"หึๆ"
เก็บเงินก้อนนั้นกลับ หลี่ฝางหันไปหัวเราะเย้ยหยันเบ็ค
"พูดทุกอย่างที่นายรู้ให้ฉันฟัง" สำหรับสีหน้าเคียดแค้นของเบ็ค หลี่ฝางไม่สนใจ
"นายมันเหี้ยมมาก" เบ็คเค้นคำพูดออกมาสี่พยางค์ สุดท้ายพูดด้วยความจนปัญญา:“ช่วงหลังมานี้กองทหารรับจ้างซีโส่ปรากฏตัว พวกเขามาจากประเทศจีน น่าจะเป็นคนที่พวกนายต้องการหา"
จากนั้น เบ็คได้เล่าสถานการณ์ของกองทหารรับจ้างให้หลี่ฝางฟังอย่างละเอียด
ความเป็นจริงกองทหารรับจ้างนี้มีชื่อเสียงมาก เพราะขอแค่เพียงพวกเขารับเงิน พวกเขาก็จะทำทุกอย่าง ไม่มีหลักคุณธรรมและหลักการแม้แต่น้อย แม้กระทั่งคนในสายอาชีพเดียวกัน เวลาพูดถึงพวกเขาก็ล้วนทำสีหน้ารังเกียจ
"นายคงไม่หลอกฉันหรอกใช่ไหม" หลี่ฝางจับจ้องไปที่เบ็คแล้วพูด
"ถุย!นายลองออกไปสืบดูนะ ฉันเบ็คคือคนที่ไม่โกหกแม้กระทั่งคนแก่และเด็ก!” ถูกพูดเสียดสีจรรยาบรรณในสายอาชีพของตนเอง เบ็คถึงกับนั่งไม่นิ่ง "ฉันไม่มีวันขายข่าวปลอม!”
"เยี่ยมมาก" ในที่สุดใบหน้าของหลี่ฝางก็มีรอยยิ้ม เขาหยิบเงินสามหมื่นหยวนออกมาอีกครั้งแล้ววางไว้ตรงหน้าเบ็ค บอกให้จี้หมิงกลับ
เบ็คมองโต๊ะตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาของตน นิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง
เขายอมรับว่าตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่เข้าใจคนหนุ่มคนนี้เลย
……
ในเวลานี้ คนในโรงแรมกำลังพูดถึงหลี่ฝางที่ออกไปข้างนอก
ต้วนหงกวงพูดพึมพำด้วยสีหน้าเศร้าหมอง:“พวกนายว่าหัวหน้าของเราออกไปทำอะไรกันแน่ ทำไมยังไม่กลับมา พวกเราอยู่ที่นี่ก็น่าเบื่อเกินไปแล้ว ทำอะไรก็ไม่ได้สักอย่าง หรือว่าทำได้แค่นอนอย่างเดียว?"
"นายพอเหอะ ถ้าหัวหน้าได้ยินสิ่งที่นายพูดนายซวยแน่ๆ!” หนึ่งในสมาชิกพูดหยอกล้อ "ไม่แน่ว่าถึงเวลาอาจจะสั่งให้นายไปเฝ้าเวรตอนกลางคืน นายจะได้รู้ว่าการนอนหลับมันสบายแค่ไหน"
"ถุย!ฉันนะเหรอกลัวเฝ้าเวรตอนกลางคืน? ฉันจะบอกอะไรให้พวกนายฟัง หัวหน้าต้องออกไปเที่ยวเตร่แน่ เฮ้อ น่าอิจฉาจริงๆ ไม่ถูกสิ จี้หมิงก็ไปด้วยไม่ใช่เหรอ หรือว่า......"
ต้วนหงกวงพูดเสียงพึมพำ เสียงของเขาดังขึ้นเรื่อยๆ ประจวบเหมาะเวลานี้หลี่ฝางที่เดินเข้ามาในโรงแรมก็ได้ยินอย่างชัดเจน
นี่เป็นเพราะหลี่ฝางหูดี คนอื่นไม่มีวันได้ยิน
ใบหน้าของหลี่ฝางฉายรอยยิ้มเหี้ยมโหด
"หลี่ พี่หลี่......."
จี้หมิงที่อยู่ข้างๆเห็นภาพนี้ หัวใจเย็นวาบไปครึ่งหนึ่ง ถ้าไม่ใช่เพราะปกติมีการฝึกซ้อม ตอนนี้เขาคงหนีไปแล้ว
"บอกให้พวกนายฟัง ต้องใช่แน่ๆ......"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง