NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 841

“พวกแกเป็นใครกันแน่？ต้องการอะไร？”

หลี่ฝางเริ่มร้อนใจแล้ว

“กลับไปรอข่าวเถอะ！ไม่ต้องห่วง พวกเราไม่ฆ่าเขาหรอก”

เห็นพวกเขาไปถึงประตูรถแล้ว เมื่อเห็นประตูสู้ความรอดอยู่ตรงหน้า ความระแวดระวังของชายผิวขาวทั้งสองก้ลดลงไม่น้อย พูดอย่างยิ้มเยาะ

พวกเขาในตอนนี้ ห่างจากหลี่ฝางพวกเขาประมาณ30เมตร ขอเพียงเขาขึ้นรถแล้วออกรถทันที คนเหล่านี้จะไม่เป็นภัยคุกคามอีกต่อไป

หลี่ฝางที่ยังคงอยู่ด้านขวา มองทุกอย่างด้วยสายตาเยือกเย็น อาศัยจังหวะที่อีกฝ่ายไม่ค่อยระวังและไม่ทันสังเกต หลี่ฝางเลื่อนลูกบอลเหล็กสองลูกออกจากแขนเสื้ออย่างเงียบๆ วินาทีที่อีกฝ่ายหันไปขึ้นรถ กำลังภายในทั้งสองตรงไปยังลูกบอลเหล็กพร้อมกัน และพุ่งไปที่คอของทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว

“ฟึบ！”

ลูกบอลเหล็กโดนลำคอชายผิวขาวทั้งสอง จนเกิดเสียงเบาๆสองที ในสายตาชายผิวขาวทั้งสองยังมีความดีที่จะได้ไนหนี แต่ไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมบริเวณลำคอของพวกเขา จู่ๆก็มีรูเลือดขึ้นมาสองรู

พวกเขาไม่รู้แม้กระทั่งว่าหลี่ฝางปาลูกบอลเหล็กสองลูกนั้นมันมาตั้งแต่เมื่อไหร่

ร่างที่อ่อนปวกเปียกทั้งสองค่อยๆร่วงลงไปกับพื้น ส่วนเซี่ยจือชิวที่อยู่ในเหตุการณ์น่ากลัวนี้ ยืนมองชายผิวขาวทั้งสองด้านล่างตนด้วยความตกตะลึง พลางมองสำรวจบาดแผลของพวกเขา

“คุณทำได้ยังไง？”

จากนั้นเขาก็เห็นที่ลำคอของทั้งสองเป็นรู จากลูกบอลเหล็กสองอันนั้น

“บินเก็บดอกไม้？”เซี่ยจือชิวตกใจมาก แค่ปาลูกเหล็กสองลูกก็กลายเป็นอาวุธลับทำร้ายคนได้ ความอันตรายไม่แพ้ไปกว่ามีดเลยสำหรับเขา การกระทำอย่างนี้เป็นเรื่องมหัศจรรย์มากๆ

ตอนนี้เซี่ยจือชิวลืมแม้กระทั่งเรื่องที่โดนคนเอาปืนจ่อหน้าผากไว้เมื่อครู่

“ถ้าบินเก็บดอกไม้เป็นเรื่องจริง งั้น18ฝ่ามือพิชิตมังกร ที่ผมอ่านในนิยายศิลปะการต่อสู้ก็เป็นเรื่องจริงด้วย？หลี่ฝาง คุณเสกมังกรด้วยมือเดียวได้ด้วยใช่ไหม？”

“แล้วก็ดรรชนีกระบี่หกชีพจร หลี่ฝาง คุณยังสามารถยิงเลเซอร์จากนิ้วได้ด้วยหรือเปล่า？หรือว่ามีวิชาทำให้จากแก่กลายเป็นอ่อนเยาว์？”

จู่ๆหลี่ฝางก็รู้สึกว่าหมอนี่ประหลาดมาก เพิ่งผ่านวิกฤตมาเมื่อครู่ คิดไม่ถึงว่าตอนนี้จะมาเปรียบเทียบเรื่องในนิยาย กับหลี่ฝางได้เป็นตอนๆ

“คุณอ่านนิยายมากไปแล้วล่ะ”

หลี่ฝางผลักเซี่ยจือชิวที่แทบจะสิงเขาอยู่แล้วออก แล้วเดินไปหาคนแรกที่โดนเขาอัดจนกระเด็นไปไกลที่สุด

เขาอยากให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายตายแล้วหรือแกล้งตาย แต่เมื่อเขาเดินไปถึงจุดที่เขาคาดเดาไว้ กลับพบว่าบนพื้นไม่มีใครสักคน มีแต่รอยกองเลือด ราวกับกำลังบอกถึงคนที่เคยอยู่ตรงนี้

“มีอะไรเหรอ？หลี่ฝาง”

เซี่ยจือชิวเดินตามไปดุ๊กดิ๊กๆ พูดอย่างสนิทสนมสุดๆ หลี่ฝางพบว่าตอนนี้เซี่ยจือชิวไม่ได้ตื่นตระหนกเหมือนเมื่อครู่แล้ว ดูผ่อนคลายมากๆ