พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 1003

มันไม่ใช่ว่าผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ ไม่รู้ว่าจางซิงอี้กล่าวหาหลิงตู้ฉิงลอย ๆ แบบนี้เพื่อหวังผลให้พวกเขาร่วมมือกันจัดการกับหลิงตู้ฉิง แต่การที่พวกเขาเองก็เกลียดหลิงตู้ฉิงอยู่แล้วแถมในเวลานี้หลิงตู้ฉิงเพิ่งจะเกิดใหม่และมีระดับการบ่มเพาะแค่ขอบเขตเทวะราชา ตอนนี้มันจึงเป็นโอกาสดีที่สุดที่พวกเขาจะสามารถแก้แค้นได้ ดังนั้นพวกเขาจึงพร้อมใจกันเล่นตามน้ำ

“ที่แท้เจ้าก็เป็นไอ้สารเลวที่ฆ่าบรรพบุรุษของข้า ในเมื่อเจ้าโผล่มาแบบนี้งั้นข้าขอสะสางบัญชีแค้นกับเจ้าวันนี้เลยก็แล้วกัน!” ผู้เชี่ยวชาญเผ่าปีศาจโลหิตเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา

“เจ้านาย เดี๋ยวข้าจัดการกับไอ้ผีดูดเลือดตัวนี้ให้เอง!” กิเลนตะโกนขึ้นแทรกทันที “นายน้อยต้วนฉิงมอบเจตจำนงดาบของเขาให้ข้า 3 เล่ม ข้ามั่นใจว่าแค่เพียงพริบตาเดียวข้าก็ฆ่ามันได้แล้ว!”

“เจ้าคิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้นเลยงั้นเหรอไอ้หมาน้อย? เจ้าลืมไปรึเปล่าว่าข้าก็อยู่ที่นี่ด้วย!” อสูรขอบเขตเทวะราชาตนหนึ่งจู่ ๆ ก็ปรากฏกายขึ้น

“ไอ้ปีศาจตอบข้ามา เจ้าฆ่าหลานข้าไปใช่ไหม?” ตี๋เมิ่งตะโกนถามขึ้นด้วยสีหน้าเดือดดาล

หลิงตู้ฉิงหัวเราะและถามกลับ “หลานของเจ้าคือตี๋ฮ่าวใช่ไหม? ถ้าใช่เจ้าก็เดาถูกแล้ว ข้าฆ่าเขาเอง”

“สารเลว! ในเมื่อเจ้าบังอาจฆ่าหลานข้า งั้นวันนี้เจ้ากับข้าพวกเรามาสู้กันให้ตายไปข้างหนึ่ง!” ตี๋เมิ่งเรียกอาวุธของเขามาถือไว้ในมือทันที

จางซิงอี้หัวเราะด้วยสีหน้าสะใจและพูดว่า “เจ้านี่มีคนรักเยอะจริง ๆ ดูเหมือนว่าต่อให้ข้าไม่ต้องลงมือเจ้าก็คงจะตายอยู่แล้วแน่นอน!”

หลิงตู้ฉิงเหลือบมองไปที่จางซิงอี้ด้วยสายตาเหยียดหยัน “ต่อหน้าข้าเจ้ามันก็แค่ตัวตลก”

“เดี๋ยวเจ้าก็รู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นตัวตลก” จางซิงอี้เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเยาะเย้ย “วันนี้มีผู้คนมากมายต้องการให้เจ้าตาย ข้าเชื่อว่าวันนี้เจ้าไม่มีทางรอดแน่นอน!”

หลิงตู้ฉิงกวาดสายตามองไปยังผู้คนที่ล้อมรอบเขาอยู่และพูดว่า “อันที่จริงวันนี้ข้าต้องการจะฆ่าแค่คน ๆ เดียว แต่ในเมื่อพวกเจ้าอยากรนหาที่ตายนัก งั้นข้าสนองให้ก็ได้ จริง ๆ แล้วมันก็ดีเหมือนกันที่พวกเจ้าทำเรื่องโง่กันแบบนี้ ข้าจะได้ใช้โอกาสนี้ย้ำเตือนให้กับคนทั้งโลกได้รู้อีกครั้งว่าทำไมในอดีตผู้คนถึงกลัวข้ากันนัก!”

เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงกระชับง้าวเทวะพินาศในมือของเขาแน่นทันที จากนั้นเขาใช้พเนจรไร้จำกัดพุ่งเข้าไปถึงตัวจางซิงอี้ด้วยเวลาที่น้อยกว่าพริบตา และภาพต่อมาที่ทุกคนต่างก็เห็นเหมือนกันคือ ทั้งร่างกายและโลกของจางซิงอี้ถูกแยกออกเป็นสองส่วนโดยง้าวเทวะพินาศ!

ไม่ถึงพริบตาการต่อสู้จบลงทันที!

หลิงตู้ฉิงมองไปที่ศพของจางซิงอี้ด้วยสายเย้ยหยันและพูดว่า “ข้าบอกแล้วว่าเจ้าก็แค่ตัวตลก!”

เมื่อพูดจบ หลิงตู้ฉิงปล้นทรัพย์สมบัติที่อยู่ในกายของจางซิงอี้ทันที รวมไปถึงอาวุธเต๋าของจางซิงอี้ก็ถูกเก็บไปเช่นกัน

ผู้คนทั้งหลายต่างตกตะลึงกับภาพที่เห็น ความเร็วแบบนั้นมันคืออะไรกัน? พวกเขาเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันมันไม่ใช่การพุ่งผ่านมิติ แต่นั่นคือความเร็วที่เหนือล้ำเกินกว่าที่มนุษย์จะมีได้!

เมื่อได้สติคืนกลับมา ทุกคนต่างเปิดใช้งานเขตแดนของอาวุธเต๋าพวกเขาทันทีและซ่อนตัวอยู่ในเขตแดนของพวกเขาไม่กล้าเปิดเผยตัวตน ส่วนคนไหนที่ไม่มีอาวุธเต๋าพวกเขาซ่อนตัวอยู่ในอาณาเขตสวรรค์ของพวกเขาแทนเพื่อปิดบังตัวตน

นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดพวกเขาคิดออกกันในตอนนี้ หากไม่พูดถึงความเร็วอันน่าตื่นตาเมื่อครู่มันมีอีกสิ่งหนึ่งที่พวกเขาหวั่นเกรง ซึ่งก็คือทักษะทัณฑ์ฟ้าดินของหลิงตู้ฉิง ซึ่งพวกเขารู้ดีว่าหากพวกเขาปกปิดตัวตนของพวกเขาได้ ทัณฑ์ฟ้าดินก็ไร้ความหมาย

จากนั้นหลิงตู้ฉิงกวาดสายตามองไปยังกลุ่มคนที่ยังคงล้อมเขาอยู่และถามขึ้น “ตอนนี้จางซิงอี้ก็ตายไปแล้ว ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้าอีกรอบหนึ่ง จะไสหัวไปแบบดี ๆ หรือจะให้ข้าส่งพวกเจ้าไปเกิดใหม่?”

ผู้เชี่ยวชาญที่ล้อมหลิงตู้ฉิงนับสิบคนต่างมองหน้ากันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด จากนั้นพวกเขาต่างผนึกเขตแดน และอาณาเขตสวรรค์ของพวกเขาให้เป็นหนึ่งเดียวกันสร้างเป็นกรงขังหลิงตู้ฉิงขึ้นมา

“ต่อให้เจ้าจะเร็วแล้วยังไง? ตราบใดที่เจ้าอยู่ภายในกรงของพวกข้า เจ้าไม่มีวันลอบโจมตีพวกข้าได้และอีกอย่าง พวกข้ามีกันอยู่เป็นสิบคน แต่เจ้ามีคนเดียว ตราบใดที่พวกข้าร่วมมือกันพวกข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะไม่ตาย!”