พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 11

หลิงไช่หยุนซึ่งมีอายุเพียง 3 ขวบ ตอนนี้ตัวนางถูกกดตัวไว้โดยพ่อของนาง นางจะหนีจากอ่างอาบน้ำได้อย่างไร?

นางจึงจำใจต้องทำการดูดซับธาตุไฟทั้งหมดลงในร่างกายอย่างช่วยไม่ได้ ในขณะที่ประท้วงเสียงดัง

“ท่านพ่อ ท่านเป็นจอมโกหก!” หลิงไช่หยุนตะโกน “ท่านไม่เคยโกหกข้ามาก่อน แต่ 2 วันที่ผ่านมาท่านโกหกข้ามาหลายครั้งแล้วนะ!”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “เจ้าไม่ต้องสนใจว่าพ่อจะเคยหรือไม่เคยโกหกเจ้ามาก่อนหรือเปล่าหรอก แต่ตอนนี้เจ้าจงทำตามที่พ่อบอกและดูดซับพลังธาตุไฟเข้าไปในร่างแต่โดยดีซะเถอะ!”

เมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ดังลั่นของหลิงไช่หยุน ทุกคนในเรือนจึงเริ่มเดินมาดูที่ลาน

เมื่อทุกคนมาถึงพวกเขาต่างสับสน ไม่รู้ว่าหลิงตู้ฉิงต้องการทำอะไรถึงได้กดหลิงไช่หยุนลงไปในอ่างอาบน้ำ

หลิงว่านถิงมองไปที่หม้อยาแล้วมองไปที่อ่างอาบน้ำก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ท่านพ่อท่านกำลังเคี่ยวเนื้อเหรอ? ไม่ต้องเป็นกังวลไป เดี๋ยวข้าจะรอล้างทำความสะอาดหม้อให้ท่านเอง พวกเราจะได้กินเนื้อในคืนนี้แล้ว ฮี่ฮี่ฮี่”

หลิงไช่หยุนตะโกนสวนทันทีว่า “ท่านพี่ท่านก็เป็นคนหลอกลวงเหมือนท่านพ่อ!”

มีเพียงจ้าวเหมิงลู่และโม่หยูถังเท่านั้นที่ดูเคร่งเครียดเมื่อเห็นการกระทำของหลิงตู้ฉิง พวกเขาเดาว่าน่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับการบ่มเพาะ แต่พวกเขาไม่รู้ว่าการกระทำของหลิงตู้ฉิงหมายถึงอะไร

ในขณะที่ทุกคนเฝ้าดูอย่างเงียบ ๆ หลิงไช่หยุนดูดซับธาตุไฟจำนวนมากในอ่างอาบน้ำ

เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่กำลังดิ้นรนอย่างรุนแรง ส่งผลให้นางสำลักน้ำ นางพยายามจะขย้อนน้ำในคอออกมา

อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะแก้แค้น หลิงไช่หยุนได้หันไปอาเจียนใส่พ่อของนาง หลังจากพ่นออกมาครั้งหนึ่ง นางก็พ่นออกมาอีกเป็นครั้งที่สอง แต่ในครั้งที่สองนี้สิ่งที่ออกมาจากปากนางไม่ใช่น้ำแต่เป็นเปลวเพลิงพุ่งออกจากปากของนางไปทางหลิงตู้ฉิงแทน

หลิงตู้ฉิงเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้จึงรีบปิดปากของหลิงไช่หยุนด้วยมือของเขาและผนึกจุดลมปรานทั้งหมดของนางในเวลาเดียวกัน เมื่อไม่มีช่องให้นางปล่อยเปลวเพลิงที่อยู่ภายในร่างกาย ขณะที่นางกำลังหายใจไม่ออก ร่างของนางก็เริ่มมีเปลวเพลิงลุกขึ้นทั่วกาย

เมื่อเปลวเพลิงปกคลุมไปทั่วกายนาง หลิงไช่หยุนก็หมดสติ

หลิงตู้ฉิงอุ้มนางออกจากอ่าง ไม่สนใจว่าร่างกายของนางถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง จากนั้นเขาก็เริ่มตีก้นของนางเบา ๆ

เมื่อตีไปได้สักพัก หลิงไช่หยุนก็คืนสติและดึงเปลวไฟกลับเข้าไปในร่างกายของนาง

ทันทีที่นางตื่นขึ้นมานางก็ส่งเสียงดัง นางรู้สึกเสียใจและพูดว่า “ท่านพ่อ ท่านไม่รักข้าอีกแล้ว ท่านทำให้ข้าหายใจไม่ออกจนเกือบตาย!”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ” พ่อจะคิดร้ายต่อเจ้าได้อย่างไร เจ้าควรลองโคจรทักษะพลังชีพหวนคืนก่อนแล้วคอยดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

หลิงไช่หยุนกำลังร้องไห้ขณะที่นางกำลังรู้สึกเสียใจ นางค่อย ๆ แอบโคจรเคล็ดวิชาพลังชีพหวนคืน นางจึงหยุดร้องไห้

จากนั้นก็มองหลิงตู้ฉิงด้วยความประหลาดใจ

หลิงตู้ฉิงลูบหัวของหลิงไช่หยุนและพูดพร้อมกับยิ้มว่า “เอาล่ะ เจ้าไปเล่นได้แล้ว พ่อจะ ‘อาบน้ำ’ ให้เจ้าในอีกไม่กี่วันนี้ข้างหน้านี้ จงฝึกฝน ‘พลังชีพหวนคืน’ ให้ดีมันจะช่วยให้เจ้าตัวสูงขึ้น”

คราวนี้หลิงไช่หยุนไม่ปฏิเสธ นางหอมแก้มหลิงตู้ฉิง และพูดเบา ๆ ว่า “ท่านพ่อ คืนนี้ท่านต้องนอนอยู่กับข้า ท่านสัญญากับข้าแล้วนะว่าจะนอนกับข้า 1 เดือน”

“เอาล่ะ เอาล่ะ ไม่มีปัญหา!” หลิงตู้ฉิงตกลง

จ้าวเหมิงลู่และโม่หยูถังมองหลิงตู้ฉิงราวกับว่าพวกเขากำลังดูสัตว์ประหลาด ด้วยอายุเพียงเท่านี้หลิงไช่หยุนสามารถบ่มเพาะได้แล้วหรือ?

ไม่ใช่ว่านางควรจะฝึกฝนได้หลังจากอายุครบ 7 ปีไม่ใช่หรือ?

ยิ่งกว่านั้นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้พึ่งจะถูกไฟคลอกทั่วร่างกายแต่กลับไม่เป็นอะไร สถานการณ์แบบนี้มันคืออะไร

นอกเหนือจากนั้นทำไมพลังของเปลวเพลิงของนางจึงดูรุนแรงโหดเหี้ยมนัก

ในเวลานี้หลิงตู้ฉิง ส่งยิ้มให้กับลูก ๆ ของเขาที่ยืนตะลึงอยู่และพูดว่า “การปลุกพรสวรรค์ของไช่หยุนนั้นง่ายที่สุดดังนั้นพ่อจึงปลุกพรสวรรค์ของนางขึ้นมาก่อน หลังจากนี้พ่อจะช่วยปลุกพรสวรรค์ของพวกเจ้าทุกคนให้ตื่นขึ้น สำหรับพ่อแล้วพวกเจ้าทุกคนล้วนมีความสำคัญเท่าเทียมกัน”

จากที่ทุกคนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับหลิงไช่หยุน เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของหลิงตู้ฉิงทุกคนก็รู้สึกว่ามีบางอย่างเริ่มไม่เข้าท่า

หลิงว่านถิงพูดอย่างเกรงกลัว “ท่านพ่อพวกเราจะเป็นลมเหมือนไช่หยุนหรือไม่”

“ก็อาจจะไม่!”

ทุกคนได้ยินเช่นนั้นกลับรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิม

อย่างไรก็ตามสิ่งที่จ้าวเหมิงลู่กังวลเป็นเรื่องอื่น นางถามอย่างไม่แน่ใจ “ไช่หยุนนาง…สำเร็จวิชาพลังชีพหวนคืนแล้วงั้นเหรอ?”

เมื่อเห็นรอยยิ้มของหลิงตู้ฉิง หลิงยู่ชานและโม่หยูถังก็รู้สึกขนลุกซู่

“ท่านพ่อ ท่านอย่ายิ้มแบบนี้ ท่านทำให้ข้าเริ่มรู้สึกกลัวแล้วนะ!” หลิงยู่ชานพูดอย่างกลัว ๆ

อย่างไรก็ตามหลิงตู้ฉิงไม่ได้หยุดยิ้ม ตรงกันข้ามรอยยิ้มของเขากลับยิ่งแปลกขึ้นเรื่อย ๆ

“จ้าวเหมิงลู่! เอาอสูรเกราะเหล็กมาให้ข้าด้วย!” หลิงตู้ฉิงตะโกนอย่างกะทันหัน

จ้าวเหมิงลู่ที่กำลังเรียนรู้ทักษะอายุยืนรีบเอามาให้และถามว่า “ข้าจะขยายมันได้อย่างไร”

“เจ้าจะต้องผวนตราประทับใหม่เพื่อให้สิ่งของมันขยายใหญ่ขึ้น จากนั้นมันถึงจะเป็นการลบตราประทับเดิมทิ้งออกไป” หลิงตู้ฉิงวาดนิ้วของเขาไปบนร่างของอสูรเกราะเหล็กและถอนตราประทับของจ้าวเหมิงลู่ออก ทันใดนั้นร่างของอสูรเกราะเหล็กก็ถูกขยายใหญ่ขึ้นบนลานทำให้ทุกคนตกตะลึง

หลังจากนั้นหลิงตู้ฉิงก็เอาเลือดของอสูรเกราะเหล็กมา 2-3 หยดและใส่ลงในหม้อ จากนั้นเขาก็นำเอาเลือดของอสูรเพลิงปฐพีใส่ลงไปในหม้อและเริ่มคนมันให้เข้ากัน

เมื่อเห็นว่ายาในหม้อเดือดได้ที่แล้วหลิงตู้ฉิงตะโกนไปยังหลิงยู่ชานที่ยืนดูอยู่ข้าง ๆ “อ้าปาก!”

หลิงยู่ชานอ้าปากโดยไม่รู้ตัว จากนั้นหลิงตู้ฉิงก็จี้จุดปิดผนึกไม่ให้หลิงยู่ชานขยับตัวได้ และเขาก็ตักเลือดที่เดือดแล้วเทใส่ปากของหลิงยู่ชาน

เมื่อเห็นเลือดที่กำลังเดือดหลิงยู่ชานตกใจมาก เขาพยายามจะหุบปากทันที แต่กลับพบว่าตนเองไม่สามารถหุบปากหรือขยับได้ เขามองหลิงตู้ฉิงอย่างอับจน เมื่อเลือดเดือดถูกเทเข้าปาก มันร้อนเหมือนเหล็กหลอมเดือด ๆ ไหลผ่านเข้าไปในท้องมันแทรกซึมเข้าไปในทุกส่วนของร่างกายทำให้เขาก็เจ็บปวดเป็นอย่างมาก

หลิงว่านถิงและคนอื่น ๆ เหงื่อแตกพลัก นี่เป็นอะไรที่น่าเจ็บปวดและน่ากลัวกว่าการปลุกพรสวรรค์ของหลิงไช่หยุนเสียอีก

“ท่านพ่อ ทำไมถึงได้โหดร้ายกับพี่ยู่ชานแบบนี้?” หลิงว่านถิงทำอะไรไม่ได้นอกจากถามพร้อมกลืนน้ำลาย

หลิงตู้ฉิงตอบด้วยรอยยิ้ม “ต่อไปจะมีเรื่องที่โหดร้ายมากกว่านี้อีก!”

อันที่จริงแล้วในใจของหลิงตู้ฉิงเองก็ยุ่งเหยิงมากเช่นกันแต่นี่คือวิธีปลุกสายเลือดทรราชย์สวรรค์ให้ตื่นขึ้นมา แม้ว่าหลิงยู่ชานจะได้รับความทุกข์ทรมานบ้าง แต่หลังจากนี้เจ้าตัว(หลิงยู่ชาน)จะได้รู้เองว่าสายเลือดนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่สายเลือดที่ทรงพลังธรรมดา ๆ ทั่วไป !

แต่ยังมีสิ่งหนึ่งที่หลิงตู้ฉิงไม่ได้เผยออกมาอีกเรื่องหนึ่งคือ นี่เป็นแค่การปลุกพรสวรรค์สายเลือดหลิงยู่ชานเพียงส่วนเดียว มันยังมีขั้นตอนมากมายอีกในอนาคตที่หลิงยู่ชานจะต้องเผชิญ

เมื่อเห็นการแสดงออกของหลิงตู้ฉิง ในตอนนี้ทุกคนก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัวต่อชะตากรรมการฝึกของตนเองที่ในอนาคตพวกเขาจะต้องเผชิญเช่นกัน