พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 243

บทที่ 243 หวางอี้
บทที่ 243 หวางอี้

ไม่เพียงแต่คนที่อยู่ในเมืองหลวงเท่านั้น ทุกคนที่หลิงตู้ฉิงบังคับให้ลงชื่อในสัญญากับหลิงยี่เทียนต่างก็จ้องมองไปที่ฟีนิกซ์

หากตอนนี้พวกเขายังไม่พอใจและรู้สึกถูกบีบบังคับให้ต้องศิโรราบอย่างไร้ยางอาย แต่หลังจากได้เห็นนกฟีนิกซ์แล้วพวกเขาก็ยอมรับความพ่ายแพ้ของตัวเอง

“ถ้าข้าติดตามจักรพรรดิเช่นนี้ อานาคตของข้าอาจจะรุ่งโรจน์กว่าที่เคยเป็นมาก็เป็นได้” อู่หยุนจี๋พึมพำกับตัวเอง “แม้ว่าองค์จักรพรรดิใหม่ของข้าจะยังไม่รู้วิธีการบ่มเพาะ แต่บิดาของพระองค์ก็ไม่ใช่คนธรรมดา เขาจะต้องทำให้องค์จักรพรรดิกลายเป็นผู้ปกครองที่เหนือว่าผู้ปกครองใด ๆ ทั้งหลายได้แน่นอน”

ตอนนี้เหล่ากองทัพศักดิ์สิทธิ์เริ่มมีความคิดเต็มใจมากขึ้นบ้างแล้ว

ทางด้านของเสี่ยวเยว่เฟิง เมื่อนางบินวนไปวนมาอยู่บนท้องฟ้าได้อยู่สักพัก นางก็เรียกเปลวเพลิงที่ลุกท่วมตัวนางอยู่กลับกืนเข้าร่างและร่อนลงกลานลานคฤหาสน์สราญรมย์

เมื่อร่างแท้ของฟีนิกซ์จางหายไป เสี่ยวเยว่เฟิงก็กลับสู่ร่างมนุษย์ของนางเหมือนเดิม ซึ่งร่างของนางไม่ได้เปลือยเปล่าเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว ร่างของนางสวมเสื้อคลุมสีแดงเพลิงอยู่

“เฟิง เสื้อผ้ามาจากไหน?” หลิงไช่หยุนถามด้วยความประหลาดใจ

เสี่ยวเยว่เฟิงหัวเราะอย่างมีความสุข “นายหญิงน้อย ชุดสีแดงนี่คือขนจากร่างแท้ของข้าที่เสื่อมสภาพหลังจากข้าคืนร่างมนุษย์ เนื่องจากขนเหล่านั้นมันเป็นส่วนหนึ่งของพลังของข้า ถ้าจำเป็นข้าสามารถเก็บมันกลับมาใช้ประโยชน์ได้”

“อย่าเรียกข้าว่านายหญิงเลย ข้าคิดว่าข้าจะต้องเรียกเฟิงว่า ‘น้า’ ในไม่ช้านี้แน่ ๆ” หลิงไช่หยุนหน้ามุ่ย

“หะ?” เสี่ยวเยว่เฟิงมองไปที่หลิงตู้ฉิง “นายท่าน ท่านต้องการข้างั้นเหรอ? ข้าว่ามันคงไม่ดีหรอกมั้ง!”

“พ่อของข้าได้เห็นร่างกายเจ้าหมดแล้ว เจ้าไม่ต้องการให้เขารับผิดชอบเหรอ?” หลิงไช่หยุนขึ้นเสียง “และอีกอย่างท่านพ่อของข้าดูแลเจ้ามาตลอด เขาจะไม่สนใจเจ้าได้อย่างไร?”

เสี่ยวเยว่เฟิงหัวเราะ “นายท่าน ข้าไม่ต้องการให้ท่านรับผิดชอบข้า! ด้วยฐานะที่ข้าเป็นสารถีให้ท่านและเป็นสาวใช้ของนายหญิงน้อย ถ้าหากให้นายท่านดูนิดหน่อย มันคงไม่เสียหายอะไรมากหรอก!”

หลิงตู้ฉิงรู้สึกโล่งใจและพยักหน้า “เยี่ยม! งั้นเอาตามที่เจ้าว่าก็แล้วกัน”

ผู้หญิงที่ไม่มีความรักให้เขา มันจะดีกว่าที่เขาจะไม่แต่งงานกับนาง!

“เฟิง แล้วเจ้าจะไม่เสียเปรียบเหรอ?” หลิงไช่หยุนถามด้วยความประหลาดใจ

เสี่ยวเยว่เฟิงหัวเราะและพูดว่า “ด้วยพระคุณที่นายท่านถ่ายทอดวิชาอันแสนวิเศษให้ข้า ไม่เพียงแต่ข้าจะไม่สูญเสียอะไรไป ข้ายังได้รับประโยชน์มากอีกด้วย เอ๊ะจริงสิ! นายท่าน ท่านคงไม่ใช่ผู้อาวุโสของสำนักข้าใช่ไหม? ไม่อย่างนั้นทำไมท่านถึงรู้วิชาระดับสูงสุดของสำนักหมื่นเซียน ยอดเขาฟินิกซ์ของข้า?”

หลิงตู้ฉิงเงียบ

เสี่ยวเยว่เฟิงและหลิงไช่หยุนมองหน้ากันด้วยความสับสน หลิงตู้ฉิงเงียบอยู่ชั่วขณะแล้วถามว่า “หวางอี้ ยังอยู่รึเปล่า?”

“หวางอี้ องค์หญิงน้อยแห่งยอดเขาฟีนิกซ์?” เสี่ยวเยว่เฟิงตกใจมาก “นายท่านเป็นผู้อาวุโสแห่งยอดเขาฟีนิกซ์ของข้าจริง ๆ ด้วย!”

มิฉะนั้นเขาจะจำองค์หญิงน้อยแห่งยอดเขาฟีนิกซ์ได้อย่างไร?

หลิงตู้ฉิงขมวดคิ้วและถามว่า “องค์หญิงน้อย?”

“ใช่แล้ว นายท่าน!” เสี่ยวเยว่เฟิงพยักหน้า “ตอนที่ข้าออกมาจากยอดเขาฟีนิกซ์ องค์หญิงหวางอี้ยังอายุไม่ถึง 100 ปี แต่การบ่มเพาะของนางอยู่ในขอบเขตรวมแสงดาราระดับ 8 แล้ว องค์หญิงหวางอี้ถูกยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะที่จุติลงมายังยอดเขาฟีนิกซ์ของเราในรอบ 10,000 ปี นางได้รับการปฏิบัติราวกับเป็นสมบัติล้ำค่าของพวกเรา”

ใบหน้าของหลิงตู้ฉิงดูน่าเกลียดขึ้นเพียงชั่ววินาที เขาเก็บอาการและพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะหันไปจากไป

เสี่ยวเยว่เฟิงขมวดคิ้ว เมื่อเห็นว่าหลิงตู้ฉิงหันหลังจากไป นางสงสัยมากว่าทำไมเมื่อครู่สีหน้าของหลิงตู้ฉิงถึงดูไม่มีความสุขเมื่อนางเล่าถึงความโดดเด่นขององค์หญิงหวางอี้?

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” หลิงไช่หยุนหัวเราะ “อายุยังไม่ถึงร้อยปีหรือ? และเรียกตัวเองว่าองค์หญิงน้อย?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)