้มแห่งชัยชนะปรากฏขึ้น เขาย่อตัวลง แล้วลูบใบหน้าของลู่หลุ่ยเบาๆ

“ใบหน้าของเธอยิ่งดูยิ่งสวยจริงๆ นะ”

“นาย……นายมันสารเลว……” ลู่หลุ่ยแม้แต่แรงจะพูดก็ยังไม่มี ลมหายใจอ่อนแรงลง แต่ว่าจิตใต้สำนึกของเธอยังคงมีสติอย่างชัดเจนมากๆ

นี่คือยาแบบพิเศษที่คุณชายหยางได้มาจากต่างประเทศ เพื่อที่จะใช้ในวันนี้ เขาไม่เพียงต้องได้ตัวลู่หลุ่ย แถมยังต้องให้ลู่หลุ่ยรู้ทุกขั้นตอนอย่างชัดเจน

“มาเถอะ ที่นี่จะไม่มีคนมารบกวนเรา”

คุณชายหยางพูดพลางอุ้มลู่หลุ่ยขึ้นมา แล้ววางลงบนโต๊ะกลม

เรือลำนี้ถูกเขาเช่าเหมาลำไว้ เขาเตรียมไว้ตั้งนานแล้ว จะต้องไม่มีคนมารบกวนพวกเขาแน่ๆ

ตอนนี้ร่างของลู่หลุ่ยถูกปกคลุมด้วยเดรสยาวสีน้ำเงินสวย รัดหุ่นเพรียว

ถึงแม้ว่าเขาจะผ่านผู้หญิงมาแล้วหลายคน แต่ในบรรดาผู้หญิงมากมายที่เขาได้พบ ลู่หลุ่ยทำให้เขาใจเต้นได้ไม่หยุด

ถ้าหากสามารถใช้วิธีแบบปกติได้ก็จะดีที่สุด แต่ว่าตอนนี้ใช้วิธีการปกติมันไม่ได้มา และเขาก็จะไม่ยอมปล่อยลู่หลุ่ยไป

ขณะที่เขาเพิ่งจะปลดกระดุมคอเม็ดแรกออก เสียงปังที่ประตูถูกอะไรบางอย่างกระแทกจนเปิดออก ประตูบานใหญ่ถูกกระแทกจนแตกละเอียด เศษซากกระเด็นไปทั่วอย่างนับไม่ถ้วน

คุณชายหยางหันกลับไปมองอย่างหวาดกลัว ก็พบว่าหลี่ฝางที่ทำสีหน้าอาฆาตอย่างเย็นชาและเดินเข้ามาอย่างดุดัน ด้านหลังมีเหมิงเหมิงตามมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล

เขาสะดุ้งโหยง แล้วรีบวิ่งมายังข้างกายลู่หลุ่ย คว้าแขนเธอไว้แล้วรีบพูดขึ้น： “ลู่หลุ่ย ลู่หลุ่ย เธอเป็นอะไรไป เพิ่งดื่มไปอึกเดียวก็เป็นแบบนี้ เธอแพ้แอลกอฮอล์งั้นเหรอ?”

“เชี่ยแม่มึง ยังจะตอแหลอีก！”

หลี่ฝางด่าขึ้นเสียงดัง แล้วพุ่งเข้ามา และกระโดดถีบไปที่ร่างคุณชายหยางหนึ่งที

ถึงแม้คุณชายหยางจะเคยฝึกการต่อสู้ แต่ว่าหลี่ฝางลงมือแน่นอนว่าเขาหลบไม่ได้ จึงถูกถีบจนล้มลงไปกับพื้น

ต่อมาหลี่ฝางก็พุ่งเข้ามา พลางบิดแขนของคุณชายหยางล็อกเอาไว้

“โอ๊ย！”

คุณชายหยางร้องโอ๊ย ร่างกายก็บิดไปตามข้อมือโดยอัตโนมัติ สีหน้าซีดเผือด ทันใดนั้นเหงื่อก็แตกพลั่ก

“นายรนหาที่ตายเอง！” หลี่ฝางชูหมัดขึ้น แล้วชกเข้าไปที่หน้าของคุณชายหยางอย่างแรง ที่มาพร้อมกับเสียงโอดครวญ คุณชายหยางก็บ้วนฟันที่หลุดออกมาจากปาก และก็บ้วนเลือดออกมาอีกกองใหญ่ เขาล้มลงบนพื้นไม่กระดิกทำแกล้งตาย

“ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาว่างมาสนใจแก อีกแป๊บแกเจอดีแน่”

หลี่ฝางชกเข้าไปอีกหมัด ทำเอาคุณชายหยางที่แกล้งตายสลบไป เขาอุ้มลู่หลุ่ยขึ้นมาและเดินออกไปด้านนอก พร้อมพูด： “เหมิงเหมิง รีบหาห้องให้ฉัน เร็ว！”

“โอเค ได้！”

เหมิงเหมิงรีบคว้าตัวผู้จัดการห้องพัก ให้เขาหาหลี่ฝางไปหาห้อง จากเรื่องบนดาดฟ้าเรือเมื่อครู่ แน่นอนว่าผู้จัดการห้องพักไม่กล้าที่จะไม่เชื่อฟัง จึงพาหลี่ฝางไปหาห้องใหม่ด้วยตัวที่สั่นเทา

ในตอนนี้ยาที่อยู่ในร่างกายของลู่หลุ่ยก็เริ่มออกฤทธิ์ ร่างกายเริ่มบิดไปบิดมาอย่างควบคุมไม่ได้

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร อีกแป๊บก็ดีขึ้นแล้ว”