พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 242
บทที่ 242 นกฟีนิกซ์แห่งคฤหาสน์สราญรมย์
ทันทีที่หลิงไช่หยุนและเสี่ยวเยว่เฟิงคุยกันเรื่องขี่หลังเสร็จ หลิงตู้ฉิงก็เริ่มสกัดแก่นแท้เลือดนกฟีนิกซ์จากเจิ้นป่าเจ่า
หลิงตู้ฉิงวาดอักขระเวทย์ลงบนร่างที่ถูกตรึงของเจิ้นป่าเจ่า ซึ่งดิ้นพราด ๆ ด้วยความเจ็บปวด เนื่องจากในบริเวณที่ถูกประทับอักขระลงไปนั้นมีเลือดสีแดงเพลิงค่อย ๆ ไหลออกมาเป็นสาย ซึ่งคล้ายกับ ‘ด้ายเพลิง’ ที่ถูกหลิงตู้ฉิงค่อย ๆ ดึงออกมา
เมื่อ ‘ด้ายเพลิง’ เหล่านี้ถูกดึงออกมาจากร่างของเจิ้นป่าเจ่า ระดับการบ่มเพาะของเขาก็ลดต่ำลงเรื่อย ๆ
เมื่อต้องทนกับความทรมานเช่นนี้ เจิ้นป่าเจ่าเริ่มเสียใจที่กลับมามีชีวิตอีกครั้ง จะดีกว่าไหมถ้าหากเขาตาย ๆ ไปซะตั้งแต่ตอนนั้นด้วยฝีมือของเสี่ยวเยว่เฟิง?
อย่างไรก็ตามไม่มีใครสนใจความปรารถนาที่จะตายของเขา
1 ชั่วโมงต่อมาเจิ้นป่าเจ่าซึ่งถูกสกัดเอาแก่นแท้เลือดนกฟีนิกซ์ออกมาจนหมดก็หมดสติไป
หลังจากนั้นเขาก็ฟื้นขึ้นมาอีกและแม้ว่าแก่นแท้เลือดนกฟีนิกซ์ในร่างกายของเขาจะถูกสูบออกจนหมด แต่ทว่าเขาก็ยังมีชีวิตอยู่ แต่ระดับการบ่มเพาะของเขาก็ลดลงมาถึงขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 3
เมื่อมองไปที่เจิ้นป่าเจ่าที่ฟื้นแล้ว หลิงตู้ฉิงก็ไม่ได้ทำอะไรกับเขาอีก ที่หลิงตู้ฉิงทำก็เพียงแค่ ‘เตะ’ เจิ้นป่าเจ่าออกจากคฤหาสน์สราญรมย์
“ไช่หยุน ขอเลือดของเจ้าให้พ่อที” หลิงตู้ฉิงพูดกับหลิงไช่หยุน
ในขณะนี้มีลูกบอล “เพลิง” อยู่ในฝ่ามือของหลิงตู้ฉิง
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เปลวเพลิง แต่เป็นแก่นแท้เลือดของนกฟีนิกซ์
หลิงไช่หยุนพยักหน้าและกัดนิ้วของนาง จากนั้นนางหยดเลือดของนาง 4 หยดลงในก้อนแก่นเลือดแท้นกฟีนิกซ์
“เยว่เฟิง มาหาข้า!” หลิงตู้ฉิงที่กำลังถือ ‘ลูกบอลเพลิง’ พูดกับเสี่ยวเยว่เฟิง “เจ้ารู้จัก ‘คาถาวัฏจักรศักดิ์สิทธิ์’ รึเปล่า?”
เสี่ยวเยว่เฟิงพูดกระอักกระอ่วน “นายท่าน นั่นเป็นวิชาการบ่มเพาะระดับสูงสุดของ ยอดเขาหมื่นเซียนของข้า ข้าไม่มีสิทธิ์ที่จะบ่มเพาะมันหรอก”
“ไม่เป็นไรข้าจะสอนให้!” หลิงตู้ฉิงพูด
หลังจากนั้นหลิงตู้ฉิงก็ถ่ายทอด คาถาวัฏจักรศักดิ์สิทธิ์ ให้กับเสี่ยวเยว่เฟิง
“ขะ ขอบคุณ นายท่าน!” เสี่ยวเยว่เฟิงพูดด้วยอาการตกตะลึงและซาบซึ้ง
หลิงตู้ฉิงพูดด้วยรอยยิ้ม “ในเมื่อตอนนี้เจ้าได้เรียนรู้ ‘คาถาวัฏจักรศักดิ์สิทธิ์’ แล้วหากเจ้าหลอมรวมแก่นแท้เลือดนกฟีนิกซ์นี้เข้าไปในร่างและเริ่มบ่มเพาะคาถาวัฏจักรศักดิ์สิทธิ์ เจ้าจะสามารถควบแน่นร่างแท้ของฟีนิกซ์ของเจ้าได้”
เสี่ยวเยว่เฟิงพยักหน้าอย่างตื่นเต้น พลางกลืนแก่นแท้เลือดของฟีนิกซ์ที่ได้มาจากหลิงตู้ฉิง
และเมื่อนางได้เริ่มโคจรคาถาวัฏจักรศักดิ์สิทธิ์ เปลวไฟก็ลุกโพลงออกมาจากทุกส่วนของร่างกายนางทันที
ในพริบตาเสื้อผ้าของเสี่ยวเยว่เฟิงก็ถูกไฟไหม้ทั้งหมด
เมื่อเห็นเช่นนี้ หลิงไช่หยุนก็รีบเตรียมที่จะโยนเสื้อผ้า ‘ทนไฟ’ ไปให้นาง
“เจ้ายังให้นางตอนนี้ไม่ได้!” หลิงตู้ฉิงรีบหยุดนาง “พลังของเปลวเพลิงเหล่านี้กำลังจะไปถึงระดับเพลิงนภา ชุดที่เจ้ากำลังจะโยนไปให้นางมันป้องกันไฟระดับนี้ไม่ได้”
หลิงไช่หยุนมองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้าขัดแย้งและพูดว่า “ท่านพ่อ ในอนาคตข้าคงต้องเรียกเฟิงว่าน้าเฟิงอีกคนแล้วใช่ไหม?”
“เอ่อ…อาจจะไม่” หลิงตู้ฉิงส่ายหัว
“ก็ท่านเห็นเฟิงหมดแล้ว ท่านจะไม่รับผิดชอบเฟิงงั้นเหรอ?” หลิงไช่หยุนหงุดหงิด
เนื่องจากเสี่ยวเยว่เฟิงดีกับนางมาตลอด ฉะนั้นนางจึงไม่ติดขัดอะไรหากเสี่ยวเยว่เฟิงจะมาเป็นแม่ใหม่นางอีกคน แต่มันก็มีสิ่งหนึ่งที่นางออกจะสับสนอยู่หน่อย ๆ ก็คือ พ่อของนางเคยบอกเอาไว้ว่านางมีสายเลือดของบรรพบุรุษของเฟิง และถ้าหากเสี่ยวเยว่เฟิงกลายมาเป็นแม่ใหม่ของนาง ถ้างั้นนางต้องเรียกเสี่ยวเยว่เฟิงด้วยคำนำหน้ายังไงดี?
หลิงตู้ฉิงที่ได้ยินเช่นนี้ก็ตกตะลึงและไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของหลิงไช่หยุนยังไง
อย่างหนึ่งคือเขาไม่รู้สึกถึงความรักใด ๆ จากเสี่ยวเยว่เฟิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)