อ้อนรัก นิยาย บท 8

เมื่อกลับมาถึงบ้าน หลินเอินเอินก็เดินตรงเข้าห้องน้ำและอาบน้ำทันที เธอออกมาอีกครั้งด้วยความสดชื่น

ถึงแม้ว่าเธอจะอยู่คนเดียวทั้งเมื่อก่อนและตอนนี้ก็ตาม แต่ตอนนี้กลับผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก เมื่อก่อนสมองมันชอบคิดถึงแต่ผู้ชายคนนั้น แต่ตอนนี้ เธอสามารถพัฒนากิจการของตัวเองได้แล้ว เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกหดหู่ใจ ทำไมเมื่อก่อนเธอถึงต้องสูญเสียพลังงานทั้งหมดไปกับผู้ชายเลวๆ คนนั้นด้วย?

ค่ำคืนค่อยๆ มืดลง ถึงแม้ว่าหลินเอินเอินจะเป็นคนหลับยาก แต่กลับนอนหลับสบายมาก แต่อีกฝั่งหนึ่งนั้น…

กลับมีคนกระสับกระส่ายจนนอนไม่หลับ

หลังจากเป๋ามู่หานกลับมาจากคฤหาสน์ตระกูลเป๋าก็ตรงไปที่บริษัททันที เขาทำงานอยู่พักหนึ่งก็เข้าไปพักผ่อน แต่กลับคิดไม่ถึงว่า…ทันทีที่เขาล้มตัวลงนอน สมองของเขาก็เต็มไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้มที่ดูดื้อรั้นนั่นของหลินเอินเอิน

ทันใดนั้นดวงตาของดุดันเป๋ามู่หานก็เบิกโพลงขึ้น ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา!

เขาลุกขึ้นและบอกให้ผู้ช่วยของเขาเรียกคนมาประชุมวิดีโอคอลจัดการงานข้ามคืนทันที!

คืนนั้นเขาไม่ได้นอนเลยทั้งคืน ใบหน้าไม่สบอารมณ์ไม่ชวนมอง

เมื่อทุกคนเห็นสีหน้าที่เหมือนกับจะกินคนของชายหนุ่มในจอวิดีโอคอลก็พากันเงียบกริบ แม้แต่จะหาวก็ยังไม่กล้า

ใครกันนะที่ไปยั่วโมโหท่านประธานเป๋า?

……

วันรุ่งขึ้น

ขณะที่หลินเอินเอินกำลังอ่านเอกสารข้อมูลอยู่ที่บ้านก็ได้รับสายเรียกเข้าจากซูเหมี่ยว

“ไอริสน้อย ฟู่จิ่งเหนียนอยากเจอเธอ เธอ…โอเคไหม?”

หลินเอินเอินหยุดคิดเล็กน้อย เธอคงไม่ยอมเจอคนอื่นไปตลอดไม่ได้ เธอจึงตอบตกลง จากนั้นครึ่งชั่วโมงต่อมาซูเหมี่ยวก็มารับเธอ

จนถึงตอนนี้ซูเหมี่ยวก็ยังมีความกังวลอยู่ “ไหนว่ามาซิ เธอเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหม?”

หลินเอินเอินนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ที่นั่งข้างคนขับ “พร้อมนานแล้วล่ะ”

“เธอ…จะทำให้ฟู่จิ่งเหนียนเชื่อเธอได้จริงๆ เหรอ? ครั้งก่อนหลังจากที่เธอเข้าร่วมกับฝ่ายกฎหมายของบริษัทพวกเขา พวกเขายังไม่สงสัยในสถานะของคุณเหรอ? เขายังไม่รู้สถานะของคุณอีกเหรอ?”

หลินเอินเอินตบไหล่เธอเบาๆ “พี่ไม่ต้องกลัว อีกเดี๋ยวเขาก็รู้แล้ว”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน