พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 374

หากผู้ใดมีร่างศักดิ์สิทธิ์ที่สมบูรณ์ คนผู้นั้นย่อมได้รับการยกย่องให้เป็นผู้สืบทอดของตำหนักแสงศักดิ์สิทธิ์

และด้วยฐานะของการเป็นผู้สืบทอดของตำหนักแสงศักดิ์สิทธิ์ คนผู้นั้นจะได้รับการประคบประหงมเป็นอย่างดีทั้งด้านการคุ้มครองความปลอดภัยและทรัพยากรการบ่มเพาะทั้งหมดก็จะถูก ‘เท’ มาให้คนผู้นั้นจนล้นเหลือ

ด้วยตัวตนระดับสูงเช่นนี้ หากไม่นับรวมหลิงตู้ฉิงเข้าไปด้วยแล้ว ตัวตนระดับนี้ไม่มีทางที่จะก้าวเข้ามาเหยียบอาณาเขตนภาที่อยู่ห่างไกลเช่นนี้แน่นอน เนื่องจากหากผู้ใดที่มีร่างศักดิ์สิทธิ์ที่สมบูรณ์และเมื่อในอนาคตร่างของเขาได้ถูกพัฒนาจนกลายเป็นเซียนจรัสแสง คนผู้นั้นย่อมจะไม่มีทางอ่อนแอไปกว่าผู้ที่มีรากฐานการบ่มเพาะที่มาจากขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 14 เลยแม้แต่น้อย

การมีร่างกายศักดิ์สิทธิ์ แต่มีพลังแห่งความมืดอยู่ด้วย นี่มันเป็นเหมือน ‘หยกที่สวยงามแต่มีตำหนิ’ มันเหมือนกับหญิงสาวที่มีความงามที่ไม่มีใครเทียบได้ มีรูปร่างและรูปลักษณ์ที่โดดเด่น แต่มันน่าเสียดายที่มีปานขนาดใหญ่บนใบหน้าของนาง

ด้วยเหตุนี้ หนานกงหลิงจึงไม่ได้รับความสนใจใด ๆ จากตำหนักแสงศักดิ์สิทธิ์และถูกส่งให้มา ‘ติดแหงก’ อยู่ที่อาณาเขตนภาแทน

เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก หนานกงซ่งหยวนก็กลับมาหาหลิงตู้ฉิงพร้อมกับหนานกงหลิงที่ดูผอมและอ่อนแอ

“นี่คือหลานชายของข้าชื่อ หนานกงหลิง!” หนานกงซ่งหยวนแนะนำ

หลังจากมองไปที่หนานกงหลิงสักพัก หลิงตู้ฉิงก็ยิ้มแปลก ๆ และพูดว่า “นี่เจ้าต้องการกำจัดพลังความมืดในร่างกายของเขาจริง ๆ งั้นหรือ?”

หนานกงซ่งหยวนพยักหน้าและพูดว่า “ท่านหลิงมีวิธีหรือไม่?”

หนานกงหลิงยังโค้งคำนับและพูดว่า “ผู้อาวุโสสามารถช่วยข้ากำจัดมันได้หรือไม่?”

ในช่วงเวลาการต่อสู้กับวิญญาณปีศาจ เขาเองก็มองเหตุการณ์อยู่จากด้านข้างด้วย มันจึงเป็นเรื่องปกติที่มุมมองของเขาต่อหลิงตู้ฉิงนั้นจะไม่นับว่าหลิงตู้ฉิงเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในขอบเขตประสานทะเลปราณธรรมดา ๆ แต่ด้วยอีกเหตุผลที่เขายังไม่ค่อยแน่ใจที่มาของหลิงตู้ฉิงสักเท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงใช้คำเรียกไว้ก่อนว่าผู้อาวุโส

หลิงตู้ฉิงพูดด้วยสีหน้าสนอกสนใจว่า “พวกเจ้าเคยได้ยินเรื่องคนที่ซื้อหอยแต่กลับโยนไข่มุกทิ้งไปรึเปล่า ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้มันก็เป็นเหมือนกับพวกเจ้าตอนนี้ที่คล้ายกับเป็นผู้ที่ซื้อหอย”

พอได้ยินเช่นนี้ หนานกงซ่งหยวนและหนานกงหลิงยิ่งรู้สึกงุนงง

“ท่านหลิงหมายความว่าอย่างไร?” หนานกงซ่งหยวนถามอย่างระมัดระวัง “หรือว่าร่างกายของหลิงเอ๋อวิเศษยิ่งกว่าการร่างศักดิ์สิทธิ์?”

“แน่นอน!” หลิงตู้ฉิงพูดด้วยความมั่นใจ

“เช่นนั้นท่านหลิงช่วยโปรดชี้แจงให้พวกเรากระจ่างด้วยเถอะ!” หนานกงซ่งหยวนรีบพูด

หนานกงหลิงก็มองไปที่หลิงตู้ฉิงอย่างคาดหวัง

หลิงตู้ฉิงพูดอย่างจริงจัง “ทำไมข้าต้องช่วยพวกเจ้า?”

หนานกงซ่งหยวนรีบหยิบวัสดุระดับสวรรค์ 2 ชิ้น และส่งมอบให้กับหลิงตู้ฉิงและพูดว่า “หากท่านต้องการอะไรเพิ่มเติม โปรดอย่าลังเลที่จะบอกข้า!”

หลิงตู้ฉิงไม่ยอมรับวัสดุระดับสวรรค์ทั้งสอง แต่เขาเริ่มไตร่ตรอง

หลังจากนั้นไม่นานหลิงตู้ฉิงก็พูดขึ้นว่า “ข้าสามารถรับเขาเป็นศิษย์เพียงในนามของข้าได้ และชี้แนะวิธีการฝึกฝนให้กับเขา แต่พวกเจ้าต้องทำสัญญาในเงื่อนไขบางประการของข้า”

หนานกงซ่งหยวนและหนานกงหลิงต่างตกตะลึง

แม้ว่าพวกเขาจะเดาได้ว่าหลิงตู้ฉิงมีภูมิหลังอื่น ๆ อยู่ แต่การที่เขาจะทำให้ว่าที่ผู้สืบทอดตำหนักแสงศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นศิษย์ในนามของตัวเองนี่มันออกจะเกินไปหน่อยหรือเปล่า?