พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 109

บทที่ 109 การตัดสินใจอันเด็ดขาดของถังชี่หยุน[รีไรท์]

บทที่ 109 การตัดสินใจอันเด็ดขาดของถังชี่หยุน[รีไรท์]

กงหยูเริ่มมึนงงมากขึ้น เขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหลิงตู้ฉิงบ้างกันแน่ ในตอนนี้นอกจากสารถีแล้ว แม้แต่พ่อบ้านแก่ ๆ ก็ยังเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตนภางั้นเหรอ?

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง กงหยูจึงถามขึ้นต่อ “ผู้อาวุโสโม่ ท่านตอบคำถามของข้าได้ไหมว่าทำไมท่านถึงบอกว่าข้าบ่มเพาะมาถูกวิธีแล้ว?”

“อย่าเรียกข้าว่าผู้อาวุโสเลย ข้าเป็นแค่พ่อบ้านของนายท่านเพียงเท่านั้น” โม่หยูถังโบกมือ “และที่ข้าบอกว่าเจ้าบ่มเพาะมาถูกวิธีแล้วนั่นก็เพราะเจ้าในตอนนี้ได้บ่มเพาะมาจนถึงขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 11 และกำลังจะบรรลุไปถึงระดับ 12 แล้วใช่ไหมล่ะ”

“คนทั่วไปในทวีปนี้แค่เข้าสู่ขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 10 ก็รีบทะลวงเข้าขอบเขตรวมแสงดาราเสียแล้ว อันที่จริงขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 10 เป็นเพียงขั้นพื้นฐานที่สุด เว้นแต่ความสามารถของคน ๆ นั้นจะแย่มากและไม่มีความหวังที่จะก้าวหน้า”

“พวกเขาก็จะทะลวงขอบเขตรวมแสงดาราตอนที่ตัวเองอยู่ที่ระดับ 10 เมื่อเขาทะลวงขอบเขตสำเร็จ เส้นทางในอนาคตของเขาจะพังพินาศ บุคคลดังกล่าวเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นขอบเขตรวมแสงดาราเทียม”

“หากยึดตามหลักการที่ถูกต้องแล้ว ความต้องการขั้นต่ำที่สุดที่จะเข้าสู่ขอบเขตนภาได้คือต้องมีรากฐานการบ่มเพาะถึงขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 12 และเมื่อทะลวงขอบเขตไปยังรวมแสงดารา หากต้องการทะลวงขอบเขตไปยังขอบเขตนภาผู้เชี่ยวชาญควรจะมีรากฐานขอบเขตรวมแสงดาราระดับ 12 จากนั้นจึงสามารถใช้แสงดาว 12 ดวงเพื่อสร้างเส้นทางสู่ขอบเขตนภาได้”

“ดังนั้นเจ้าควรวางรากฐานภายในขอบเขตประสานทะเลปราณให้มั่นคงที่สุด ตราบเท่าที่เจ้าฝึกฝนมากพอ เจ้าก็มีโอกาสได้เหยียบดวงดาวและขึ้นไปสู่ขอบเขตนภาได้”

“ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะ ท่านพ่อบ้าน” กงหยูโค้งคำนับ

“แต่ทำไมไม่มีใครออกมาเผยแพร่เรื่องนี้สักคนเลยล่ะ?” กงหยูถามต่อ

โม่หยูถังกอดอกแล้วตอบ “ทวีปเทียนหยวนที่เจ้าอยู่ตอนนี้ เป็นเพียงทวีปกันดารห่างไกลเล็ก ๆ เท่านั้น ข้อมูลสำคัญเหล่านี้จึงไม่ค่อยจะหลุดมาถึงที่นี่หรอก แต่อันที่จริงในทวีปเทียนหยวนนี้บางคนก็มีข้อมูลนี้อยู่ในมือแล้วเช่นกัน แต่นับได้ว่าเป็นส่วนน้อยมาก ๆ และคนที่รู้ก็ไม่ยอมบอกใครต่อกันนักหรอก เนื่องจากเหล่าคนที่รู้เรื่องนี้ต่างก็ต้องการผูกขาดความเป็นใหญ่ทางด้านการบ่มเพาะ ถ้าให้ข้ายกตัวอย่างที่ชัดเจนก็คือเหมือนกับเจ้าและเจ้านายของเจ้า หลิงเจิ้งสงเองนั่นล่ะ”

เมื่อกงหยูได้ฟังคำตอบเขาเงียบไม่พูดอะไร

ในใจเขารู้สึกไม่เห็นด้วยกับโม่หยูถัง เนื่องจากเหตุผลที่เขาและหลิงเจิ้งสงไม่ได้ประกาศข้อมูลนี้ออกไปก็เพราะพวกเขาคิดว่าการบ่มเพาะหลังจากขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 10 ไปจนถึงระดับ 12 นั้นมันยากจนเกินไป ยากจนผู้คนทั่วไปอาจจะคิดว่าข้อมูลที่พวกเขาประกาศออกไปเป็นข้อมูลลวง เนื่องจากการบ่มเพาะเหนือระดับ 10 จะต้องใช้เวลานานเป็นอย่างมาก จนผู้คนอาจจะเข้าใจผิดว่าแท้จริงแล้วมันอาจจะไม่มีระดับ 11 หรือระดับ 12 และยังมีอีกประเด็นคือ ถ้าหากมีคนถามว่าพวกเขาไปเอาข้อมูลเหล่านี้มาจากไหน พวกเขาซึ่งไม่สามารถบอกแหล่งที่มาได้ว่ามาจากพ่อและแม่ของหลิงตู้ฉิง พวกเขาอาจตกอยู่ในที่นั่งลำบาก

พวกเขาจึงไม่มีทางเลือก และได้แต่เก็บงำความลับการบ่มเพาะนี้ไว้กับตัวเอง

หลังจากที่กงหยูกับโม่หยูถังออกไปซื้อของให้หลิงตู้ฉิง

บรรดาผู้คนที่ไปคฤหาสน์สราญรมย์ต่างเริ่มทยอยกลับถึงเรือนตัวเอง แต่ไม่มีใครสักคนในพวกเขาเปิดปากพูดถึงเหตุการณ์ในคฤหาสน์สราญรมย์แม้แต่เพียงนิดเดียว

ทางด้านเจิ้นฟูเห่าที่เป็นผู้อยู่เบื้องหลังการปล่อยข่าว เขาจับตามองสถานการณ์ของคฤหาสน์สราญรมย์อย่างใกล้ชิด แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักพักกลับไม่มีข่าวใด ๆ เล็ดรอดออกมาเลยว่าด้านในนั้นเกิดอะไรขึ้น และพวกผู้เชี่ยวชาญที่ถูกขับไล่ออกมาต่างไม่มีใครเลยที่ยอมปริปากพูดอะไร สิ่งที่เจิ้นฟูเห่าเห็นความผิดปกติได้อย่างเดียวนั่นคือ กงหนิวที่เป็นหนึ่งในบรรดาคนที่บุกเข้าไปกลับเป็นคนเดียวที่ไม่ได้กลับออกมา

เมื่อเห็นเช่นนั้นเจิ้นฟูเห่าที่ไม่รู้จะดำเนินแผนอย่างไรต่อจึงปล่อยข่าวลือการตายของกงหนิวออกไป เพื่อรอดูปฏิกิริยาของตระกูลกง

แต่เมื่อปล่อยข่าวออกไปได้สักพัก ตระกูลกงเองก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ

แต่ใครจะรู้ว่าอันที่จริงแล้วตระกูลกงเองก็รู้สึกโกรธแค้นเช่นกัน แต่พวกเขาทำอะไรไม่ได้ต่างหาก กงหนิวเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตรวมแสงดาราเพียงคนเดียวในตระกูล และในเมื่อกงหนิวหายตัวไปอย่าว่าแต่จะไปแก้แค้นตระกูลหลิงที่เป็นตระกูลใหญ่เลย ตอนนี้แค่พวกเขาพยายามเอาตัวรอดจากตระกูลอริของตัวเองยังแทบจะเอาตัวรอดไม่ได้

หลังจากเหตุการณ์ที่มีผู้บุกรุกเข้าไปในคฤหาสน์สราญรมย์ผ่านไป 2 วัน

เช้าวันถัดมา ในที่สุดพวกของจู้กว่างเต๋อก็มาถึงเมืองหลวงและเข้าพบกับหลิงตู้ฉิง

“นายท่าน พวกข้ามาถึงแล้ว” จู้กว่างเต๋อและพวกต่างโค้งลงคำนับหลิงตู้ฉิง

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าอย่างพึงพอใจและพูดว่า “ข้าต้องการให้พวกเจ้าเป็นผู้นำกลุ่มทหารทั้ง 5 กลุ่มที่ข้าได้จัดเตรียมไว้ และข้าจะถ่ายทอดรูปแบบการควบคุมกระบวนรบทั้งห้าให้พวกเจ้า หากพวกเจ้าต้องการที่จะรับใช้ข้า พวกเจ้าจะต้องลงนามในสัญญา พวกเจ้ายินยอมหรือไม่?”

จู้กว่างเต๋อและพรรคพวกต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน “พวกเรายินดีติดตามนายท่าน จนกว่าชีวิตจะหาไม่!”