@หลายวันต่อมา
"ตั้งแต่คืนดีกับพี่รามิลเนี่ยไม่มีเวลาให้เพื่อนเลยนะคะ" พาฝันเอ่ยกระแนะกระแหนเพื่อนรักด้วยความหมั่นไส้ขณะที่เดินออกมาจากตึกเรียนพร้อมกัน คนโดนกระแนะกระแหนยักไหล่อย่างไม่สะทกสะท้าน พร้อมกับตอบกลับข้อความบนหน้าจอมือถือของว่าที่คู่หมั้นหนุ่มไปด้วย
"พี่รามบอกว่าวันนี้ไม่มีประชุม ให้ฉันแวะไปหาที่บริษัทหน่อย"
"ปกติผู้ชายต้องเป็นฝ่ายมารับไม่ใช่เหรอ"
"พี่รามเขามีงานต้องทำ ฉันไปหาเองสะดวกกว่า ว่าแต่แกเถอะจีบพี่ชารีฟติดรึยัง"
"ไม่บอกหรอก" พาฝันยิ้มกริ่ม แล้วรีบเดินออกไปที่หน้าคณะฯ อย่างอารมณ์ดี โดยมีนับดาวเดินตามหลังไปด้วยความอยากรู้
"อ้าว พี่ชารีฟมารับนับเหรอคะ" เธอขมวดคิ้วยุ่งด้วยความแปลกใจเมื่อเดินออกมาจากอาคารเรียนแล้วเห็นชารีฟในชุดไปรเวตเสื้อเชิ้ตสีดำและกางเกงยีนส์สีเดียวกันยืนรออยู่ที่หน้าคณะฯ เขาหันมาทักทายเธออย่างสุภาพเหมือนทุกครั้ง ทว่าหางตากลับเหลือบมองแต่เพื่อนของเธอ
"นายหญิงจะให้ผมไปส่งที่บริษัทก่อนไหมครับ"
"ไม่ได้มารับนับเหรอคะ"
"วันนี้ผมหยุดครับ"
"แล้วมา..."
"รอนานไหมคะ" น้ำเสียงอ่อนหวานของพาฝันดังแทรกขึ้นก่อนที่นับดาวจะได้ถามอะไรมากกว่านั้น เธออมยิ้มแก้มปริ พร้อมกับเดินเข้าไปประชิดตัวชารีฟอย่างสนิทสนม
"เพิ่งมาถึงเมื่อกี้"
"ฝันเรียนเสร็จแล้ว กลับกันเลยไหมคะ"
"ขึ้นไปรอบนรถก่อน ขอคุยกับนายหญิงแป๊บนึง"
"เดี๋ยวฝันคุยกับยัยนับเองค่ะ พี่ชารีฟนั่นแหละเข้าไปรอในรถก่อนแป๊บนึงนะ" ชายหนุ่มมองหน้าพาฝันและนายหญิงของตัวเองสลับกันไปมาอย่างชั่งใจ สุดท้ายก็ยอมพยักหน้ารับ และเปิดประตูเข้าไปนั่งรอในรถก่อน
"นี่แกล่อลวงพี่ชารีฟได้แล้วเหรอ" นับดาวเอ่ยถามอย่างมึนงง หลายวันที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าความสัมพันธ์ของพาฝันและชารีฟจะพัฒนาไปไกลมากขนาดนี้
"ฉันบอกแล้วไงว่าคนนี้ฉันจริงจัง ไม่พลาดเหมือนคนก่อนๆ หรอก"
"แกขึ้นเตียงกับพี่ชารีฟแล้วเหรอ?"
"ขึ้นเตียงบ้าอะไร!" พาฝันรีบเดินเข้ามากระซิบกระซาบด้วยกลัวว่าคนที่รออยู่ในรถจะได้ยิน "คุยกันมาตั้งหลายวันได้จูบกันแค่สองครั้งเอง บอกให้พี่รามิลของแกใช้งานว่าที่แฟนฉันน้อยลงหน่อยเถอะค่ะ เขาจะได้มีเวลาให้ฉันบ้าง"
"แกเอาเวลาไหนไปจูบกันเนี่ย?"
"เวลาที่แกทิ้งฉันไปหาผัวไง"
"พี่ชารีฟตกหลุมพรางแกได้ไง"
"เขาบอกฉันว่าอย่ามาเรียกเขาว่าพี่ชาย เพราะเขาไม่เคยมีน้องสาว พอได้คุยกันฉันเลยบอกว่าอยากเป็นมากกว่าน้องสาวของเขา"
"พี่สาว?"
"ไม่ต้องตบทุกมุกก็ได้นะ"
"แล้วเขายอมเดตกับแกเหรอ"
"ฉันตามตื๊อเขาเองแหละ ตื๊อจนเขาใจอ่อนยอมคุยด้วย ก็เลยเริ่มเดตกันตั้งแต่ตอนที่แกกับพี่รามิลคืนดีกันนั่นแหละ เจ๋งใช่ไหมคะ"
"ขอให้ได้เป็นแฟนกันสมใจแกก็แล้วกัน"
"แน่นอนอยู่แล้ว ฉันไปก่อนนะ" พาฝันขยิบตาให้อย่างทะเล้น ก่อนจะเดินอ้อมไปขึ้นรถอีกฝั่งหนึ่งทันที ทำเอานับดาวส่ายหน้าน้อยๆ อย่างเอือมระอา จากนั้นจึงเดินไปที่รถยนต์ของตัวเอง
@บริษัท RM
"มาหาบอสเหรอคะน้องนับ" จินนี่เอ่ยทักทายคนรักของเจ้านายหนุ่มด้วยรอยยิ้มสดใสเมื่อเห็นนับดาวเดินออกจากลิฟต์มาอย่างอารมณ์ดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โซ่คล้องรัก