พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 113

บทที่ 113 คณะเปิดชั่วคราว[รีไรท์]

บทที่ 113 คณะเปิดชั่วคราว[รีไรท์]

หลิงตู้ฉิงไม่ได้พาใครติดตามมาด้วยนอกจากเสี่ยวเยว่เฟิงที่เป็นสารถีและกงหนิวที่ทำหน้าที่ลากรถม้า

หลังจากมาถึงหน้าสถาบันราชวงศ์ เสี่ยวเยว่เฟิงจึงเก็บรถม้าไว้ในแหวนมิติ ส่วนกงหนิวเองก็ย่อตัวลงให้มีขนาดเท่ากับกระทิงปกติธรรมดา และเก็บเพลิงที่ลุกโชนอยู่รอบกายกลับเข้าไปเพื่อที่จะได้ไม่เป็นจุดสนใจกับผู้คนในสถาบันจนมากเกินไป

จ้าวปาเทียนที่ทราบจากปากของหลิงตู้ฉิงว่าวันนี้เขาจะมาที่สถาบัน ด้วยความที่เขากลัวว่าจะมีบางอย่างผิดพลาดเกิดขึ้น เขาจึงแจ้งให้เฮ่อเจี้ยนปิงยืนรอรับพวกของหลิงตู้ฉิงที่ทางเข้าสถาบัน

“อาจารย์หลิง ท่านอาจารย์ส่งข้ามาให้ช่วยเหลือท่านจัดการเกี่ยวกับการบริหารต่าง ๆ ในคณะใหม่ที่ท่านอาจารย์ตั้งขึ้นมาให้ท่าน” เฮ่อเจี้ยนปิงพูดกับหลิงตู้ฉิงอย่างสุภาพ

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและถามขึ้น “แล้วจ้าวเหมิงลู่ล่ะ นางอยู่ที่ไหน ทำไมหลายวันมานี้นางถึงไม่หาข้าที่คฤหาสน์เลย”

“เอ่อ…อาจารย์หลิง ข้าเกรงว่าข้าเองก็ไม่ทราบเช่นกัน…” เฮ่อเจี้ยนปิงพูดไม่ออก เขาได้แต่คิดว่าท่านเป็นคู่หมั้นกับนางแท้ ๆ ถ้าท่านไม่รู้แล้วข้าจะรู้ได้ยังไง?

“ไม่เป็นไร ถ้าเช่นนั้นเจ้าช่วยส่งข่าวให้นางมาเป็นผู้ช่วยข้าที” หลิงตู้ฉิงพูดต่อ “นอกจากนี้แนะนำข้าทีว่าการอยู่ที่นี่ข้าต้องทำอะไรบ้างและควรจัดการอะไรยังไงกับคณะใหม่ที่อาจารย์เจ้าตั้งขึ้นมาให้ข้า”

เฮ่อเจี้ยนปิงเมื่อได้ยินคำสั่งของหลิงตู้ฉิงเขาจึงตอบกลับ “ไม่มีปัญหาอาจารย์หลิง ข้าจะรายงานเรื่องนี้ให้อาจารย์ทราบ แต่อันที่จริงเรื่องนี้ไม่น่าจะมีปัญหา จ้าวเหมิงลู่นางสำเร็จการศึกษาแล้ว ดังนั้นนางจึงสามารถเป็นผู้ช่วยให้ท่านได้”

เมื่อพูดจบเฮ่อเจี้ยนปิงจึงพาหลิงตู้ฉิงเดินดูสถานที่ต่าง ๆ บริเวณรอบสถาบัน จนสุดท้ายพวกเขาจึงได้มาหยุดอยู่ที่อาคารที่ดูโอ่อ่าขนาดใหญ่สองชั้นที่อยู่พื้นที่ด้านหลังของสถาบัน

“อาจารย์หลิง นี่คืออาคารของคณะเราที่จะใช้ในการเรียนการสอน ภายในนั้นมีอุปกรณ์การเรียนการสอนอย่างครบครันไม่ว่าจะเป็น ลานฝึกในร่ม ห้องบรรยายขนาดใหญ่ ห้องนิรภัยที่ไว้ใช้สำเร็จปิดด่านทะลวงขอบเขต และอื่น ๆ ส่วนเรื่องนักศึกษาของคณะเรา วันพรุ่งนี้ข้าจะประกาศรับสมัครนักศึกษาเข้าร่วมคณะของเรา ท่านเห็นด้วยหรือไม่อาจารย์หลิง”

“ไม่มีปัญหา พรุ่งนี้เจ้าออกประกาศรับสมัครได้เลย แต่ระบุไว้ว่าเราจะเปิดรับสมัครแค่เพียงวันเดียวและวันมะรืนจะเป็นการเปิดการสอนครั้งแรก” หลิงตู้ฉิงตอบกลับ

“เช่นนั้นท่านหลิงโปรดเดินสำรวจอาคารดูด้วยตนเองตามสบาย ข้าขอตัวไปจัดการ เรื่องของคณะก่อน” เฮ่อเจี้ยนปิงกล่าว

“ไปเถอะ” หลิงตู้ฉิงตอบ

เมื่อได้ยินที่หลิงตู้ฉิงตอบ เฮ่อเจี้ยนปิงจึงจากไปจัดการงานเอกสารการรับสมัครนักศึกษาเข้าร่วมคณะทันที เขารู้ว่าแม้ว่าหลิงตู้ฉิงจะเป็นคณบดีของคณะ แต่ด้วยลักษณะนิสัยของหลิงตู้ฉิงที่ไม่ชอบอะไรวุ่นวาย เขาจึงเข้าใจได้ทันทีว่าหน้าที่การจัดการดำเนินงานของคณะนี้เขาต้องรับผิดชอบเองทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว

บรรดานักศึกษาและอาจารย์ทุกคนต่าง งงงวยกับการเปิดตัวของคณะใหม่ที่ตอนนี้ใช้ชื่อว่า ‘คณะเปิดชั่วคราว’

แต่เดิมสถาบันราชวงศ์นั้นมีคณะอยู่ 4 คณะหลัก ประกอบไปด้วย คณะศาสตร์ยุทธ คณะโอสถศาสตร์ คณะช่างหลอม และคณะเตรียมทหาร

แต่ตอนนี้กลับมีคณะใหม่เพิ่มขึ้น ซึ่งทำให้ทุกคนในสถาบันประหลาดใจอย่างมาก แถมชื่อที่ถูกตั้งขึ้นยังเป็นชื่อแปลก ๆ ที่ดูเหมือนไม่เต็มใจอยากจะเปิดยังไงยังงั้นก็ไม่รู้ และข้อมูลของคณะอะไรต่าง ๆ ก็ไม่ได้ระบุว่าเปิดขึ้นมาเพื่อจะมุ่งเน้นการสอนไปที่สาขาวิชาแขนงไหน ไม่มีการระบุจำนวนที่เข้ารับสมัครได้กี่คน ไม่มีอะไรเลยนอกจากการประกาศชื่อคณะออกมาโต้ง ๆ และมีการเปิดลงทะเบียนนักศึกษาเพื่อเข้าสู่คณะ

เมื่อมีเหตุการณ์ประหลาดแบบนี้เกิดขึ้น เสียงวิจารณ์ของเหล่านักศึกษาจึงดังขึ้นทั่วสถาบัน

“พวกเจ้า ได้ยินเรื่องคณะชั่วคราวอะไรนั่นที่เปิดใหม่กันไหม?”

“เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมข้าจะไม่ได้ยินกันเล่า!”

“พวกเบื้องบนของสถาบันพวกเขากำลังทำบ้าอะไรกัน”

“ใครมันจะอยากไปสมัครไอ้คณะบ้านี่กัน รายละเอียดอะไรก็ไม่มีข้าไม่มีทางฝากอนาคตไว้ด้วยแน่!”

ส่วนใหญ่นักศึกษาแทบทุกคนจะมีความเห็นไปในทางลบแทบทั้งสิ้น

แต่ยังมีนักศึกษาบางส่วนที่สนใจในคณะใหม่ที่กำลังจะเปิดขึ้น

“เฮ้อ…ข้าศึกษามา 5 ปีเต็มแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถพัฒนาทักษะการหลอมโอสถได้สักที หลอมเท่าไหร่ยังไงโอสถของข้าก็ดันกลายเป็นยาพิษไปได้ซะทั้งหมดยังไงก็ไม่รู้ ข้าคงต้องถอดใจจากคณะโอสถศาสตร์ ลองย้ายไปคณะใหม่ดูก็แล้วกัน…”

ในวันถัดมา เมื่อหลิงตู้ฉิงมาที่สถาบันอีกครั้ง จ้าวเหมิงลู่ได้ยืนรอเขาอยู่แล้วที่หน้าอาคารคณะเปิดชั่วคราวของเขา

เมื่อนางเห็นหลิงตู้ฉิงกำลังเดินเข้ามา ด้วยความดีใจนางจึงวิ่งเข้าไปกระโดดกอดเขาทันทีพร้อมกับหัวเราะแล้วพูดว่า “นี่ท่านคิดถึงข้ามาก จนต้องร้องขอให้ข้ามาเป็นผู้ช่วยเชียวเหรอ?”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะและตอบกลับ “ใช่ ข้านึกถึงเจ้า ไม่งั้นข้าจะให้เจ้ามาเป็นผู้ช่วยข้าเหรอ?”

เมื่อจ้าวเหมิงลู่ได้ยินเช่นนี้ นางยิ้มหน้าบาน “ได้ยินแบบนี้ข้าก็ชื่นใจ มา! ข้าจะพาท่านไปที่ห้องทำงาน”