พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 235

บทที่ 235 มหาผนึกสะกดวิญญาณ
บทที่ 235 มหาผนึกสะกดวิญญาณ

หลิงตู้ฉิงที่เพิ่งใช้ธารกระบี่แยกสวรรค์สังหารเหล่าขันทีและอสูรโลหิตทั้งหมดไป ตอนนี้เขาได้ใช้มันอีกเป็นครั้งที่สอง

แต่การใช้ครั้งที่สองนี้เขาไม่ได้ใช้มันเพื่อสังหารทุกคนที่เหลือที่ยังรอดชีวิตอยู่ แต่เขาใช้มันกับเหรียญตราผนึกสวรรค์ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า

ลำแสงที่ถูกปล่อยออกจากกระบี่ได้พุ่งไปหาเหรียญตราผนึกสวรรค์ตัดการเชื่อมต่อของมันกับผู้เป็นนาย และตัดการเชื่อมโยงทั้งหมดของมันกับพลังแห่งกฎระหว่างสวรรค์และโลก และปล่อยให้มันร่วงหล่นลงมาบนพื้น

หลิงตู้ฉิงที่กำลังรออยู่แล้ว เขาโบกมือขึ้นส่งพลังวิญญาณของตัวเองดึงเหรีญตราที่กำลังจะหล่นลงถึงพื้นเข้ามาไว้ในมือตัวเอง

เขามองมันอยู่ชั่วครู่หนึ่ง จากนั้นเขาจึงส่งเหรียญตรานี้ลอยไปหาเหลียงเฟ่ยเอ๋อที่ตอนนี้นางอยู่ในรถม้า

“ของสิ่งนี้ให้เจ้า” หลิงตู้ฉิงกล่าวขึ้น

“ขอบคุณ สามี!” เหลียงเฟ่ยเอ๋อรีบตอบกลับ

ในขณะนี้ กลุ่มผู้บุกรุกที่ยังหลงเหลืออยู่ในบริเวณคฤหาสน์สราญรมย์ในใจของพวกเขาเกิดความกลัวขึ้นมาอย่างสุดใจ

ในกระบี่แรก หลิงตู้ฉิงสังหารไป 24 ศพ ซึ่งแต่ละศพส่วนใหญ่นั้นคือผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในจุดสูงสุดของขอบเขตนภาแถมยังมีบางคนที่อยู่ในขอบเขตครึ่งสวรรค์แล้วด้วยซ้ำไป ฉะนั้นแล้วพวกเขาจะเอาอะไรมาต่อต้านกับตัวตนแบบนี้ได้?

และที่สำคัญที่สุด ตอนนี้เหรียญตราผนึกสวรรค์ก็ได้ถูกหลิงตู้ฉิงกำราบไปเรียบร้อยแล้ว ฉะนั้นความหวังของพวกเขาจึงจบลงตรงนี้แน่นอน

อ๋อแล้วอีกอย่าง ไอ้การโจมตีแบบนั้นที่หลิงตู้ฉิงใช้มันออกมา หลิงตู้ฉิงใช้มันออกมาได้ยังไงกัน?

ทุกคนต่างรู้สึกงุนงงจนหาคำอธิบายไม่ได้

แต่ไม่ว่าคำถามนี้มันจะสำคัญสักแค่ไหนก็ตาม เรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือการหนีก่อนเป็นอันดับแรก

แต่น่าเสียดาย ที่ในขณะที่พวกเขากำลังจะบินขึ้นออกไปจากคฤหาสน์สราญรมย์ จู่ ๆ ก็มีพลังสายหนึ่งกดทับลงมายังร่างของพวกเขาให้ร่วงลงไปติดพื้นและตรึงพวกเขาอยู่เช่นนั้นจนไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้

“ข้าไม่อนุญาตให้พวกเจ้าทุกคนออกไปไหนได้ทั้งนั้น!” หลิงตู้ฉิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “รอให้ข้าเสร็จเรื่องทุกอย่างเมื่อไหร่ ข้าจะมาคุยกับพวกเจ้า เรามีเรื่องต้องคุยกันหลายอย่างเชียวล่ะ!”

สำหรับหลิงตู้ฉิง การฆ่าคนเหล่านี้ทั้งหมดถือว่าเป็นเรื่องง่ายซะยิ่งกว่าปอกกล้วยเข้าปาก

แต่ว่าการฆ่าคนพวกนี้ไปทั้งหมดเฉย ๆ มันจะดูเป็นการเสียผลประโยชน์ไปซะมากกว่า

เนื่องจากคนเหล่านี้ส่วนใหญ่นั้นเป็นถึงบรรพบุรุษหรือไม่ก็เจ้าสำนักที่มาจากสำนักต่าง ๆ หรือแม้แต่ทายาทสายหลักของสำนักใหญ่ก็มี ด้วยตำแหน่งและฐานะของพวกเขาที่ดำรงอยู่มันจึงเป็นประโยชน์กับหลิงตู้ฉิงมากกว่าหากพวกเขายังมีชีวิต

ทันใดนั้นหลิงตู้ฉิงก็กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “ยังพยายามจะหนี?”

เมื่อกล่าวจบ อักขระเวทย์มากมายได้มาบรรจบในมือของหลิงตู้ฉิง ส่งผลให้ระดับการบ่มเพาะของเขาดีดขึ้นไปที่จุดสูงสุดของขอบเขตนภา จากนั้นเขาก่อรูปพลังวิญญาณขึ้นเป็นมือขนาดยักษ์ และคว้าไปดึงทั้งเฉินถิงฟางและซูอี้เว่ยที่สามารถหลุดจากการตรึงของหลิงตู้ฉิงได้และบินออกห่างจากคฤหาสน์สราญรมย์ไปแล้วกว่า 8 กิโลเมตรให้กลับมาที่ลานของคฤหาสน์ และตรึงพวกนางอีกทีด้วยอักขระเวทย์ที่แน่นหนากว่าเดิม

เมื่อตอนที่หลิงตู้ฉิงได้ใช้ธารกระบี่แยกสวรรค์สังหารเหล่าขันทีและอสูรโลหิตไป 24 ชีวิต เฉินถิงฟางที่กำลังควบคุมเหรียญตราผนึกสวรรค์อยู่ด้านนอกคฤหาสน์รู้ได้ทันทีว่าสถานการณ์ของฝั่งนางดูไม่ดีแล้วแน่นอน

นางจึงพยายามควบคุมเหรียญตราผนึกสวรรค์ให้บินกลับมาที่นาง เนื่องจากนางรู้แล้วว่าตอนนี้นางได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่ นางได้มายั่วยุคนที่แม้แต่ภายใต้อำนาจการผนึกของเหรีญตราผนึกสวรรค์ก็ไม่อาจทำอะไรได้ และยังสังหารผู้ที่อยู่ขอบเขตครึ่งสวรรค์ได้เหมือนฆ่าไก่ฆ่าสุนัข

นางไม่สามารถต่อต้านตัวตนที่น่ากลัวเช่นนี้ได้!

แต่น่าเสียดาย กว่าที่นางจะรู้ตัวมันก็สายเกินไปเสียแล้ว

พลังของกระบี่ได้พุ่งเข้าไปตัดการเชื่อมโยงของนางกับเหรียญตราผนึกสวรรค์ และหลิงตู้ฉิงก็ได้ชิงมันไปเรียบร้อย

“เหรียญตราของข้า!” เฉินถิงฟางตะโกนขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก

เหรียญตรานั่นเป็นสมบัติสำคัญของตระกูลนาง ต่อให้นางจะเป็นทายาทสายหลัก แต่การที่นางสูญเสียมันไปแบบนี้เมื่อกลับไปภึงตระกูลนางก็ยังต้องถูกลงโทษอยู่ดี

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)