NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 840

เซี่ยจือชิว　

“อ้ะ！เจ็บมาก！”

ภายในรถที่เสียรูปไปแล้ว หลี่ฝางกุมศีรษะตัวเอง เวลาล่วงเลยไปนานเขาจึงได้สติ

ความรุนแรงตอนรถเกิดอุบัติเหตุ แม้ดูจากสมรรถภาพทางกายของเขา แต่ก็ไม่อาจมองข้าม

ส่วนเซี่ยจือชิวที่อยู่ด้านข้าง เนื่องจากได้รับการเตือนก่อนจากเขาจึงป้องกันได้ทัน ไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอะไร

ทว่าคนขับที่ตกใจมากด้านหน้า เพราะเขาลนลานจึงทำให้ศีรษะตรงไปกระแทกกับพวงมาลัย หลี่ฝางยืดคอไปมองทางเบาะด้านหน้าเห็นเขาเลือดค่อยๆไหลออกมา

“ลงมา！”

ความรู้สึกเย็นยะเยือกนั่นอีกแล้ว หลี่ฝางที่กำลังจะขยับตัวก็แข็งทื่อ ค่อยๆหันมองออกไปนอกหน้าแตกที่แตกละเอียด เห็นชายผิวขาวรูปร่างกำยำคนหนึ่ง กำลังมองตนด้วยสายตาระแวดระวัง

อีกด้านหนึ่ง นอกหน้าต่างรถฝั่งเซี่ยจือชิว มีปลายกระบอกปืนเล็งอยู่บนหน้าผากเขาเช่นกัน

“พวกแกเป็นใคร？”

หลี่ฝางค่อยๆลงจากรถตามคำสั่งของคนขาว พลางถามขึ้น

ถ้าอีกฝ่ายมีปืนแค่1-2กระบอก สำหรับหลี่ฝางแล้วไม่ได้ขู่อะไรได้มากนัก แค่ความเร็วของอาวุธเขา ก็ทำให้เขามั่นใจกับการคาดเดาล่วงหน้าก่อนที่อีกฝ่ายจะลั่นไก

แต่การขนาบข้างรถเมื่อครู่นั้น เห็นได้ชัดว่ามีรถSUV4คัน ก็เท่ากับว่าอีกฝ่ายอย่างน้อยมี4คน

หลังจากหลี่ฝางลงจากรถ กลับพบว่าสถานการณ์ไม่ได้ดีอย่างที่ตนคิดไว้ เพราะจำนวนคนนั้นมากกว่าที่ตนคิดไว้เป็นเท่าตัว

ทั้งหมดมีชายผิวขาวถือปืน8คน ยืนประกบรอบด้านของรถ ทุกคนล้วนมองตนด้วยสายตาระแวดระวัง

หลี่ฝางยังสังเกตเห็นอีกว่าปืนในมือของแต่ละคนนั้นดึงประกันออกแล้ว มันดูเหมือนว่าทันทีที่หลี่ฝางขยับแม้แต่นิดเดียว ก็จะเหนี่ยวไกปืนในมือพร้อมกันทันที

“สิ่งที่ไม่ควรถามก็อย่าถามมาก”

ชายผิวขาวที่อยู่หน้าสุดพูดตักเตือนหลี่ฝาง ด้วยภาษาจีนกลางสำเนียงแปลกๆ

“ฮ่าๆ！ลูกพี่ทั้งหลาย จะเอาทรัพย์สินหรือเงินทองล่ะ！พวกคุณอยากได้อะไรก็บอกมาเลย ผมไม่ปฏิเสธแน่นอน”

หลี่ฝางหัวเราะออกมา เรียนรู้มาจากคนขับรถก่อนหน้านี้

“เอาตัวเป้าหมายไป”

ชายผิวขาวที่เป็นผู้นำยังคงออกคำสั่งเป็นภาษาจีนกลาง จากนั้นก็มีคน2คนเดินมาเอาตัวเซี่ยจือชิว

“พวกคุณไม่ได้มาจับผมเหรอ？”

สถานการณ์นี้ ทำเอาหลี่ฝางที่ประสบอันตรายมาทุกรูปจนชินแล้วถึงกับอึ้งไปเลย ขณะเดียวกันก็คิดหาวิธีแก้ไขทางตันนี้ยังไงดี

ดูแล้วอีกฝ่ายยังมี8คนเหมือนเดิม และคิดไม่ถึงว่าคนที่มาจัดการเซี่ยจือชิวนั้นไม่ใช่จากสี่ตระกูลใหญ่ งั้นก็คงไม่ใช่จากสำนักหยิ่งซา แต่ปัญหาคือคนตรงหน้าหลี่ฝางคือศัตรูที่ไม่รู้จักเลยแม้แต่น้อย ไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายมีแผนอะไร

“ไป มือจับศีรษะแล้วนั่งยองลงกับพื้น”

เมื่อเผชิญกับความสงสัยของหลี่ฝาง อีกฝ่ายก็ยกปืนขึ้น ให้หลี่ฝางเชื่อฟังที่พวกเขาพูด

และในขณะที่ปลายกระบอกปืนของอีกฝ่ายยกขึ้น จิตใจที่ผ่อนคลายของหลี่ฝาง ก็ตื่นตระหนกขึ้นมาทันที แทงเขาไปที่หน้าท้องของฝ่ายตรงข้ามจังๆ

“ปัก！”