พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 1004

หลังจากพระโพธิ์สัตว์แห่งอี้ซางตะโกนขึ้น บรรดาผู้เชี่ยวชาญที่ตกอยู่ในสภาวะกึ่งไร้สติก็ได้สติคืนกลับมาทันที จากนั้นพวกเขามองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยสายตาหวาดผวาราวกับเห็นผี พร้อมกับรีบถอยออกห่างไม่กล้าเข้าใกล้หลิงตู้ฉิงอีกต่อไป

ทางด้านของหลิงตู้ฉิงไม่ได้ใส่ใจอะไรกับพวกผู้เชี่ยวชาญที่ถอยออกไปอีกแล้ว เขาก้มลงไปมองที่พระโพธิ์สัตว์แห่งอี้ซางและพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่เลวเลย ตอนนี้เจ้าอยู่ในขอบเขตเทวะราชาแล้ว ว่าแต่เจ้ายุ่งเรื่องของข้าแบบนี้มันหมายความว่าเจ้าพร้อมที่จะจบพันธะของพวกเราทั้งคู่แล้วถูกไหม?”

พระโพธิ์สัตว์แห่งอี้ซางจ้องเขม็งไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยสายตาอาฆาต แต่แล้วเมื่อผ่านไปสักพักเขาก็ถามขึ้นว่า “ทักษะของเจ้าเมื่อครู่มันคืออะไร?”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ทักษะเมื่อครู่คือผลงานใหม่ในชีวิตนี้ของข้า มันคือทักษะที่สองที่ข้าคิดค้นขึ้นมาได้ข้าเรียกมันว่า ‘หกปรารถนาก่อเกิดเจ็ดอารมณ์วิบัติ!’ หากผู้ใดที่มีอารมณ์และความปรารถนาเกี่ยวโยงต่อข้า ข้าสามารถยัดเยียดอารมณ์และความปรารถนาทุกรูปแบบที่ข้าเข้าใจหรือตัดพวกมันออกไปจากหัวของผู้คนเหล่านั้นได้”

บรรดาผู้เชี่ยวชาญทั้งหลายต่างมองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้าสิ้นหวัง เนื่องจากพวกเขาเข้าใจแล้วว่าเมื่อครู่มันเกิดอะไรขึ้น เมื่อครู่จู่ ๆ พวกเขาก็มีอารมณ์เป็นสุขมากซะจนปล่อยให้ตัวเองล่องลอยไปกับห้วงแห่งอารมณ์ไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นรอบกายใด ๆ

สรุปแล้วคือพวกเขาล้วนถูกครอบงำโดยอำนาจของหลิงตู้ฉิง ซึ่งการหลีกเลี่ยงวิชานี้ของหลิงตู้ฉิงมีเพียงวิธีก็คือพวกเขาจะต้องไม่มีความรู้สึกทางด้านอารมณ์หรือความปรารถนาใด ๆ ต่อหลิงตู้ฉิงเลย

แต่ยังไงซะ พวกเขาจะทำแบบนั้นได้ยังไง? สาเหตุหลัก ๆ ที่พวกเขาต้องการฆ่าหลิงตู้ฉิงก็เพราะต้องการแก้แค้น แค่นี้มันก็จัดไปอยู่ในหมวดหมู่ทั้งอารมณ์และความปรารถนาแล้วเรียบร้อย!

ใครมันจะไม่มีความรู้สึกโกรธเกลียดต่อคนที่ฆ่าบรรพบุรุษของตัวเองบ้าง หรือถ้าพวกเขาสามารถทำให้ตัวเองไม่มีความรู้สึกใด ๆ กับหลิงตู้ฉิงเลยมันก็กลายเป็นว่าพวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องแก้แค้นหลิงตู้ฉิงอีกต่อไปจริงไหม?

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ทุกคนจึงยิ่งรู้สึกสิ้นหวังมากขึ้นเพราะรู้ว่าพวกเขาคงไม่อาจแก้แค้นได้อีกแล้ว

พระโพธิ์สัตว์แห่งอี้ซางแสดงสีหน้าตึงเครียดทันทีเมื่อได้ยินทักษะใหม่ของหลิงตู้ฉิง “ช่างเป็นทักษะที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ หกปรารถนาก่อเกิดเจ็ดอารมณ์วิบัติ! สิ่งนี้เป็นอะไรที่อยู่ตรงข้ามกับชีวิตที่แล้วของเจ้าอย่างสุดขั้ว ตอนนี้ข้าไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมก่อนหน้านี้เจ้าถึงสามารถเอาชนะข้าได้”

เมื่อเขาขึ้นมาบนโลกเบื้องบน พระโพธิ์สัตว์แห่งอี้ซางก็พยายามหาข้อมูลของหลิงตู้ฉิงทันที ซึ่งกว่าที่เขาจะพอเดาออกว่าหลิงตู้ฉิงเป็นใครมันก็นานพอสมควรอยู่ แต่เมื่อเขารู้แล้วเขาก็สืบข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวกับหลิงตู้ฉิงทั้งหมดจนทะลุปรุโปร่ง

หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “อันที่จริงสาเหตุที่ข้าบังคับให้เจ้าขึ้นมาโลกเบื้องบนเป็นเพราะข้ากับเจ้าพวกเรามีบ่วงกรรมที่เชื่อมกันอยู่ เอาเป็นว่าเมื่อไหร่ที่เจ้าพร้อมพวกเรามาสะสางกันให้มันจบ ๆ กันไป”

“ข้าจะต้องสะสางทุกอย่างกับเจ้าแน่นอน!” พระโพธิ์สัตว์แห่งอี้ซางตอบกลับ จากนั้นเขาหันหลังบินจากไปทันที

จากนั้นหลิงตู้ฉิงหันไปกวาดสายตามองบรรดาผู้เชี่ยวชาญที่รายล้อมเขาอยู่เมื่อครู่ และพูดว่า “เมื่อครู่พวกเจ้าก็คงจะได้เห็นแล้วว่าข้าทำอะไรได้บ้าง ฉะนั้นจงจำใส่หัวเอาไว้ว่าอย่าได้มาตอแยกับข้าอีก ไม่งั้นมันจะมีแต่ฝั่งพวกเจ้าที่เป็นผู้สูญเสียไม่ใช่ข้า!”

กลุ่มผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทวะราชาทั้งหลายต่างก้มหน้าก้มตาไม่กล้าสบตาหลิงตู้ฉิง

พวกเขารู้ตัวดีว่าไม่อาจต่อกรใด ๆ กับหลิงตู้ฉิงได้เลย แต่ความแค้นที่สุมอยู่ในใจของพวกเขาก็ไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถวางลงได้ ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้แต่เก็บความแค้นนี้เอาไว้ในใจอย่างขมขื่น