ตอนที่กลับมาที่โรงแรมอีกครั้ง เวลาก็ดึกมากแล้ว
ฉินวี่เฟยในตอนนี้ ในใจกำลังมีสภาวะกระวนกระวายอยู่ ไม่ได้หยุดลงเลย
ผ่านไปนานมากแล้ว หลี่ฝางกลับยังไม่ปรากฏตัว ในที่สุดก็ทำให้ฉินวี่เฟยทนความรู้สึกหดหู่นี้ไม่ไหว เตรียมจะไปดูหลี่ฝางให้ได้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
ตอนนี้เอง ประตูห้องจู่ๆก็ถูกเปิดออก
“หลี่ หลี่ฝาง!”มองชายหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าประตู ฉินวี่เฟยจึงหลั่งน้ำตาอย่างตะลึง
“ร้องไห้อะไรกันล่ะ”หลี่ฝางหัวเราะฮ่าฮ่า เดินเข้าห้องพร้อมกับปิดประตูห้อง จากนั้นก็อ้าแขนออกไปทางฉินวี่เฟย
ตอนนี้ ฉินวี่เฟยก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ถลาเข้าสู้อ้อมแขนของหลี่ฝาง
ร่างกายหญิงสาวเข้ามาในอ้อมแขน ทำให้ในใจหลี่ฝาง เร่าร้อนขึ้นมา
“คุณ คุณจะทำอะไร”ทันใดนั้นก็รู้สึกถึงมือของหลี่ฝางที่ไม่อยู่สุข ฉินวี่เฟยจึงถามอย่างอดไม่ได้
“คุณคิดว่าไงล่ะ?”หลี่ฝางหัวเราะเหอะเหอะโอบเอวฉินวี่เฟยขึ้นมากอด
และค่ำคืนนี้ก็ผ่านไปโดยไม่มีอะไรต้องพูดอีก
……
ตระกูลหวางในตอนนี้ กลับมีบรรยากาศตึงเครียด
นายท่านหวางผู้มีอำนาจของตระกูลหวาง กำลังยืนอยู่กลางห้องโถงของตระกูลหวาง เงียบๆไม่พูดอะไร
และด้านล่างก็คือสมาชิกรุ่นน้องตระกูลหวางแต่ละคนๆ อยู่ตรงหน้านายท่านหวาง แต่ละคนไม่ค่อยกล้าพูด ได้แต่ยืนกับนายท่านหวางตรงนั้น
พ่อแม่ของหวางซีหมิงก็อยู่ในนั้นด้วย ถึงแม้ใบหน้ามีแต่ความโมโห แต่ยังคงไม่เปิดปากพูด
“พวกคุณรู้กันแล้วสินะว่าเกิดอะไรขึ้น?”ในที่สุด นายท่านหวางจึงค่อยๆพูด เสียงที่นิ่งสงบ ทำลายความอึดอัดในนี้
ทุกคนในที่นี้ต่างรู้ว่านายท่านหวางหมายถึงอะไร รีบตอบไปอย่างเป็นเสียงเดียวกัน ไม่กล้าพูดอะไรมาก
อย่างไรก็ตามไม่ใช่ว่าทุกคนจะทนไหว อย่างเช่นแม่ของหวางซีหมิงก็พูดออกมาอย่างทนไม่ไหวว่า:“แค้นของลูกชายฉันต้องปล่อยไปแบบนี้เหรอไง?หลี่ฝางนั่นเป็นทายาทคนรวยมหาศาลก็ช่างสิ และถึงแม้ฝีมือจะแข็งแกร่งกว่า แล้วยังไงล่ะ ทำไมท่านถึงห้ามให้พวกเราไปแก้แค้นอีก?”
“หุบปาก!”พ่อของหวางซีหมิงเห็นภรรยาตัวเองพูดไม่หยุด จึงรีบดุด่าไป เพราะกลัวจะทำให้พ่อของตัวเองโกรธ
นายท่านหวางมองพ่อแม่หวางซีหมิงนิ่งๆ พูดเสียงราบเรียบ:“เพราะว่าคำสั่งของผู้อาวุโส”
ประโยคนี้ เหมือนกับระเบิดขนาดใหญ่ ระเบิดออกท่ามกลางฝูงชน
“ผู้……ผู้อาวุโส?”พ่อหวางซีหมิงพูดอย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่
เรื่องอะไรล่ะ หลี่ฝางแค่คนธรรมดาๆ เรื่องอะไรที่ผู้อาวุโสต้องออกหน้าแทนเขาล่ะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง