พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 123

บทที่ 123 ลูกปัดสะสมวิญญาณ[รีไรท์]

บทที่ 123 ลูกปัดสะสมวิญญาณ[รีไรท์]

ตู้กู่หยางเจียนหัวเราะ “อาจารย์หลิง ท่านอย่าได้เกรงใจ โปรดเลือกสิ่งที่ท่านต้องการได้เลย ข้ายินดีทำการแลกเปลี่ยนทุกอย่างที่ท่านต้องการ”

อันที่จริงหากหลิงตู้ฉิงต้องการให้เขามอบทุกอย่างให้ โดยอ้างว่าเป็นราคาของการถอนพิษ ตู้กู่หยางเจียนเองก็พร้อมจะตกลงโดยเขาจะไม่ปริปากบ่นแม้เพียงครึ่งคำอยู่แล้ว

หลังจากได้รับการอนุญาตของตู้กู่หยางเจียน หลิงตู้ฉิงก็หยิบแท่งทองแดงชิ้น พร้อมกับของอีก 2 อย่างออกมาจากกองสมบัติของตู้กู่หยางเจียน ทุกอย่างที่หลิงตู้ฉิงหยิบออกมานั้น พวกมันทั้งหมดเป็นสิ่งที่ตู้กู่หยางเจียนไม่รู้จักและหลิงตู้ฉิงก็ไม่ได้อธิบายให้เขาฟัง หลังจากการแลกเปลี่ยนเสร็จสิ้น ตู้กู่หยางเจียนก็จากไป

จากนั้นคนอื่น ๆ ก็ถูกทยอยเรียกเข้ามาทีละคนจนครบ

เมื่อการแลกเปลี่ยนเสร็จสมบูรณ์ หลิงตู้ฉิงนั้นพอใจกับบรรดาสิ่งของที่เขาได้มาเป็นอย่างมาก

หลิงตู้ฉิงตรวจสอบสิ่งของที่เขาได้รับโดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกปัดที่เขาได้รับจากตู้กู่หยางเจียน เขาพอใจกับมันมาก “ด้วยลูกปัดสะสมวิญญาณนี้ ข้าสามารถปรับแต่งมันให้กลายเป็นจุดตันเถียนชั่วคราวให้กับพ่อบ้านโม่ได้ จากนั้นเขาจะสามารถใช้พลังวิญญาณร่วมกับทักษะการต่อสู้ได้ชั่วคราว”

หลังจากพึมพำกับตัวเองได้สักพัก หลิงตู้ฉิงจึงเดินออกจากห้องทำงานและเดินไปยังลานฝึกและตะโกนกับเสี่ยวเยว่เฟิงว่า “บอกให้ทุกคนเตรียมตัวกลับคฤหาสน์ และแจ้งนักศึกษาคนอื่น ๆ ด้วยว่าชั้นเรียนจะทำการสอนแต่เฉพาะคาบเช้า ส่วนชั้นเรียนในช่วงบ่ายจะถูกยกเลิกชั่วคราว”

เสี่ยวเย่วเฟิง เมื่อได้ยินคำสั่ง นางพยักหน้า จากนั้นจึงเดินไปดำเนินการตามที่หลิงตู้ฉิงสั่ง และจากนั้นนางและกงหนิวจึงพาทุกคนกลับไปถึงยังคฤหาสน์ในชั่วพริบตา

เมื่อทุกคนได้กลับมาถึงคฤหาสน์สราญรมย์แล้ว หลิงตู้ฉิงหันไปหาทุกคนและเริ่มออกคำสั่ง “กงหนิว ทุกเช้าเจ้าคอยส่งครูถังไปที่สถาบันราชวงศ์ทุกวันและคอยนางจนกว่านางจะสอนเสร็จและพานางกลับมากับเจ้าด้วย ส่วนคนอื่น ๆ ให้หยุดอยู่ที่นี่ชั่วคราว พ่อบ้านโม่เจ้าเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการเสียอายุขัยไปครึ่งหนึ่ง เพื่อแลกกับผลประโยชน์มหาศาลที่ข้าจะมอบให้เจ้า ส่วนเสี่ยวเยว่เฟิงเจ้าตามข้ามา ครั้งนี้ข้าต้องให้เจ้าช่วยสร้างเพลิงระดับนภาเพื่อช่วยพ่อบ้านโม่”

เมื่อสั่งทุกอย่างจนเสร็จ หลิงตู้ฉิงจึงเดินไปยังพื้นที่ว่างของลานหน้าคฤหาสน์เพื่อลงมือสร้างค่ายกลที่ไว้ใช้สำหรับหลอมวัสดุต่าง ๆ ที่ได้รับมา ส่งผลให้ตอนนี้กระแสพลังวิญญาณจากบริเวณรอบ ๆ คฤหาสน์เริ่มหลั่งไหลเข้ามาในค่ายกลอย่างไม่หยุดหย่อน

เมื่อเวลาผ่านไป ทุก ๆ เช้ากงหนิวจะลากรถพาถังชี่หยุนไปที่สถาบันราชวงศ์ หลังจากบรรยายไป 2 ชั่วโมงก็จะกลับทันที แต่การหายไปของหลิงตู้ฉิงและลูก ๆ ของเขา ทำให้นักศึกษาคนอื่น ๆ ในคณะเปิดชั่วคราวรู้สึกแปลกมาก เหตุใดคณบดีและครอบครัวของเขาถึงไม่เข้ามาที่สถาบันกัน?

เมื่อข่าวที่หลิงตู้ฉิงออกคำท้ากับคณะอื่น ๆ แพร่ออกมา ในที่สุดกลุ่มนักศึกษาในคณะของหลิงตู้ฉิงก็เข้าใจว่าทำไมคณบดีของพวกเขาถึงหายไป พวกเขาเข้าใจว่าคณบดีและอาจารย์โม่ของพวกเขาคงกำลังเตรียมพร้อมสำหรับการประลอง โดยเฉพาะการประลองครั้งนี้เดิมพันด้วยอาวุธวิเศษของหลิงตู้ฉิงแถมหากคณะพวกเขาแพ้ คณะของพวกเขาอาจถูกยุบอย่างถาวร

ในพริบตา 5 วันผ่านไป ภายในลานหน้าคฤหาสน์พลังวิญญาณที่พลุ่งพล่านในที่สุดก็หยุดลง พ่อบ้านโม่ที่ในตอนนี้กำลังยืนอยู่ในค่ายกล ส่วนหลิงตู้ฉิงและเสี่ยวเยว่เฟิงที่ยืนอยู่ด้านนอกต่างมีสีหน้าที่เหน็ดเหนื่อย

“พ่อบ้านโม่ ลูกปัดสะสมวิญญาณนี้ได้ถูกผนึกไว้ในจุดตันเถียนของเจ้าเพื่อใช้เป็นแหล่งกักเก็บพลังวิญญาณเพียงชั่วคราวเท่านั้น เจ้าต้องระลึกเอาไว้ให้ดีว่ามันไม่สามารถแทนที่จุดตันเถียนที่แท้จริงของเจ้าได้ ดังนั้นเจ้าจะสามารถใช้ระดับความแข็งแกร่งดั้งเดิมของเจ้าได้เพียงเท่านั้น เจ้าไม่สามารถบ่มเพาะเพื่อทะลวงขอบเขตไปยังระดับสูงกว่าที่เจ้าเคยเป็นในอดีตได้” หลิงตู้ฉิงเตือนเขาว่า “และยังมีอีกอย่างที่เป็นเรื่องสำคัญ เนื่องจากเส้นลมปราณของเจ้านั้นพิการมาหลายปี แม้ว่าข้าจะผสานเส้นลมปราณให้แล้วแต่มันก็ยังเป็นการผสานที่ไม่สมบูรณ์ ฉะนั้นต่อให้เจ้าจะสามารถใช้พลังวิญญาณของเจ้าได้ด้วยความช่วยเหลือของลูกปัดสะสมวิญญาณ แต่เจ้าก็ไม่สามารถใช้มันได้นานเกินไป”

“ตามการคาดการณ์ของข้า ถ้าเจ้าใช้ระดับพลังวิญญาณสูงสุดที่เจ้าเคยเป็นในขอบเขตนภา เจ้าจะสามารถคงความแข็งแกร่งได้แค่ช่วงเวลา 1 ก้านธูป ส่วนหากเป็นการใช้พลังขอบเขตรวมแสงดารา เจ้าสามารถใช้พลังระดับนั้นได้อยู่หลายชั่วยามต่อเนื่องโดยไม่น่ามีปัญหาอะไร สำหรับจุดตันเถียนและเส้นลมปราณของเจ้าที่ข้าผสานให้ชั่วคราว เจ้ายังคงต้องรอจนกว่าข้าจะทะลวงขอบเขตประสานทะเลปราณ ซึ่งอาจจะต้องรอสัก 2-3 ปี จากนั้นข้าถึงจะสามารถผสานให้พวกมันกลับมาสมบูรณ์ได้ดังเดิม”

โม่หยูถังหัวเราะอย่างมีความสุข “นายท่าน แค่ข้าสามารถกลับมาใช้พลังวิญญาณได้เหมือนอย่างเก่าถึงแม้ว่าข้าจะใช้มันได้เพียงชั่วเวลาสั้น ๆ แค่นี้ข้าก็พอใจแล้ว”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและกล่าวว่า “ลูกปัดสะสมวิญญาณนี้เป็นของดี ในอนาคตเจ้าสามารถฝึกฝนมันให้กลายเป็นร่างแยกของเจ้าได้ฉะนั้นอย่าทำให้เสียของล่ะ”

“ขอบคุณ นายท่าน!” โม่หยูถังขอบคุณเขา

“ไม่จำเป็นต้องมีพิธีรีตองอะไรกับข้ามากมาย แค่เมื่อถึงเวลา เจ้าต้องสั่งสอนบทเรียนให้กับบรรดาพวกน่ารำคาญเหล่านั้นให้จดจำภาพของเจ้าไปจนวันตาย” หลิงตู้ฉิงตอบกลับด้วยรอยยิ้มโหดเหี้ยม

โม่หยูถังพยักหน้า “นายท่าน ข้ารับประกันว่าเมื่อข้าลงมือ พวกเขาจะไม่กล้ามาสร้างความรำคาญให้กับนายท่านอีกเป็นครั้งที่สองแน่นอน”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและมองกลับไปที่เสี่ยวเยว่เฟิงที่ซีดเซียวและพูดว่า “ 5 วันที่ผ่านมาเจ้าลงแรงหนักไม่น้อยโดยใช้เปลวเพลิงนภาของเจ้าอย่างต่อเนื่อง เดี๋ยวข้าจะจัดการหลอมโอสถเพื่อเติมเต็มพลังวิญญาณของเจ้า”

“ไม่เป็นไร นายท่าน!” เสี่ยวเยว่เฟิงยิ้มและพูดว่า “แม้ว่ามันจะไม่ง่ายที่จะใช้เปลวเพลิงนภาติดต่อกันเป็นเวลานาน แต่ข้าเองก็ได้รับประโยชน์เช่นกันโดยเฉพาะมันทำให้ข้าเพิ่มพูนทักษะการควบคุมเปลวเพลิงได้เป็นอย่างมาก”

“ขอบคุณมาก แม่นางเสี่ยว” โม่หยูถังโค้งคำนับไปยังเสี่ยวเยว่เฟิง

“ด้วยความยินดี ท่านพ่อบ้าน!” เสี่ยวเยว่เฟิงก็ตอบกลับ

เมื่อเสร็จธุระของโม่หยูถัง วันรุ่งขึ้นหลิงตู้ฉิงและคนอื่น ๆ ทั้งหมด จึงกลับไปที่สถาบันราชวงศ์ตามเดิม