พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 15

จ้าวเหมิงลู่ออกจากเรือนตระกูลหลิง

เมื่อนางมา นางก็มาพร้อมกับความอยากรู้อยากเห็นและความลึกลับของหลิงตู้ฉิง และเมื่อนางจากไปนางก็ทิ้งความหวานและความภาคภูมิใจไว้

เห็นได้ชัดว่านางพอใจกับตัวเองมาก

เนื่องจากนางออกมาเพื่อภารกิจการบ่มเพาะ ซึ่งในตอนนี้ระดับการบ่มเพาะก็เพิ่มขึ้นจากระดับ 3 กลายเป็นระดับ 7 แล้ว ผลลัพธ์เช่นนี้หากนางต้องบ่มเพาะด้วยตัวเองตามวิธีการปกตินางจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยหลายสิบปี

แม้วิธีเลื่อนระดับจะทำให้นางไม่ค่อยพอใจ แต่ผลลัพธ์ของมันนั้นก็น่าทึ่งยิ่งนัก

สำหรับภารกิจนั้นจุดมุ่งหมายก็เพื่อพิสูจน์ความแข็งแกร่ง ซึ่งตอนนี้นางอยู่ในขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 7 แล้ว จึงถือได้ว่านางสำเร็จภารกิจฝึกฝนนี้ไปโดยปริยาย

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่นางไม่คาดคิดก็คือในช่วงเวลาสั้น ๆ นางจะเริ่มมีความรู้สึกกับชายคนนี้ ความมีน้ำใจ ความลึกลับและความแข็งแกร่งของหลิงตู้ฉิงนั้นทำให้นางเริ่มหวั่นไหว นอกจากพระคุณที่ช่วยชีวิตแล้ว พระคุณของการถ่ายทอดความรู้และการฝึกฝน ทั้งหมดนี้ทำให้นางเริ่มปรารถนาในตัวเขา

แต่ก็อย่างที่นางกล่าวไว้ก่อนจากมา นางต้องกลับบ้านและถามความเห็นของครอบครัวเกี่ยวกับเรื่องนี้

ยามจ้าวเหมิงลู่จากไป ไม่มีใครในตระกูลหลิงไปส่งจ้าวเหมิงลู่ออกจากเรือน

หลิงตู้ฉิงกำลังนอนอยู่บนเตียงและพักผ่อนเนื่องจากการสูญเสียพลังวิญญาณไปเป็นจำนวนมาก

ส่วนพ่อบ้านโม่ก็พากลุ่มเด็กๆ ไปซ่อมลานกลางเรือน

เด็กเหล่านี้ไม่เคยอิดออดกับหน้าที่ของตนเองที่ต้องทำ นอกเหนือจากหลิงไช่หยุนที่อายุน้อยที่สุด หลิงฟ่างหัวและหลิงยี่เทียนยังช่วยซ่อมแซมลานกลางเรือน เติมรอยหลุมและอัดดินเข้าไปให้แน่นอีกครั้ง จึงพอจะเรียกได้ว่าลานนั้นได้รับการซ่อมแซมให้ดีขึ้นคล้ายเหมือนเดิม

แม้ว่าพื้นดินมันจะยังไม่เรียบเสมอดี แต่มันก็สามารถใช้งานได้โดยไม่มีปัญหาใด ๆ

จากนั้นพวกเด็ก ๆ ก็นั่งดูพี่ใหญ่ของพวกเขาฝึกออกหมัดอย่างเงียบ ๆ ซึ่งพ่อของพวกเขาได้สั่งไว้ให้หลิงยู่ชานต้องฝึกออกหมัด 100 ครั้งต่อวัน

สำหรับเด็กคนอื่น ๆ นอกจากหลิงไช่หยุนที่ปลุกพรสวรรค์ของนางแล้ว เด็กที่เหลือยังไม่สามารถบ่มเพาะได้ ส่วนหลิงไช่หยุนผู้ซึ่งเริ่มบ่มเพาะได้แล้วนางได้เรียนรู้เพียงทักษะวิชาพลังชีพหวนคืนเท่านั้น ส่วนทักษะอื่น ๆ หลิงตู้ฉิงยังไม่ได้สอนให้นาง

หลิงตู้ฉิงพักฟื้นเป็นเวลา 2 วันจนร่างกายของเขาเริ่มดีขึ้น เขาจึงเดินออกจากห้องช้า ๆ เพื่อไปดูบรรยากาศความเป็นไปในลานกลางเรือน

“ท่านพ่อ ท่านหายดีแล้วหรือ?” หลิงยู่ชานรีบหยุดออกหมัดและถามขึ้น

เด็กคนอื่น ๆ ก็รวมตัวกันรอบ ๆ เพื่อสอบถามอาการของหลิงตู้ฉิงด้วยสายตาเป็นห่วง

หลิงตู้ฉิงโบกมือให้กับหลิงยู่ชานและพูดว่า “เจ้าต้องมีสมาธิขณะฝึกฝน ออกหมัดต่อไป!”

ในเวลานี้หลิงว่านถิงได้นำเก้าอี้มาวางไว้ให้หลิงตู้ฉิงได้นั่ง จากนั้นนางก็พูดกับพ่อของนางว่า “ท่านพ่อ ข้าอายุมากกว่า 8 ขวบแล้ว และตอนนี้ท่านเองก็มีพลังมากขึ้น เมื่อไหร่ท่านจะเริ่มสอนวิธีฝึกฝนให้กับข้า ข้าอยากเป็นเหมือนพี่ใหญ่และไช่หยุน ที่สามารถบ่มเพาะได้”

หลิงเทียนหยุนและคนอื่น ๆ ก็มองหลิงตู้ฉิงอย่างใจจดใจจ่อเพราะพวกเขาต้องการที่จะเริ่มฝึกฝนเช่นเดียวกัน