พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 17

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงตู้ฉิง ยามเฝ้าหน้าประตูตระกูลมี่จ้องมองหลิงตู้ฉิงอย่างดุร้าย

แม้ว่าเขาจะแสดงสีหน้าไม่พอใจ แต่เขาก็หันหลังเดินกลับไปรายงาน

หลิงตู้ฉิงไม่สนใจ เขารอที่ประตูอย่างเงียบ ๆ หลังจาก 7-8 นาทีผ่านไป ยามผู้นั้นก็เปิดประตูและพูดกับหลิงตู้ฉิงอย่างรวดเร็ว “เข้ามา! คุณหนูใหญ่จะพบเจ้า!”

“คุณหนูใหญ่? ผู้นำตระกูลของพวกเจ้าล่ะเขาอยู่ที่ไหน?” หลิงตู้ฉิงถาม

“ผู้นำของเรายุ่งมากไม่มีเวลาพบเจ้า แค่เจ้าได้พบคุณหนูใหญ่ก็ดีถมไปแล้ว!” ยามเฝ้าหน้าประตูตะคอกกลับ

ถึงแม้เขาจะไม่พอใจกับท่าทีและคำพูดของหลิงตู้ฉิง แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ เนื่องจากคุณหนูใหญ่ได้ตกลงที่จะพบกับหลิงตู้ฉิงแล้ว เขาจึงได้แต่จำใจนำทางเข้าไป

ภายใต้การนำทางของยามเฝ้าประตู หลิงตู้ฉิงจึงได้มาถึงหน้าห้องหนึ่งที่บานประตูถูกแกะสลักเป็นสัตว์นำโชคชนิดต่าง ๆ อย่างวิจิตรสวยงาม

เมื่อยามผู้นั้นเปิดประตูและพาหลิงตู้ฉิงเข้ามายังด้านใน ภายในห้องทำงานอันโอ่อ่าหรูหรา หลิงตู้ฉิงสังเกตเห็นหญิงสาวที่ดูสง่านางหนึ่งนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานที่สร้างมาจากไม้หอมอายุพันปี ดูจากลักษณะภายนอก นางอายุราว 20 ต้น ๆ ใบหน้าของนางงดงามแววตาแฝงไปด้วยความมั่นใจ ผิวพรรณของนางงดงามขาวผ่องตามแบบฉบับลูกผู้ดีมีชาติตระกูล ซึ่งเมื่อดูจากลักษณะเช่นนี้แล้ว หลิงตู้ฉิงนั้นไม่ต้องเดาให้ลำบากเลยว่านางเป็นใคร แน่นอนนางคือคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลมี่!

“ท่านสามารถเรียกข้าได้ว่า มี่ไล” หญิงสาวจากตระกูลมี่โบกมือให้บ่าวรักษาประตูออกไปและในขณะเดียวกัน นางส่งยิ้มและผายมือเชื้อเชิญให้หลิงตู้ฉิงนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามโต๊ะทำงานของนาง

“ครั้งสุดท้ายตอนที่ข้าไปดูน้องชายทำการทดสอบเข้าสำนักหงส์เพลิง ข้าก็ได้เห็นท่าน ส่วนตอนนี้ข้าสงสัยว่าธุรกิจใดที่ท่านต้องการเสนอความร่วมมือกับตระกูลของข้า?” มี่ไลถามอย่างไม่อ้อมค้อม

หลิงตู้ฉิงตอบตรง ๆ ว่า “ข้ามาที่นี่เพื่อมาหาผู้นำตระกูลมี่ บิดาของเจ้า แต่ถ้าหากเจ้าจะคุยกับข้าโดยตรง ข้าขอถามเจ้าสักหนึ่งอย่างก่อน แม่นางมี่เจ้าสามารถตัดสินใจแทนบิดาของเจ้าได้หรือไม่?”

“หากเป็นเรื่องการค้าธรรมดา ๆ ข้าสามารถตัดสินใจแทนบิดาข้าได้แน่นอน! และต่อให้ท่านจะอยากเจอบิดาข้าสักแค่ไหน ข้าเกรงว่าท่านคงจะต้องผิดหวังแล้วในวันนี้ เนื่องจากตอนนี้พ่อของข้าไม่ได้อยู่ที่เมืองฟีนิกซ์” มี่ไลยิ้มและพูดต่อ

“แต่ถ้าหากข้อเสนอของท่านหลิงนั้นน่าสนใจจริง ๆ ข้ารับปากท่านว่าข้าจะส่งข่าวไปให้ท่านพ่อของข้ารับรู้ในภายหลังจากที่เราคุยกันจบแน่นอน”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “เห้อ…ยุ่งยากเสียจริง! เอาล่ะข้าจะให้โอกาสตระกูลเจ้าสักครั้ง อย่างน้อย ๆ ตระกูลเจ้าก็ยังดีกว่าพวกหอการค้าอื่น ๆ นั่นที่ตาบอดไม่สนใจในข้อเสนอของข้า!”

มี่ไลหัวเราะ “อันที่จริง ตระกูลเจิ้นนั้นได้ส่งข้อความถึงทางเราเช่นกัน พวกเขายื่นข้อเสนอให้เราปฏิเสธที่จะร่วมมือกับท่านหลิงและเสนอผลประโยชน์ที่เราจะได้รับมากมาย ตระกูลเจิ้นสัญญาจะลดค่าวัตถุดิบต่าง ๆ ที่ตระกูลมี่ของข้าต้องนำเข้าให้กว่าสามส่วนเป็นเวลา 10 ปี”

“ท่านหลิง ท่านเข้าใจใช่ไหมว่าข้อเสนอทางการค้าที่ตระกูลเจิ้นเสนอมาให้ข้านั้นมีความสำคัญแค่ไหนกับตระกูลมี่ของข้า แต่ตอนนี้ในเมื่อท่านหลิงเองก็ต้องการที่จะร่วมมือกับข้าเช่นกัน ถ้าอย่างนั้นท่านหลิงช่วยลองเสนอผลประโยชน์ของท่านมาให้ข้าฟังหน่อยได้ไหม ว่ามันจะคุ้มค่ากับที่ข้าจะต้องปฏิเสธข้อเสนอของตระกูลเจิ้นหรือไม่”

หลิงตู้ฉิงเหยียดออกสามนิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจกับมี่ไลว่า “ถ้าเจ้าร่วมมือกับข้า ตระกูลมี่จะได้รับประโยชน์สามประการ ประการแรกตระกูลมี่จะกลายเป็นสมาคมการค้าที่ใหญ่ที่สุด ประการที่สอง พวกเจ้าบางคนในตระกูลจะมีโอกาสได้รับการชี้แนะด้านการบ่มเพาะจากข้าและประการสุดท้ายคือ ตระกูลมี่จะได้รับความคุ้มครองจากข้าและสามารถใช้ชื่อของข้าเพื่อข่มขู่ผู้อื่นได้!”

มี่ไลตกตะลึงหลังได้ฟังคำพูดของหลิงตู้ฉิง นางมองดูสามนิ้วของหลิงตู้ฉิงที่เหยียดขึ้น ริมฝีปากของนางค่อย ๆ อ้ากว้างขึ้นและกว้างขึ้น พลางคิดพึมพำในใจ

อะ อะ อะไรนะ?

เจ้า…หลิงตู้ฉิง เจ้าเป็นแค่ชนชั้นสูงตกอับที่อาศัยอยู่ในเมืองเล็ก ๆ อย่างเมืองฟินิกซ์ เจ้าไปเอาความมั่นใจมาจากไหน จะทำให้สมาคมการค้าตระกูลข้ากลายเป็นสมาคมที่ใหญ่ที่สุดในทวีป? นอกจากนั้นจะให้คำชี้แนะด้านการบ่มเพาะแก่คนในตระกูลข้าเนี่ยนะ? ตัวเจ้าเองกว่าจะเริ่มบ่มเพาะได้ก็ปาเข้าไปอายุ 25 ปี! คุณสมบัติแบบนี้มันจะไปมีปัญหาสอนอะไรใครได้? และสุดท้ายเจ้ายังบอกว่าตระกูลข้าต้องพึ่งพิงเจ้าอีกเนี่ยนะ?

มี่ไลคิดอย่างอึ้ง ๆ อยู่เป็นเวลานานก่อนที่นางจะส่ายหัวและหัวเราะ “ท่านหลิง เวลาของข้านั้นมีค่า ข้าไม่มีเวลาว่างฟังเรื่องตลกของท่านได้นานนักโปรดช่วยตอบคำถามของข้าอย่างจริงจังสักหน่อยหรือพอจะมีอะไรที่ท่านสามารถพิสูจน์ความสามารถของท่านได้บ้างในขณะที่ตระกูลข้าต้องเสียผลประโยชน์จากที่ตระกูลเจิ้นเสนอให้ แถมตระกูลข้ายังต้องกลายเป็นศัตรูกับพวกเขา”

หลิงตู้ฉิงขมวดคิ้ว เขามองไปที่มี่ไลและพูดว่า “เจ้าอยู่ในขอบเขตหลอมรวมลมปราณระดับ 3 หากข้าต้องการฆ่าเจ้า ข้าสามารถทำได้เพียงแค่ใช้ปลายนิ้วมือ!”

มี่ไลส่ายหัว “ข้าได้เห็นความสามารถของท่านหลิงในการต่อสู้กับคนที่มีระดับพลังสูงกว่าของท่านที่สำนักหงส์เพลิงแล้ว ข้าเชื่อว่าท่านหลิงมีความสามารถที่จะเอาชนะข้าได้ อย่างไรก็ตามข้าเป็นเพียงแม่ค้าที่ไม่ชอบการตีรีนฟันแทง ฉะนั้นระดับการบ่มเพาะของข้าหากเทียบกับผู้เชี่ยวชาญในทวีปเทียนหยวนแล้วข้าเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญระดับต่ำที่มีอยู่ดาษดื่น หากท่านจะใช้ความแข็งแกร่งของท่านมาเทียบกันข้าเพื่อพิสูจน์ตัวเองนั้น ข้าถือว่าท่านคงยังไม่สามารถพิสูจน์ตนเองได้เพียงพอ”

หลิงตู้ฉิงขมวดคิ้วแน่นขณะที่เขาพูด “ข้าสามารถทำให้ระดับการบ่มเพาะของเจ้าเพิ่มไปถึงขอบเขตหลอมรวมลมปราณระดับ 10 ได้ภายใน 1 เดือน และข้ายังทำให้เจ้าไปถึงขอบเขตประสานทะเลปราณได้ภายในครึ่งปี และทะลวงไปถึงขอบเขตรวมแสงดาราได้ภายใน 10 ปี!”