พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 104

บทที่ 104 เบื้องหลังตระกูลเจิ้น[รีไรท์]

บทที่ 104 เบื้องหลังตระกูลเจิ้น[รีไรท์]

เมื่อหลิงตู้ฉิงปลอบหลิงไช่หยุนเสร็จ เขาจึงส่งคนไปตามมี่ไล หลิวเฟ่ยเฟ่ยและเสี่ยวเยว่เฟิงมาพบกับเขา

“ข้าต้องการให้เจ้าหาคนมาช่วยทำธุรกิจ” หลิงตู้ฉิงหันไปพูดกับมี่ไล “ข้าต้องการให้พวกเจ้าสามคนวางแผนเปิดหอการค้าให้กับข้า ข้าต้องการใช้เงินอย่างเร็วที่สุด”

“นายท่าน หากท่านต้องการเงินตอนนี้ ทำไมไม่ให้ข้าส่งข่าวไปบอกท่านพ่อของข้าล่ะ ข้าเชื่อว่าเขาจะต้องยินดีมอบเงินให้กับนายท่านแน่นอน” มี่ไลแนะนำ

หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “ไม่ได้ ตอนนี้ตระกูลของเจ้าเองก็กำลังเตรียมการเปิดตัวโอสถกำเนิดรากฐาน พวกเจ้าเองก็ต้องการใช้เงินเช่นกัน และอีกอย่างจำนวนเงินที่ข้าต้องการนั้นไม่ใช่น้อย ๆ อย่างต่ำที่ข้าต้องการคือหลัก 10 ล้าน!”

หลังจากมี่ไลได้ยินว่าหลิงตู้ฉิงต้องการเงินหลัก 10 ล้าน นางก็ก้มหน้าเงียบลงทันที นางได้แต่สงสัยว่าหลิงตู้ฉิงต้องการเงินมากขนาดนั้นไปเพื่ออะไร

“นายท่าน ท่านไม่จำเป็นต้องเปิดหอการค้าอะไรนั่นหรอก หากท่านเพียงแค่ต้องการเงิน ข้าเองก็สามารถให้ท่านได้มากเพียงพอ” เสี่ยวเยว่เฟิงพูดขึ้น

“เจ้ามีเงินถึง 10 ล้าน งั้นเหรอ?” หลิงตู้ฉิงถาม

“ตั้งแต่ช่วงแรกเริ่มที่ข้าตั้งกลุ่มเสื้อคลุมโลหิต พวกเราทำเงินได้จากงานลอบสังหารเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน ขอเพียงสกุลเงินที่ท่านต้องการไม่ใช่เหรียญคริสตัล แต่เป็นเพียงเหรียญทองแล้วล่ะก็ อย่าว่าแต่ 10 ล้านเลย ต่อให้ท่านต้องการร้อยล้านข้าก็สามารถให้ท่านได้” เสี่ยวเยว่เฟิงตอบกลับ

หลังจากได้ฟังเสี่ยวเยว่เฟิงอธิบาย หลิงตู้ฉิงก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าสารถีของเขาเคยเป็นผู้นำกลุ่มลอบสังหารชื่อดัง เพราะฉะนั้นเรื่องเงินสำหรับนางก็ควรไม่มีปัญหาอะไร

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลย งั้นเราคงไม่ต้องเปิดหอการค้าอะไรกันอีกแล้ว ข้าจะยืมเงินของเจ้ามาก่อน และในอนาคตข้าจะตอบแทนคืนให้เจ้าเท่ากับมูลค่าของเงินที่ข้ายืมเจ้ามา”

“นายท่าน ท่านพูดอะไรของท่านกัน ตอนนี้ข้าเป็นคนของท่าน ฉะนั้นเงินของข้าก็เหมือนเป็นเงินท่านเช่นกัน” เสี่ยวเยว่เฟิงหัวเราะ

มี่ไลที่ฟังอยู่ด้านข้างถามขึ้นมาอย่างสงสัย “อะไรคือเหรียญคริสตัล?”

เสี่ยวเยว่เฟิงหันไปมองนางและอธิบายว่า “มันคือสกุลเงินที่ทำมาจากคริสตัลพลังวิญญาณ มันสามารถใช้ในการเพิ่มระดับการบ่มเพาะของผู้เชี่ยวชาญได้ มูลค่า 1 เหรียญคริสตัลจะมีค่าเท่ากับ 500,000 เหรียญทอง”

มี่ไลและหลิวเฟ่ยเฟ่ยต่างมองหน้ากัน นี่เป็นครั้งแรกที่พวกนางได้ฟังเสี่ยวเยว่เฟิงพูดประโยคที่ยาวขนาดนี้ และข้อมูลที่เสี่ยวเยว่เฟิงบอกเล่า ทำให้พวกนางสามารถเดาได้ว่าที่มาของเสี่ยวเยว่เฟิงจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน แถมตอนนี้เสี่ยวเย่วเฟิงยังเสนอตัวเป็นนายทุนให้กับหลิงตู้ฉิงแบบไม่อั้นอีกต่างหาก

ในตอนนี้พวกนางเริ่มรู้สึกถึงภัยคุกคามอันใหญ่หลวงจากผู้หญิงคนนี้เสียแล้ว

เมื่อมี่ไลเห็นว่านางเริ่มจะดูด้อยกว่า นางจึงถามขึ้น “นายท่าน ท่านจะไม่เปิดหอการค้าแล้วจริง ๆ งั้นเหรอ ข้าคิดว่าข้าสามารถดูแลมันให้เจริญรุ่งเรืองได้แน่นอน”

ในตอนนี้มี่ไลต้องการให้หลิงตู้ฉิงเปิดหอการค้าเป็นอย่างมาก หากนางได้ดูแลหอการค้าให้หลิงตู้ฉิงและทำให้หอการค้าของเขาเจริญรุ่งเรือง นางคิดว่านางคงจะลบจุดด้อยของตัวเองได้ไม่มากก็น้อยหากเทียบกับจ้าวเหมิงลู่และเสี่ยวเยว่เฟิง

เมื่อหลิงตู้ฉิงได้ยินที่มี่ไลถาม เขาส่ายหน้า “จุดประสงค์ที่ข้าต้องการเปิดหอการค้าในตอนแรกนั่นก็เพราะข้าต้องการเงิน แต่ในเมื่อตอนนี้ข้ามีเงินแล้วจึงไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะไปยุ่งวุ่นวายกับการค้า ส่วนเจ้าเองก็ไม่ใช่พ่อของเจ้า เจ้ายังอยากจะไปดูแลหอการค้าให้วุ่นวายทำไม หน้าที่ที่เจ้าควรจะทำในตอนนี้คือตั้งใจฝึกฝนและเพิ่มระดับการบ่มเพาะให้เร็วที่สุด”

มี่ไลกับหลิวเฟ่ยเฟ่ย เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงตู้ฉิง พวกนางทำได้แค่พยักหน้ารับทราบอย่างเสียดายที่พวกนางได้พลาดโอกาสสร้างผลงาน

เมื่อพูดจบหลิงตู้ฉิงได้หันไปหาเสี่ยวเยว่เฟิงและพูดว่า “เอาล่ะ เจ้าจงไปหาหลิงฉุยฟงและถามกับเขาว่าราคาของคฤหาสน์สราณรมย์ที่ตระกูลหลิงจ่ายไปนั้นเป็นจำนวนเงินเท่าไหร่ เมื่อเจ้าทราบถึงจำนวนแล้วเจ้าจงนำเงินไปคืนให้กับตระกูลหลิงทั้งหมดทันที”

เสี่ยวเยว่เฟิงพยักหน้า จากนั้นนางจึงเดินออกไปตามหาหลิงฉุยฟง เมื่อนางได้ถามถึงเรื่องราคาของคฤหาสน์แล้ว นางจึงเดินทางไปยังคฤหาสน์ตระกูลหลิงในทันที

เมื่อไปถึงคฤหาสน์ตระกูลหลิง นางวางกองเงินจำนวน 28 ล้านเหรียญทองไว้ตรงหน้าคฤหาสน์ของหลิงเจิ้งสง และบอกกับคนในตระกูลหลิงที่อยู่บริเวณนั้นว่าเงินเหล่านี้เป็นเงินที่หลิงตู้ฉิงเอามาคืนให้สำหรับมูลค่าของคฤหาสน์สราญรมย์ที่ตระกูลหลิงได้จ่ายไป

บรรดาคนในตระกูลหลิงที่เห็นเหตุการณ์ พวกเขาต่างพากันตกตะลึง เนื่องจากพวกเขาไม่เคยคิดว่าหลิงตู้ฉิงจะรวยถึงขนาดนี้

หลังจากที่หลิงเจิ้งสงได้รู้เรื่องที่หลิงตู้ฉิงส่งคนให้นำเงินมาคืน หลิงเจิ้งสงถึงกับคำรามลั่นด้วยความเดือดดาล เขาเรียกผู้คนทั้งหมดในตระกูลมาสอบถามถึงเรื่องราวที่มาที่ไป และเมื่อเขาพอจะปะติดปะต่อเรื่องราวได้ว่าเป็นลูกหลานของเขาเองที่ดันไปพูดจาเหน็บแนมบรรดาลูก ๆ ของหลิงตู้ฉิง เขาต่อว่าคนในตระกูลอย่างรุนแรง บรรดาลูกหลานที่เป็นผู้ชายถูกเขาจัดการทุบตีจนอ่วม และโดยเฉพาะลูก ๆ ของเขาเอง เขาทุบตีจนหน้าบวมปูดจนแทบจะจำหน้าพ่อลูกกันไม่ได้ ส่วนบรรดาลูกสะใภ้ของเขา เขาได้ลงโทษกักบริเวณไม่ให้พวกนางออกจากเรือนเป็นเวลา 1 เดือนเต็ม

ส่วนเรื่องผลกระทบของความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหลิงตู้ฉิง หลิงเจิ้งสงเองไม่ค่อยกังวลใจนัก เนื่องจากที่เขาได้สังเกตลักษณะนิสัยแปลก ๆ ของหลิงตู้ฉิงแล้ว เขาคิดว่าหลิงตู้ฉิงคงไม่น่าจะนำเรื่องเล็กน้อยแค่นี้มากระทบกับความสัมพันธ์ของเขา

ในขณะเดียวกัน ทางด้านของเจิ้นฟูเห่า เขาพยายามแสดงให้คนภายนอกเห็นว่าเขายอมถอยเรื่องของหลิงตู้ฉิงเพื่อไว้หน้าตระกูลหลิง