โคตรคนยอดปรมาจารย์ นิยาย บท 36

กลิ่นครีมอาบน้ำหอมฟุ้งลอยแตะจมูก เย่ซิวเงยหน้าขึ้น

เนื่องจากมุมมองที่พอดี บวกกับที่หลิ่วเมิ่งอิ๋นโน้มตัวลงมาข้างหน้า คอเสื้อของเธอจึงเปิดกว้าง

พอหันไปมอง เย่ซิวก็รู้สึกเลือดลมสูบฉีดทันที

หลิ่วเมิ่งอิ๋นเธอไม่ได้สวม…

มันสร้างผลกระทบทางสายตาต่อเย่ซิวอย่างหนัก

เมื่อเห็นว่าเย่ซิวเอาแต่มองตัวเองเหม่อลอย เธอจึงก้มศีรษะลงโดยไม่รู้ตัว

จากนั้นก็อุทานเสียงหลงทันที ก่อนจะรีบนั่งตัวตรง ยกมือขึ้นปิดคอเสื้อตัวเองไว้ ใบหน้าของเธอแดงก่ำเห่อร้อนแทบระเหยเป็นไอ

เย่ซิวเองก็กระอักกระอ่วน และพูดขึ้นอย่างเขินอาย “ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันไม่เห็นอะไรเลย”

เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาพูดอะไรขัดต่อความรู้สึกของตัวเอง

หลิ่วเมิ่งอิ๋นรู้สึกอายมากเช่นกัน เธอก้มหน้างุด ไม่กล้ามองเขา

โชคดีที่ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เปิดประตูเดินออกมาพอดี นั่นช่วยคลายบรรยากาศกระอักกระอ่วนลงได้บ้าง

หลิ่วเมิ่งอิ๋นเมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวก็เงยหน้าขึ้น และตกตะลึงทันที “พี่เสวี่ยเอ๋อร์ ทำไมพี่ถึงอยู่ที่นี่ได้?”

เย่ซิวก็เงยหน้าขึ้นมองเช่นกัน หัวใจของเขาก็เต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย

เมื่อเห็นลู่เสวี่ยเอ๋อร์สวมสายเดี๋ยวที่ดูเย็นสบายในท่อนบน

ส่วนท่อนล่างสวมกางเกงขาสั้น โดยด้านในสวมถุงน่องสีดำ ห่อหุ้มขาเรียวยาวของเธอเอาไว้

เมื่อยืนอยู่ตรงนั้น กลิ่นอายของความเป็นสาวเต็มตัวก็เปล่งประกายออกมา

หากยิ่งสวมแว่นเข้าไป ก็จะยิ่งสมบูรณ์แบบขึ้นไปอีก

เมื่อต้องเผชิญกับสายตาสงสัยของหลิ่วเมิ่งอิ๋น ลู่เสวี่ยเอ๋อร์จึงเล่าสิ่งที่เธอพูดกับเย่ซิวให้หลิ่วเมิ่งอิ๋นฟัง จากนั้นจึงแสร้งทำเป็นไม่แยแส แล้วนั่งลงบนโซฟา

สองขาไขว้กัน ท่านี้สามารถทำให้ผู้คนกระอักเลือดได้

ภายนอกลู่เสวี่ยเอ๋อร์ดูสงบนิ่ง แต่จริง ๆ แล้วภายในเธอกำลังตื่นตระหนกมาก

เธอไม่รู้ว่าเย่ซิวชอบการแต่งตัวของเธอหรือไม่