ไม่นานนักกลุ่มของหลิงตู้ฉิงก็เดินทางไปถึงภูเขาเบญจธาตุ
“ยินดีต้อนรับสหายเต๋า!” เย่เทียนหยูเอ่ยทักทายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
หลิงตู้ฉิงพยักหน้ายิ้มทักทายกลับ จากนั้นเขาส่งเศษเสี้ยวจิตสำนึกของเซียะซิงอี้และติงหงให้ลอยกลับไปที่ร่างหลักของพวกเขา ซึ่งในทันทีที่จิตสำนึกกลับเข้าไปอยู่ในร่างหลัก ระดับการบ่มเพาะของเซียะซิงอี้และติงหงทะลวงขึ้นอย่างบ้าคลั่ง จนพวกเขาทั้งคู่กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทวะราชาขั้นสูงสุดทันที
เมื่อเห็นว่าเซียะซิงอี้และติงหงกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทวะราชาขั้นสูงสุดแล้ว หลิงตู้ฉิงพยักหน่าอย่างพึงพอใจและพูดว่า “ภายในหนึ่งล้านปีนี้พวกเจ้าทั้งคู่คงไม่อาจทะลวงระดับขึ้นไปกลายเป็นจักรพรรดิเทพได้แน่นอน ไม่เช่นนั้นหนึ่งในจักรพรรดิเทพของภูเขาเบญจธาตุจะดับสลาย”
“เจ้ากลัวว่าภูเขาเบญจธาตุของข้าจะเหนือกว่าตำหนักไร้หทัยของเจ้าใช่ไหมสหาย!” เสียงของต่งชิงดังก้องขึ้นออกมาจากภูเขาเบญจธาตุ “เร็วเข้ารีบเข้ามา ข้าได้เตรียมหยดน้ำค้างสวรรค์เอาไว้ให้พวกเจ้าทุกคนได้ดื่มเรียบร้อยแล้ว!”
หลิงตู้ฉิงและคนอื่น ๆ ต่างหัวเราะด้วยสีหน้าเบิกบาน จากนั้นพวกเขาทุกคนบินขึ้นไปยังยอดเขาเบญจธาตุทันที
พวกเขาเจอกันกลางสวนขนาดใหญ่ ซึ่งมีโต๊ะกลมที่ดูงดงามตั้งอยู่พร้อมกับเก้าอี้อีก 7 ตัว
ต่งชิงยิ้มให้กับกลุ่มของหลิงตู้ฉิง จากนั้นเขาเชิญให้ทุกคนนั่งลง ซึ่งทางฝั่งของต่งชิง นั้นมีเย่เทียนหยูและจู้ไป๋ฟานนั่งอยู่ขนาบข้าง
แน่นอนว่าเก้าอี้ทั้ง 7 ตัวนี้เป็นที่นั่งสำหรับจักรพรรดิเทพทั้งหมดส่วน กิเลน เซียะซิงอี้และติงหง ต่างยืนอยู่ด้านข้างด้วยท่าทีสงบ
อันที่จริงการที่พวกเขาได้รับอนุญาตให้ยืนอยู่ในสถานที่แห่งนี้ด้วยนั้นนับว่าเป็นเกียรติสูงสุดสำหรับพวกเขา
หลังจากจิบหยดน้ำค้างสวรรค์กันไปจนพอใจ ต่งชิงก็ยิ้มให้กับหลิงตู้ฉิง และพูดว่า “ดีจริง ๆ ที่ตอนนี้เจ้าค่อยดูเหมาะกับสมญานามความเป็นเทพไม่เหมือนกับเมื่อก่อนที่ไม่ว่าจะดูยังไงเจ้าก็ไม่ต่างอะไรกับปีศาจร้ายจากบรรพกาล”
“จริง ๆ แล้วปีศาจหรือเทพมันก็ไม่ต่างอะไรกันหรอก” หลิงตู้ฉิงหัวเราะ
“ไหน ๆ เจ้าก็มาแล้วแถมกินหยดน้ำค้างสวรรค์ของข้าไปอีก เจ้าช่วยบรรยายเต๋าให้กับภูเขาเบญจธาตุของข้าฟังสักหน่อยจะได้ไหม?” ต่งชิงเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“ข้าว่าแล้วว่าเจ้าต้องมาไม้นี้!” หลิงตู้ฉิงส่ายหัวด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ
จากนั้นหลิงตู้ฉิงก็เริ่มบรรยายเต๋าของเขาทันที ซึ่งเสียงของเขาก้องกังวานดังไปทั่วภูเขาเบญจธาตุ
การบรรยายเต๋าครั้งนี้ หลิงตู้ฉิงบรรยายเนื้อหาที่รวมไปถึงระดับ 15 ของทุกขอบเขต ซึ่งมันทำให้เหล่าผู้คนของภูเขาเบญจธาตุต่างได้รับประโยชน์กันอย่างมหาศาล ซึ่งการบรรยายครั้งนี้กินเวลาไปถึง 3 เดือนถึงจะจบลง
เมื่อบรรยายจบ หลิงตู้ฉิงมองไปที่ต่งชิง และพูดขึ้นว่า “ข้าอยากได้เมล็ดพันธุ์ของต้นไม้แห่งการสรรสร้างของเจ้า”
เมื่อได้ยินคำขอนี้ ต่งชิงอึ้งไปอยู่พักใหญ่ แต่แล้วเมื่อเขาทบทวนทุกอย่างจนถี่ถ้วนเขาจึงยิ้มและตอบกลับว่า “งั้นข้ามอบต้นกล้าให้เจ้าเลยจะดีกว่า!”
เย่เทียนหยูและจู้ไป๋ฟานตกตะลึงจนแทบจะตกเก้าอี้
นี่ศิษย์พี่ของพวกเขาจะมอบต้นกล้าให้งั้นเหรอ?
หากเป็นแค่เมล็ดพันธุ์มันก็ไม่แน่ว่าจะงอกเงยออกมาเป็นต้นได้ แต่นี่คือต้นกล้า ซึ่งในอนาคตมันจะเติบโตขึ้นอย่างสมบูรณ์แน่นอน และที่สำคัญต้นกล้านี้ศิษย์พี่ของพวกเขาฟูมฟักมันมาเป็นแสนปีแล้วด้วยความยากลำบาก แต่ในตอนนี้ศิษย์พี่ของเขากลับจะมอบมันให้กับหลิงตู้ฉิงง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ?
ทางด้านของหลิงตู้ฉิงเองก็ขมวดคิ้วแน่นเหมือนกันเมื่อเห็นว่าต่งชิงตัดสินใจทำแบบนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)