NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 954

และในเวลานี้เอง จู่ ๆ ก็ได้ยินเพียงเสียงอู้อี้ดังมาหนึ่งครั้ง เฉียงจื่อก็ได้ถูกหวางเฉินหาจุดอ่อนพบ หนึ่งหมัดชกเข้าที่หน้าอก ใบหน้าขาวซีดก้าวถอยหลังติดต่อกันไปหลายก้าว

และหวางเฉินที่ได้โอกาสก็ไม่ยอมปล่อยไปง่าย ๆ พลันเตะเท้าข้างหนึ่งออกไป และเตะจนเฉียงจื่อลงไปกองบนพื้น เขาดิ้นรนอยู่ครึ่งค่อนวันก็ไม่อาจลุกขึ้นมาได้

“ฮ่า ๆ ๆ พวกแกแพ้แล้ว เป็นยังไง เฮียจาง ยอมแพ้ไหม?” เมื่อจ้าวหู่เห็นสถานการณ์เช่นนี้ เขาก็มองสบตาพลางหัวเราะเสียงดังอย่างยโสโอหังพร้อมเดินออกมา

“เฮียจาง ฉันให้โอกาสเฮียอีกครั้ง ขอเพียงเฮียยอมจ่ายเงินหนึ่งล้านให้กับคุณหวาง จากนั้นก็มอบอาณาเขตของตัวเองออกมา ฉันก็จะไว้ชีวิตของเฮีย เป็นยังไง”

“จ้าวหู่ แกฝันไปเถอะ!” เฮียจางตวาดเสียงดัง

“ฮ่า ๆ ดูเหมือนว่าเฮียจางจะไม่ต้องการโอกาสนี้แล้วสินะ?” จ้าวหู่กล่าวเยาะเย้ย: “ฉันแนะนำเฮียให้นึกถึงชีวิตของลูกน้องของตัวเองบ้างนะ”

“ลูกพี่ พวกเราลงมือพร้อมกัน ต่อให้เขาร้ายกาจแค่ไหน ก็มีเพียงคนเดียว จะรับมือพร้อมกันได้กี่คนกันเชียว?”

ลูกน้องของเฮียจางคนหนึ่งร้องตะโกนออกมา พร้อมกับพาคนที่เหลือบุกเข้าไปหาหวางเฉิน

และวินาทีต่อมา หวางเฉินหนึ่งหมัดหนึ่งคน ต่อยจนทุกคนถอยหลังกลับมา เรียบง่ายหนักแน่น

ในตอนนี้ เฮียจางก็ได้รับรู้ถึงความแตกต่างระหว่างสองฝ่ายโดยสิ้นเชิง ภายในใจมืดมัว และกำลังจะรับปากข้อเรียกร้องของจ้าวหู่ไป

แต่ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ ก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

“เฮียจาง จ่ายสองล้าน ฉันช่วยเฮียจัดการพวกเขาเป็นยังไง?”

ทุกคนต่างมองไปยังตรงนั้น เห็นเพียงหลี่ฝางกำลังเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างช้า ๆ

“แกเป็นใคร ถ้าไม่อยากตายก็รีบใส่หัวไปไกล ๆ ซะ!” ลูกน้องคนหนึ่งกระโดดออกมา ใช้นิ้วชี้จมูกหลี่ฝางพลางด่าว่า

วินาทีต่อมา จู่ ๆ ลูกน้องคนนั้นก็ได้ลอยกระเด็นออกไป และลงไปนอนสลบอยู่บนพื้น

ส่วนคนที่อยู่รอบ ๆ นั้นไม่เห็นด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น

ในเวลานี้ ในที่สุดทุกคนก็ได้เห็นรูปร่างหน้าตาของหลี่ฝางอย่างชัดเจน และเฉียงจื่อเองในที่สุดก็ได้คลานลุกขึ้นมาจากพื้น เมื่อเห็นหลี่ฝาง เขาก็ตะโกนออกมาพลางเบิกตากลมโตอย่างไม่อยากจะเชื่อ: “คุณชายหลี่!”

“นายรู้จักเขาเหรอ?” เฮียจางเอ่ยถามขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

“เขา เขาคือ......”

“ฉันเป็นแค่คนที่สนใจในศิลปะการต่อสู้คนหนึ่งเท่านั้นเอง” หลี่ฝางไม่ได้ให้เฉียงจื่อกล่าวจนจบ เขาเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม

เขายังอยากจะเล่นสนุกอีกสักหน่อย ให้เฉียงจื่อบอกสถานะของเขาออกมา แล้วเขาจะเล่นสนุกได้ยังไง?

คนที่รักในศิลปะการต่อสู้?

เหล่าผู้คนที่ชื่นชอบในศิลปะการต่อสู้พวกนั้นมีความสามารถแบบนี้เหรอ?

เฮียจางกล่าวขึ้นมาอย่างลังเล: “คุณชายท่านนี้ ฝีมือของอีกฝ่ายนั้นแข็งแกร่งมาก ดังนั้น......”

“ไม่ต้องพูดอะไรมาก” หลี่ฝางเอ่ยขึ้นมาด้วยความรำคาญเล็กน้อย: “ยอมจ่ายหรือเปล่า เฮียบอกมาเลยดีกว่า”

เฮียจางยังคงลังเลอยู่ แต่เฉียงจื่อที่อยู่ด้านข้างก็ได้รีบเอ่ยขึ้นมา: “รีบตกลงเร็ว คุณหลี่ยอมลงมือ เฮียยังจะลังเลอะไรอีก”