พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 185

บทที่ 185 หลบซ่อน[ฟรี]

บทที่ 185 หลบซ่อน

ตอนนี้หมิงเซียนจ้าวรู้สึกกระวนกระวายเป็นอย่างมาก เขาไม่รู้ว่าโจวจื่อซินนั้นไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันแน่

อันที่จริงสำนักของเขาได้ฝังปรสิตพฤกษาไว้ในตัวโจวจื่อซินไว้อยู่นานแล้ว ฉะนั้นมันควรจะเป็นงานง่ายในการตามตัวนาง แต่ด้วยเหตุผลใดที่ทางฝั่งเขาไม่ทราบได้ จู่ ๆ พวกเขาก็ไม่สามารถจับสัมผัสปรสิตพฤกษาได้อีกต่อไป

ทำให้พวกเขากลับต้องมาใช่วิธีการพาศิษย์ของสำนักมาจำนวนหนึ่งและไปติดต่อแลกเปลี่ยนผลประโยชน์เพื่อข้อความช่วยเหลือจากเหลียงซานให้ช่วยพวกเขาตามหาโจวจื่อซิน

แต่หลังจากการขอความช่วยเหลือกับเหลียงซาน เวลากว่า 2 เดือนได้ผ่านพ้นไปเรียบร้อยแล้ว แต่ยังไม่มีแม้แต่วี่แววของโจวจื่อซินโผล่ออกมาให้พวกเขาได้ลุ้นบ้างเลย

ถึงแม้ว่าอาณาจักรจันทราจะไม่ใช่อาณาจักรที่ใหญ่โตอะไรนัก แต่อาณาจักรนี้ก็มีประชากรอาศัยอยู่หลักร้อยล้านคน ซึ่งการตามหาคนหนึ่งคนท่ามกลางคนจำนวนหลักร้อยล้านมันก็เหมือนกับการงมเข็มในมหาสมุทร

ส่วนเรื่องความเป็นเป็นไปได้ที่โจวจื่อซินจะหนีออกไปจากอาณาจักรจันทรานั้น พวกเขาได้ตัดความเป็นไปได้นี้ทิ้งออกไป เนื่องจากพวกเขามั่นใจว่านางไม่มีความสามารถเพียงพอแน่นอน

เมื่อนึกถึงเรื่องที่นางไร้ความสามารถ พวกเขาก็มองไปยังทิศทางที่คฤหาสน์สราญรมย์ด้วยสายตาเป็นกังวล

ถ้าหากจะมีใครในอาณาจักรที่อาจจะสามารถทำให้จู่ ๆ ปรสิตพฤกษามันหายไปได้ หากไม่รับรวมเหลียงซานมันก็มีอยู่แค่คนกลุ่มเดียวที่พวกเขาพอจะนึกออก

เนื่องจากกลุ่มคนเหล่านั้นมีแม้กระทั่งผู้เชี่ยวชาญขอบเขตครึ่งสวรรค์อยู่ในกลุ่ม แถมผู้เชี่ยวชาญผู้นั้นยังเป็นคนที่มาจากสำนักเก้าเทพอสูร และจากที่พวกเขาได้รู้ข้อมูลมาจากเหลียงซาน สำนักเก้าเทพอสูรเป็นสำนักที่ทรงอำนาจ

ซึ่งต่อให้พวกเขาพาผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาเองที่มีระดับอยู่ในขอบเขตครึ่งสวรรค์เช่นกันมาปะทะ ผู้เชี่ยวชาญทางฝั่งของพวกเขาเองก็คงสู้ไม่ได้อยู่ดี ทำให้พวกเขาในตอนนี้รู้สึกจนปัญญาที่จะทำอะไรเป็นอย่างมาก

ตอนนี้ในเมื่อพวกเขาควานหาตัวโจวจื่อซินยังไงก็หาไม่เจอ พวกเขาจึงพุ่งเป้าสงสัยเป็นอย่างมากว่าโจวจื่อซินจะต้องซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์สราญรมย์แน่นอน

พวกเขาเคยถึงขนาดพยายามจะส่งคนของพวกเขาลอบเข้าไปในคฤหาสน์สราญรมย์ตอนหลิงตู้ฉิงและคนของเขาไม่อยู่คฤหาสน์

แต่ก่อนที่พวกเขาจะได้ส่งใครลอบเข้าไป พวกเขากลับเห็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตรวมแสงดาราได้กลายมาเป็นยามยืนเฝ้าประตู ซึ่งทำให้พวกเขาล้มเลิกแผนการส่งคนเข้าไปทันที

สถานการณ์ของพวกเขาตอนนี้จึงน่าอึดอัดเป็นอย่างมาก ยิ่งพวกเขาหาโจวจื่อซินไม่เจอมากเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งแน่ใจมากเท่านั้นว่านางจะต้องซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์สราญรมย์แน่นอน

นี่ทำให้หมิงเซียนจ้าวรู้สึกไม่สบอารมณ์สุด ๆ กับสถานการณ์ที่ไร้ทางออกเช่นนี้

เขาคิดหาทางออกไม่ได้จนถึงขนาดเกือบจะตัดสินใจพาคนกลับสำนัก แต่เมื่อมาตรองดูถึงความสำคัญของโจวจื่อซินที่สำนักของเขาอุตส่าห์บ่มเพาะมาอย่างดีเพื่อจะใช้นางเป็นโอสถมนุษย์ระดับสวรรค์ เขาจึงไม่สามารถตัดใจกลับไปมือเปล่าแบบนี้ได้ เขาเลยตัดสินใจรอดูสถานการณ์ต่าง ๆ ต่อไปอีกในอาณาจักรจันทรา

หมิงเซียนจ้าว ในเวลานี้เอาแต่นั่งครุ่นคิดจนหัวแทบระเบิด “นังผู้หญิงนั่นมันสร้างเรื่องได้ดีจริง ๆ!”

ถึงแม้ว่าเขาจะแน่ใจอยู่หลายส่วนว่าโจวจื่อซินต้องซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์สราญรมย์แน่นอน แต่เขาเองก็ยังคงส่งบรรดาศิษย์ที่เขาพามาออกไปสุ่มประจำตามจุดสำคัญต่าง ๆ ในเมืองหลวงเพื่อตามหาหญิงสาวที่มีกลิ่นกายเหมือนสมุนไพรวิญญาณ ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของกลิ่นกายโจวจื่อซิน

แต่น่าเสียดายที่การคาดคะเนของเขานั้นผิดพลาดไปอย่างใหญ่หลวง เนื่องจากโจวจื่อซินกลับซ่อนกลิ่นกายของตัวเองด้วยความเหม็นเป็นอย่างดี

แต่การซ่อนกลิ่นกายของนางนั้นมันก็มีจุดผิดพลาด เนื่องจากนางทำให้ตัวเองมีกลิ่นเหม็นมากจนเกินไป จนมันทำให้เป็นจุดสนใจอย่างไม่ตั้งใจ

และจุดสนใจนี้เผอิญไปเข้าตาศิษย์ของสำนักร้อยพฤกษาที่กำลังตามหาตัวนางอยู่พอดี

ศิษย์ผู้นั้นเมื่อสังเกตเห็นความแปลกประหลาดนี้เขาจึงรู้สึกสงสยทันที และตามสืบขบวนคาราวานที่โจวจื่อซินเร้นกายปะปนอยู่ จากนั้นเขาจึงรีบส่งข่าวให้กับหมิงเซียนจ้าวทันที

“มีผู้หญิงที่น่าสงสัยผู้หนึ่ง พึ่งเข้ามาในเมืองกับขบวนคาราวาน และพวกเขาได้เข้าไปในคฤหาสน์สราญรมย์เรียบร้อยแล้ว” ศิษย์ผู้นั้นแจ้งข่าวกับหมิงเซียนจ้าว พลางชี้ไปยังทิศทางที่คฤหาสน์สราญรมย์ตั้งอยู่

หมิงเซียนจ้าวเมื่อได้ยินเช่นนี้เขารู้สึกปวดใจจี้ดขึ้นมาทันที หลังจากที่ได้เบาะแสแรกที่สำคัญมา แต่เบาะแสนั้นดันเข้าไปยังพื้นที่ต้องห้ามที่สุดของพวกเขาซะได้

“ท่านผู้อาวุโส เมื่อครู่ข้าได้ถามกับชาวบ้านรอบ ๆ แล้ว ข้าได้รู้มาว่าหญิงขอทานผู้นั้นหลังจากเข้ามาในเมือง นางได้แยกกันกับกองคาราวานและจากนั้นนางก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย” ศิษย์อีกคนที่รีบวิ่งเข้ามาอย่างกระหืดกระหอบได้รายงานอีกข่าวหนึ่งให้หมิงเซียนจ้าวได้ทราบ

เมื่อได้ยินข่าวใหม่ที่น่ายินดีเช่นนี้ หมิงเซียนจ้าวรู้สึกเบิกบานใจเป็นอย่างมาก เขารีบพูดสั่งบรรดาศิษย์ที่อยู่กับเขาตอนนี้ทันที “พวกเจ้า รีบไปแจ้งกับเหลียงเจียฮุยเร็วเข้า บอกให้เขารีบตามหาขอทานหญิงตัวเหม็นตามรูปประพรรณสัณฐาน ตามที่พวกเจ้าสืบมาให้เร็วที่สุด!”

หลังจากได้รับคำสั่งของหมิงเซียนจ้าว บรรดาศิษย์ของสำนักสวนร้อยพฤกษาก็รีบไปหาเหลียงเจียฮุย เพื่อส่งต่อข่าวของขอทานหญิงผู้น่าสงสัยทันที

แต่น่าเสียดายที่กว่าวันนี้พวกเขาจะรู้ตัว ตอนนี้สถาบันราชวงศ์ก็ได้เริ่มการเปิดรับสมัครนักศึกษาใหม่ไปแล้ว

ขณะนี้โจวจื่อซินกำลังเดินปะปนอยู่ในฝูงชน และค่อย ๆ เคลื่อนตัวอย่างแนบเนียนเข้าไปใกล้กับสถาบันราชวงศ์ขึ้นเรื่อย ๆ