พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 238

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ที่ไร้เทียมทานกลับถูกหลิงตู้ฉิงสังหารลงอย่างง่ายดาย!

หลายคนในตระกูลจ้าวที่เห็นภาพเช่นนี้ต่างพากันตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว ใบหน้าแต่ละคนซีดเซียวเนื่องจากพวกเขาไม่รู้ว่าหลิงตู้ฉิงจะลงโทษพวกเขาอย่างไรหากหลิงตู้ฉิงได้รู้ถึงการกระทำก่อนหน้านี้ที่พวกเขาได้แสดงออกต่อจ้าวเหมิงลู่

ขนาดผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์หลิงตู้ฉิงยังใช้เพียงหมัดเดียว แต่สำหรับพวกเขามันอาจจะง่ายกว่านั้น หลิงตู้ฉิงอาจจะใช้แค่นิ้วใช่ไหม?

“สามี!” น้ำตาร่วงหล่นจากดวงตาของจ้าวเหมิงลู่

นางต้องทนทุกข์ทรมานมากที่สุดเพราะนางเป็นคนที่นำหลิงจู้ออกมาจากคฤหาสน์สราญรมย์ หากมีอะไรเกิดขึ้นกับหลิงตู้ฉิงนางก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ต่อไปอย่างไร

“ข้าสบายดี!” หลิงตู้ฉิงตบบ่าจ้าวเหมิงลู่ “เข้าไปในรถก่อนเถอะ เรายังมีเรื่องต้องทำอีกมาก อ๋อ ซือโถว ข้ารบกวนให้เจ้าลากเพื่อนใหม่ของพวกเราคนนั้นไปด้วย”

เพื่อนคนนั้นหมายถึง เจิ้นป่าเจ่าที่ถูกหลิงจู้มัดตัวอยู่

ในเวลานี้ หลิงจู้ลอยไปมาอวดรากที่หักต่อหน้าหลิงตู้ฉิง

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ข้าเข้าใจแล้วว่าเจ้าได้รับบาดเจ็บสาหัสแถมเจ้ายังลงแรงไปมากกับรอบนี้ เอาล่ะรีบเก็บรากทั้งหมดของเจ้าที่ร่วงลงบนพื้นขึ้นมาให้หมดก่อน เดี๋ยวข้าจะช่วยเจ้าต่อมันให้ใหม่ทีหลัง ส่วนชายผู้ที่เป็นคนทำร้ายเจ้า เขาเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์เชียวนะ อย่างน้อย ๆ เขาก็น่าจะมีของดีที่ทำให้เจ้าแข็งแกร่งขึ้นได้”

รากของหลิงจู้ที่ฝังอยู่ในพื้นดินถูกดึงกลับทั้งหมด รวมทั้งส่วนของรากที่ฉีกขาดก็ถูกเก็บขึ้นมาทั้งหมดเช่นกัน จากนั้นเมื่อเก็บกวาดทุกอย่างเสร็จแล้วหลิงจู้ก็ลอยไปหาหลิงตู้ฉิงอย่างออดอ้อน หลิงตู้ฉิงรับมันและส่งต่อไปให้มี่ไล และพูดว่า “เจ้าดูแลมันไปก่อน เดี๋ยวข้าจะค่อยรักษามันทีหลัง”

“อื้ม!” มี่ไลหยิบหลิงจู้มาและโอบมันไว้ในอ้อนแขนอย่างทะนุถนอม

เมื่อทุกคนขึ้นรถม้าเรียบร้อยแล้ว หลิงตู้ฉิงจึงสั่งขึ้นทันที “กงหนิวมุ่งหน้าไปที่พระราชวัง!”

อันที่จริง หลิงตู้ฉิงเองก็เห็นกลุ่มคนของตระกูลจ้าวที่มองเขาด้วยสายตาหวาดกลัวอยู่รอบ ๆ แต่เขาไม่ได้ใส่ใจ

จ้าวเหมิงลู่เองก็มองลอดหน้าต่างไปที่กลุ่มคนที่เคยตะโกนบอกนางว่า ‘แต่งงานใหม่’ ด้วยสายตาเย็นชา

เหล่าคนจากตระกูลจ้าว เมื่อพวกเขาเห็นการแสดงออกของหลิงตู้ฉิงและสายตาอันเย็นชาของจ้าวเหมิงลู่ พวกเขาก็รู้สึกหนาวสันหลังราวกับว่าพวกเขาตกลงไปในธารน้ำแข็ง!

เมื่อเขาเห็นว่าหลิงตู้ฉิงไม่แม้แต่จะเหลียวมองมาที่เขา จ้าวปาเทียนก็รีบบินตามหลังรถม้าไปยังพระราชวังร่วมกับโม่หยูถังและซือโถวเหวินหยวน

ก่อนหน้านี้ในห้วงความคิดของเขา จ้าวปาเทียนคิดเสมอว่าในฐานะที่เขาเป็นปู่ของจ้าวเหมิงลู่ ฉะนั้นเขาก็ควรที่จะได้รับสิทธิพิเศษอะไรบ้าง และหลิงตู้ฉิงต้องให้ความเคารพกับเขา อย่างไรก็ตามวันนี้ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีความคิดเช่นนั้นอีกต่อไป คนที่สามารถฆ่าผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ได้ด้วยหมัดเดียว เขามีคุณสมบัติพอที่จะให้หลิงตู้ฉิงเรียกเขาว่าปู่ได้อย่างไร?

เมื่อคิดได้เช่นนี้เขาจึงเลือกที่จะบินตามหลังไปอย่างเงียบ ๆ ราวกับว่าสถานะตอนนี้ของเขานั้นไม่ใช่ญาติแต่เป็นเพียงผู้ติดตามเพียงคนหนึ่งเท่านั้น

อันที่จริงมีสิ่งหนึ่งที่เขาไม่เข้าใจมาโดยตลอดว่าทำไมหลิงตู้ฉิงถึงไม่เคารพเขาเลย ซึ่งสิ่งนั้นก็คือการที่เขาไม่เคยปฏิบัติต่อหลานเขยของเขาคนนี้ด้วยความจริงใจสักครั้ง ถ้าเขาไม่ได้ใช้ความรู้สึกที่แท้จริง เขาก็จะไม่ได้รับความเคารพมากนักจากหลิงตู้ฉิง นี่เป็นความแตกต่างที่มากที่สุดระหว่าง หลิงเจิ้งสง กับ จ้าวปาเทียน

เมื่อรถม้ามุ่งหน้าไปยังพระราชวัง หลิงฉุยฟงพูดกับหลิงเจิ้งสงด้วยรอยยิ้ม “ท่านพ่อเราทำสำเร็จแล้ว!”

หลิงเจิ้งสงยิ้มปากกว้างและพูดว่า “ในที่สุดข้าก็โล่งใจได้สักที!”

ก่อนหน้านี้หลิงเจิ้งสงเป็นกังวลอย่างมากกับการปรากฎตัวของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ แต่เมื่อตอนนี้ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ได้ตายไปแล้ว และการต่อสู้ในทุกที่ก็จบลง เขาจึงรู้สึกโล่งใจคล้ายกับยกเอาภูเขาออกจากอก จากนั้นเขามองไปทิศทางที่พระราชวังตั้งอยู่และถอนหายใจ

“เฮ้อ…อย่างน้อยที่สุดเขาก็เป็นองค์จักรพรรดิมาหลายสิบปีแล้ว ข้าจะไปส่งเขา!” พูดจบหลิงเจิ้งสงบินตามหลิงตู้ฉิงไปที่พระราชวัง

แต่คนอื่น ๆ ของตระกูลหลิงไม่ได้ตามเขาไปด้วย หลิงฉุยฟงที่มีสิทธิ์จะตามไปมากที่สุดก็ไม่ตามไปเนื่องจากเขายังต้องอยู่เฝ้าเหล่าเชลยศึก ส่วนหลิงเล่อชานและคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกว่าพวกเขาไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าไป พวกเขาจึงได้แต่รอฟังข่าวอยู่ที่นี่

สำหรับคนอื่น ๆ ในอาณาจักรจันทรา แม้ว่าพวกเขาจะคาดเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป แต่ก็ไม่มีใครสนใจมากนัก

เพราะท้ายที่สุดมันก็เป็นแค่เรื่องของคุณสมบัติว่าใครเหมาะสมกว่าที่จะเป็นจักรพรรดิและตำแหน่งต่าง ๆ ที่จะถูดจัดแจงให้กับคนสนิทในครอบครัว ซึ่งเป็นเรื่องไกลตัวสำหรับคนทั่วไป

ส่วนมี่ตั้วตั้วเองก็เข้าใจสถานะของตัวเขาเองเป็นอย่างดี เขาต้องการที่จะเป็นแค่พ่อค้า เขาไม่ต้องการยุ่งอะไรกับการเมืองหรือการปกครองทั้งนั้น เขาจึงไม่ได้ตามเข้าไปที่พระราชวัง

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้สนใจตำแหน่งทางการเมือง แต่ใบหน้าในตอนนี้ของเขากลับเต็มไปด้วยรอยยิ้มพอใจ

ลูกสาวของเขากำลังจะได้เป็นสนมเอกหรือเปล่านะ? และตำแหน่งจักรพรรดิของอาณาจักรจะต้องเป็นของลูกเขยของเขาแน่อยู่แล้วจริงไหม?