พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 178

บทที่ 178 ความสามารถอันน่าตะลึง

บทที่ 178 ความสามารถอันน่าตะลึง

เมื่อหลิงตู้ฉิงวาดอาณาเขตการประลองพิเศษขึ้น 4 อาณาเขต บนลานประลองเขาพูดกับบรรดาอาจารย์ที่ต้องการเห็นความสามารถของบรรดาลูกเขา “ถ้าพวกท่านเข้ามาในพื้นที่นี้ ระดับการบ่มเพาะของพวกท่านจะถูกจำกัดไว้ที่ขอบเขตควบแน่นลมปราณ เอาล่ะตอนนี้หากพวกท่านคนไหนต้องการดูความสามารถของลูก ๆ ข้า พวกท่านก็เดินเข้าไปในอาณาเขตประลองได้เลย!”

ในความคิดของหลิงตู้ฉิง เขาจะใช้โอกาสนี้ยืมความแข็งแกร่งของบรรดาคนที่ต้องการเห็นความสามารถของลูกเขาเพื่อมาเป็นคู่ซ้อมฝึกฝนให้เหล่าเด็ก ๆ

แต่เพื่อความปลอดภัยของเด็ก ๆ เขายังจำเป็นต้องจำกัดระดับการบ่มเพาะของบรรดาอาจารย์เหล่านี้ไว้ที่ขอบเขตควบแน่นลมปราณ เพื่อรับประกันว่าลูก ๆ ของเขาจะไม่มีปัญหา

อันที่จริงคำพูดของหลิงตู้ฉิง ที่บอกว่าเขาต้องการจำกัดระดับการบ่มเพาะของทุกคนที่ต้องการทดสอบลูกของเขาให้อยู่ในขอบเขตควบแน่นลมปราณนั้น อาจารย์บางคนแสดงสีหน้าไม่เห็นด้วย พวกเขาทุกคนล้วนรู้ว่าบรรดาลูกของหลิงตู้ฉิงนั้นคนที่มีระดับการบ่มเพาะมากที่สุดคือหลิงยู่ชานและหลิงไช่หยุน ซึ่งการบ่มเพาะของทั้งคู่อยู่ในขอบเขตหลอมรวมลมปราณระดับ 6

พวกเขาบางคนคิดว่าการจำกัดขอบเขตของพวกเขาให้อยู่ในขอบเขตควบแน่นลมปราณมันเป็นการดูถูกพวกเขามากเกินไป คนที่ต้องการจะทดสอบลูกของหลิงตู้ฉิงแทบทั้งหมดคิดว่าต่อให้พวกเขาลดระดับการบ่มเพาะของตัวเองลงมาเท่ากับลูก ๆ ของหลิงตู้ฉิง พวกเขาก็ยังสามารถชนะเด็ก ๆ เหล่านี้ได้ง่าย ๆ อยู่ดี

หลังจากหลิงตู้ฉิงพูดจบ อาจารย์ 4 คนได้เดินขึ้นมาบนลานประลองและเดินแยกกันไปยังพื้นอาณาเขตประลองที่หลิงตู้ฉิงเตรียมจัดไว้ให้เป็นพิเศษแยกกันเป็นคู่ ๆ ซึ่งตอนนี้ถูกจัดขึ้นมาเป็น 4 พื้นที่ ประกอบไปด้วยพื้นที่ประลองของหลิงยู่ชาน หลิงว่านถิง หลิงเทียนหยุนและหลิงไช่หยุน

ในบรรดาอาจารย์ทั้งสี่นั้น ระดับการบ่มเพาะสูงสุดของพวกเขาอยู่ที่ขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 10 และต่ำสุดอยู่ที่ระดับ 7 พวกเขาทั้งหมดเมื่อเดินเข้าไปยังพื้นที่ประลองที่หลิงตู้ฉิงจัดไว้ ถึงแม้พวกเขาจะถูกอำนาจของอาณาเขตจำกัดระดับการบ่มเพาะให้เป็นขอบเขตควบแน่นลมปราณ แต่พวกเขาก็ยังจำกัดระดับการบ่มเพาะของตัวเองเพื่อเติมให้อยู่ในระดับเดียวกับหลิงยู่ชานและเด็กคนอื่น ๆ ที่เขากำลังเผชิญหน้าอยู่

ในฐานะที่พวกเขาเป็นผู้ใหญ่ พวกเขารู้สึกอายเกินกว่าจะเอาเปรียบเด็กเหล่านี้โดยใช้ระดับการบ่มเพาะที่สูงกว่า

หลิงยู่ชานและน้องของเขาอีก 3 คนที่อยู่คนละอาณาเขตการประลอง พวกเขามองหน้ากันแล้วพยักหน้า พลางพูดกับเหล่าอาจารย์ที่เป็นคู่ประลองของพวกเขา “อาจารย์ โปรดชี้แนะพวกเราด้วย!”

หลิงไช่หยุน ในตอนนี้นางตื่นเต้นจนไม่อาจเก็บอาการไว้ได้ นางจึงเป็นคนแรกที่เริ่มการแสดงของนางทันทีโดยการจุดลูกไฟสีแดงขึ้นบนนิ้วของนาง และยิงมันออกไปหาอาจารย์จากคณะอื่นที่เป็นคู่ประลองของนางทันที

อันที่จริงประกายเพลิงที่นางใช้ตอนนี้คือ วิชาดัชนีเพลิงดาวตก ที่หลิงตู้ฉิงได้สอนนางเมื่อนานมาแล้ว

อาจารย์ที่เป็นคู่ประลองของนางคืออาจารย์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 9

เมื่อเห็นหลิงไช่หยุนยิงลูกไฟออกมาเขาก็ดูเหมือนจะไม่สนใจและยิ้ม “หนูน้อย ลูกไฟธรรมดาแบบนี้ไม่มีผลกับข้าหรอก”

เมื่อพูดจบอาจารย์ผู้นั้นยื่นมือออกไปรับลูกไฟที่กำลังพุ่งเข้ามาหาอย่างไม่ไยดี

ในความคิดของเขาลูกไฟที่ใช้ด้วยเด็กที่มีระดับการบ่มเพาะเพียงแค่ขอบเขตหลอมรวมพลังปราณระดับ 6 มันไม่อาจทำอะไรเขาได้แน่ เนื่องจากถึงแม้ว่าระดับการบ่มเพาะของเขาจะถูกจำกัดแต่ความแข็งแกร่งของร่างกายเขายังคงเป็นของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตประสานทะเลปราณอยู่วันยังค่ำ เขาจึงใช้พลังวิญญาณของระดับการบ่มเพาะที่ถูกจำกัดรวมเข้ากับความแข็งแกร่งของร่างกายตัวเองเพื่อดับมัน

แต่แล้วเมื่อลูกไฟของหลิงไช่หยุนได้พุ่งใกล้เข้ามาหาตัวเขา เขากลับรู้สึกได้ถึงพลังเพลิงอันไม่ธรรมดาที่แผ่กระจายออกมาจากลูกไฟที่กำลังพุ่งใกล้เข้ามาและไม่กล้าที่จะสัมผัสมัน เขารีบถอยมือออกและพลิกตัวหลบไปด้านข้างอย่างเร่งรีบและพูดว่า

“หนูน้อยความสามารถในการใช้เพลิงของเจ้าไม่เล็กสมตัวเจ้าเลยจริง ๆ” อาจารย์ผู้นั้นยิ้ม แต่ก็แอบแปลกใจ “แต่ถึงแม้เพลิงของเจ้าจะรุนแรงเพียงใด แต่มันก็ไร้ประโยชน์ หากเจ้าไม่สามารถทำให้มันเข้าเป้าได้”

หลิงไช่หยุนหรี่ตามองไปยังเขาและพูดว่า “จริงเหรอ ถ้าอย่างนั้นท่านต้องระวังแล้วล่ะ!”

พูดจบหลิงไช่หยุนสะบัดมือของนางสร้างลูกไฟ 10 ลูก และบังคับพวกมันให้พุ่งไปหาอาจารย์ผู้นั้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งทำให้ในตอนนี้เมื่อรวมกับลูกไฟลูกแรกที่นางปล่อยออกมา ตอนนี้จึงหลายเป็นว่าในพื้นที่การประลองของนางมีลูกไฟบินว่อนอยู่ถึง 11 ลูกตามการควบคุมของตัวนางเอง

อาจารย์ที่ประลองอยู่กับหลิงไช่หยุนนั้น เมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดทันที เมื่อเห็นว่าตัวเองกำลังจนมุม เขาจึงปลดผนึกการจำกัดระดับการบ่มเพาะที่ตัวเขาเองผนึกไว้และยกระดับการบ่มเพาะของตัวเองขึ้นไปถึงจุดสูงสุดขอบเขตหลอมรวมลมปราณ

แต่หลังจากที่เขายกระดับการบ่มเพาะของตัวเองขึ้นไปแล้ว เขายังคงรู้สึกได้ถึงการคุกคามของลูกไฟที่กำลังบินว่อนอยู่ เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยกระดับการบ่มเพาะของตัวเองขึ้นไปอีกครั้งจนไปสู่ขอบเขตควบแน่นลมปราณระดับ 3

เมื่อเห็นว่าคู่ประลองของนางเพิ่มระดับการบ่มเพาะของตัวเองขึ้นเรื่อย ๆ หลิงไช่หยุนก็ปล่อยลูกไฟออกมาอีก 6 ลูกและพูดขึ้นว่า “ตอนนี้ข้าสามารถควบคุมลูกไฟได้แค่ 17 ลูกพร้อมกันเท่านั้น”

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงไช่หยุน ใบหน้าของอาจารย์ผู้นั้นก็เปลี่ยนไปอย่างมากและเขาเพิ่มระดับการบ่มเพาะของเขาอีกรอบทันทีจนทำให้ตอนนี้ระดับการบ่มเพาะของเขาเพิ่มไปอยู่ที่ขอบเขตควบแน่นลมปราณระดับ 6 เพื่อรับมือกับลูกไฟทั้ง 17 ลูกของหลิงไช่หยุน

ภาพที่ปรากฎตอนนี้จึงกลายเป็นภาพที่น่าตื่นเต้นเป็นอย่างมากสำหรับผู้ชมที่อยู่รอบ ๆ ลานประลอง คนหนึ่งคนปะทะกับลูกไฟสิบเจ็ดลูกที่กำลังบินฉวัดเฉวียนไปมา

ในขณะเดียวกัน ตอนนี้ทางฝั่งของหลิงเทียนหยุนเองก็เริ่มมีการเคลื่อนไหว

หลิงเทียนหยุนพุ่งไปหาอาจารย์ที่เป็นคู่ประลองของเขาด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์ ในเวลาแค่ชั่วอึดใจเขาก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังอาจารย์ อาจารย์ผู้นั้นตกตะลึงเป็นอย่างมาก เขารู้สึกถึงคลื่นพลังงานที่กระแทกเขาจากด้านหลัง ซึ่งเขาไม่มีแม้แต่เวลาจะหันกลับไปตอบโต้ เมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้เขาจึงรีบยกระดับการบ่มเพาะของตัวเองขึ้นสู่ขอบเขตการควบแน่นลมปราณระดับ 3 ทันที และวาดหลังมือไปด้านหลังเพื่อที่จะตอบโต้หลิงเทียนหยุน

แต่น่าเสียดายที่การโจมตีของเขาช้าเกินไป ร่างของหลิงเทียนหยุนได้หายไปจากระยะมือของเขาเรียบร้อย