พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 10

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงตู้ฉิง จ้าวหมิงลู่ถึงกับงงไปชั่วครู่ วิธีแก้ปัญหาแบบนี้มันอะไรกัน?

หลิงตู้ฉิงไม่สนใจนาง ขณะที่พวกเขาทั้งสองมาถึง “หอการค้า มี่ตั้วตั้ว” ของตระกูลมี่

หลิงตู้ฉิงใช้จ่ายเงิน 30,000 เหรียญทองเพื่อซื้อแหวนเก็บของมิติขนาดเล็ก

จากนั้นหลิงตู้ฉิงก็เริ่มซื้อของอย่างบ้าคลั่ง

เมื่อหอการค้า ‘มี่ตั้วตั้ว’ ไม่มีสิ่งที่เขาต้องการแล้ว จากนั้นเขาก็ไปต่อที่หอการค้าหมอกเมฆา ซึ่งเป็นหอการค้าที่ใหญ่ที่สุดในเมืองฟีนิกซ์

เขาได้ซื้อ คริสตัลเปลวเพลิง, เถาวัลย์เพลิงปฐพี, ผลมี่หยุน และแม้แต่ใช้จ่ายไปอีก 3,000 เหรียญทองเพื่อซื้อเลือดอสูรเพลิงปฐพีขวดเล็ก หลังจากนั้นหลิงตู้ฉิงก็ไปที่สมาคมปรุงยาและซื้อเตาหลอมโอสถรวมไปถึงสมุนไพรจำนวนมาก

หลังจากการเดินทางครั้งนี้ เหรียญทอง 100,000 เหรียญที่จ้าวเหมิงลู่เพิ่งมอบให้เขาตอนนี้เหลือเพียง 10,000 เหรียญทองกว่า ๆ

อันที่จริงแล้วถ้าหากเขาไม่จำเป็นต้องเหลือเงินไว้เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับสิ่งของที่จำเป็นในการดำรงชีวิตของคนในเรือน หลิงตู้ฉิงคงใช้พวกมันจนหมดไม่เหลือสักแดงเดียว

หลังจากซื้อของหลายอย่างเสร็จแล้ว หลิงตู้ฉิงและจ้าวเหมิงลู่ก็ออกจากสมาคมปรุงยาไปด้วยกัน ขณะที่พวกเขากำลังจะจากไปพวกเขาก็ต้องหยุดเดิน

เวลานี้มีกลุ่มชายฉกรรจ์กลุ่มใหญ่ขวางทางพวกเขาไว้

“เจ้าคือคนที่บอกว่าสถาบันหงส์เพลิงของเราเป็นขยะและเจ้ายังทำให้น้องชายของข้าบาดเจ็บอีกด้วยใช่ไหม?” ชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้ากลุ่มถามด้วยสีหน้าถมึง

“เจ้าเป็นใคร?” หลิงตู้ฉิงถามอย่างขวานผ่าซาก

ชายวัยกลางคนตอบด้วยโทสะว่า “ข้าคือ เจิ้นป่าเจ่า ผู้อำนวยการขนส่งของสถาบันหงส์เพลิง เจิ้นสีชวงเป็นน้องชายของข้า”

หลิงตู้ฉิงจ้องมองที่เจิ้นป่าเจ่า และพูดพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ขอบเขตควบแน่นลมปราณระดับ 8 เจ้ามันก็แค่เศษขยะไม่ได้ต่างจากน้องชายเจ้าสักเท่าไหร่”

เจิ้นป่าเจ่าพูดด้วยรอยยิ้ม “อย่างที่คนเขาพูดกันไว้เลย ตัวจริงของเจ้านี่มันช่างยโสโอหังน่าตายจริง ๆ เป็นแค่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตหลอมรวมลมปราณระดับ 8 แล้วยังปากดีด่าชาวบ้านเป็นขยะโดยไม่ดูสารรูปตัวเองเอาซะเลย!”

จ้าวเหมิงลู่ที่อยู่ข้าง ๆ ตะลึงงัน ไม่ใช่ว่าเมื่อวานเขาอยู่ที่ระดับ 7 เหรอ?

ขณะที่นางมองหลิงตู้ฉิงอย่างระมัดระวัง น้ำตานางก็เอ่อขึ้นมา มันเป็นระดับ 8 จริง ๆ หลิงตู้ฉิงบ่มเพาะอย่างไร ทำไมถึงเลื่อนระดับได้ในคืนเดียว? ทำไมกว่าที่นางจะเลื่อนระดับได้สักขั้นนางต้องฝึกฝนแทบเป็นแทบตายและทำไมเขาถึงไม่จำเป็นต้องฝึกฝนให้มันอะไรมากมายแต่ระดับกลับเพิ่มเอา ๆ แบบนี้กัน?

หลิงตู้ฉิงไม่สนใจเจิ้นป่าเจ่า เพราะเขาไม่จำเป็นจะต้องพูดคุยกับเศษขยะ

อย่างไรก็ตามในสายตาของเจิ้นป่าเจ่า เขาคิดว่าหลิงตู้ฉิงกลัวเขา

“เจ้าพูดว่าน้องชายของข้าเป็นขยะใช่หรือไม่? เจ้าชอบกลั่นแกล้งผู้ที่อ่อนแอกว่าใช่ไหม? ถ้าเจ้ามีความสามารถก็เข้ามาและทำให้ข้าเห็นว่าเจ้าแข็งแกร่งแค่ไหน” เจิ้นป่าเจ่าเยาะเย้ย

“ข้าไม่มีเวลา!” หลิงตู้ฉิงเงยหน้าขึ้นแล้วพูดกับจ้าวเหมิงลู่ “แม้ว่าเจ้าจะยังบาดเจ็บอยู่ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรในการจัดการเขา รีบซ้อมเขาแล้วตามข้ากลับไปที่เรือน”

จากนั้นเขาก็กลับเรือนโดยไม่หันกลับมามอง

“ได้ ข้าจะสู้กับเขาเอง!” จ้าวเหมิงลู่รีบพูดขึ้น

จากนั้นนางหันหน้าไปและพูดกับเจิ้นป่าเจ่า “ถ้าเจ้าอยากจะสู้ ก็รีบ ๆ หน่อย ข้าไม่ค่อยมีเวลา!”

“สาวน้อยเจ้ากำลังจะไปกับขยะ…” เจิ้นป่าเจ่าที่กำลังจะเยาะเย้ยนางก็สังเกตเห็นรัศมีพลังระดับการบ่มเพาะขอบเขตประสานทะเลปรานบนร่างกายจ้าวเหมิงลู่แผ่ออกมา และเครื่องหมายของสถาบันราชวงศ์ของจ้าวเหมิงลู่ เขาจึงรีบเงียบปากลงทันที

“ถ้าเจ้าไม่สู้ ข้าจะไปแล้วนะ!” จ้าวเหมิงลู่พูดอย่างใจร้อน

เจิ้นป่าเจ่าหัวเราะ “แม่นางเป็นผู้เชี่ยวชาญจากสถาบันราชวงศ์ ข้าจะเป็นคู่ต่อสู้ของเจ้าได้อย่างไร? แต่ว่าทำไมแม่นางถึงอยู่กับคนแบบนั้น… “

จ้าวเหมิงลู่มองเจิ้นป่าเจ่า และพูดอย่างเฉยเมยว่า “มีคนแบบเจ้าในสถาบันหงส์เพลิงถือเป็นความอัปยศอย่างแท้จริง เจ้ายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคู่ต่อสู้เป็นใครและยังกล้าบังอาจที่จะหยิ่งผยอง ไม่รู้ว่าเจ้ามีชีวิตรอดมาได้ยังไงจนถึงตอนนี้ ในเมื่อเจ้าไม่กล้าสู้กับข้า งั้นข้าขอตัว!”